ก-ฮ ทำ/ไม่ทำ นำชีวิตเจริญก ที่ควรทำ ได้แก่
กอด พ่อแม่ ลูก สามีหรือภริยา วันละครั้ง เพื่อแสดงความรัก ความห่วงใย กอดเพื่อน เพื่อแสดงความเห็นใจ
และก่อนนอน อย่าลืม
กราบพระ/สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่นับถือ เพื่อขอบคุณและขอพรสำหรับวันต่อไป
ก ที่ไม่ควรทำ คือ
ก้าวร้าว ไม่ว่ากับใคร เพราะจะทำให้เป็นคนน่าเบื่อ ไม่น่าอยู่ใกล้ ไม่มีใครอยากให้ไปไหนด้วย กลัวไปทะเลาะวิวาทกับเขา
ข ที่ควรทำ ได้แก่
ขอบคุณ จงกล่าวทุกครั้งที่มีคนทำอะไรให้ และ
ขำขัน คือให้เป็นคนอารมณ์ดี อารมณ์ขัน
ข ที่ไม่ควรทำ คือ
ขุดคุ้ย เอาเรื่องเก่ามาว่าไม่จบสิ้น หรือหาเรื่องมาประจานเขา
ค ที่ควรทำ ได้แก่
ครุ่นคิด และ
ใคร่ครวญ คือคิดก่อนทำอะไรทุกครั้ง เพื่อมิให้ตัวเองและคนอื่นเสียใจภายหลัง
ค ที่ไม่ควรทำ คือ
คลั่ง แค้น อย่าเป็นคนโกรธไม่รู้หาย อาฆาตไม่รู้จบ ทำให้คนอยู่ใกล้ไม่มีความสุข
ง ที่ควรทำ ได้แก่
งดงาม ด้วยการทำตัวเราให้งดงามทั้งกาย วาจาและใจเสมอ
ง้องอน เมื่อเราทำผิด
หรือง้อเพื่อทำให้คนที่เรารักรู้สึกดีขึ้น และรู้จัก
เงียบ ไม่โต้เถียงเสียบ้าง เพื่อให้เกิดความสงบสุข
ง ที่ไม่ควรทำ คือ
งก อยากได้เกินควร และไม่รู้จักแบ่งปัน
จ ที่ควรทำ ได้แก่ รู้จัก
จดจำวันเกิด วันสำคัญของคนในครอบครัว เพื่อนฝูง คนรัก และทำอะไรเป็นพิเศษให้บ้าง
ข้อสำคัญต้อง
จริงใจ ไม่เสแสร้งหลอกลวง อันจะทำให้ต้องหวาดระแวงกันตลอดเวลา
จ ที่ไม่ควรทำ คือ
จู้จี้จุกจิก พิถีพิถันเกินเหตุ ใครทำอะไรให้ก็ไม่พอใจสักที และไม่
เจ้าชู้ ให้เกิดปัญหาในครอบครัว หรือที่ทำงาน
ฉ ที่ควรทำ ได้แก่ ทำตัวให้
ฉลาดเฉลียว รู้ว่าอะไรควร ไม่ควร รู้กาลเทศะ รู้จักพูด รู้จักทำสิ่งต่างๆ
ฉ ที่ไม่ควรทำ คือ
ฉุนเฉียว ให้คนหวาดผวา
ช ที่ควรทำ ได้แก่
ชมเชย ชื่นชม คือ รู้จักกล่าวคำชม หรือแสดงความชื่นชมในความสำเร็จ หรือเรื่องดีๆ ของผู้อื่นบ้าง
ช ที่ไม่ควรทำ คือ
ช่วงชิง คือ อย่าไปแย่งของรักของหวงของผู้อื่น หรือ
ชุบมือเปิบ ฉวยประโยชน์ของคนอื่น มาเป็นของเราโดยไม่ลงทุนลงแรง
ซ ที่ควรทำ ได้แก่
ซื่อสัตย์ ทั้งต่อตนเองและผู้อื่น
ซ ที่ไม่ควรทำ คือ
ซุบซิบนินทา หาเรื่องผู้อื่น หรือ
เซ้าซี้ จนน่ารำคาญ และอย่าทำท่าเซ็งจนคนอื่นไม่สนุกไปด้วย
ฒ ที่ควรทำ ได้แก่ การเป็นผู้เฒ่าผู้แก่ ที่ทรงความรู้ และทำตัวให้น่าเชื่อถือ
ฒ ที่ไม่ควรทำ คือ อย่าทำตัวเป็น
เฒ่าทารก ไม่รู้จักโต
เฒ่าสารพัดพิษ ที่เจ้าเล่ห์ แสนกล และ
เฒ่าหัวงู ที่เป็นอันตรายแก่เด็กสาว และกลายเป็นคนแก่ที่ไม่น่านับถือ
ด ที่ควรทำ ได้แก่
ดี คือการทำความดี ทำสิ่งที่ถูกต้อง มีเหตุมีผล
ด ที่ไม่ควรทำ คือ
ดุด่า อย่าไปดุด่าใคร หรือใช้อารมณ์จนเกินเหตุ และอย่า
โดดร่ม หนีงานบ่อย เพราะเป็นการเอาเปรียบคนอื่น
และอย่าเป็น
ไดโนเสาร์เต่าล้านปี รุ่นโบราณคร่ำครึ แต่จงเป็นรุ่นจูราสิคปาร์ค ที่คุยกับเด็กๆ สมัยใหม่รู้เรื่อง
ต ที่ควรทำ ได้แก่
ตักเตือน เมื่อเห็นใครทำผิดหรือทำไม่ถูกต้อง ด้วยความหวังดี
ต ที่ไม่ควรทำ คือ
ตลบตแลง ใช้เล่ห์กล หรือโกหกหลอกลวงให้ผู้อื่นหลงเชื่อ
ถ ที่ควรทำ ได้แก่
ไถ่ถาม ห่วงใยทุกข์สุขของเพื่อนฝูง คนรู้จัก และคนที่เรารัก
ถ ที่ไม่ควรทำ คือ
ถากถาง อันเป็นการพูดเหน็บ หรือค่อนว่าให้คนอื่นเจ็บใจ
ท ที่ควรทำ ได้แก่
ทะนุถนอม คือการดูแลเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน
ท ที่ไม่ควรทำ คือ
ทิฐิ คือการถือดี ถือตัว ไม่ยอมแพ้ จะเอาชนะให้ได้
ธ ที่ควรทำ ได้แก่
ธรรมะ คือ มีหลักธรรมเป็นเครื่องยึดเหนี่ยว เป็นแนวทางการดำเนินชีวิต
ธ ที่ไม่ควรทำ คือ
ธุระไม่ใช่ ด้วยการละเลย บอกปัด ไม่สนใจจะช่วยเหลือใครทั้งสิ้น
น ที่ควรทำ ได้แก่
นอบน้อม เคารพคนที่ควรเคารพ มีน้ำใจ ให้กับทุกๆ คน ช่วยเท่าที่ช่วยได้
น ที่ไม่ควรทำ คือ
นอกลู่นอกทาง หรือ
นอกคอก ด้วยการไม่ประพฤติตนตามที่ควรเป็น
บ ที่ควรทำ ได้แก่
บุญ คือ การประกอบคุณงามความดีทุกรูปแบบ
บ ที่ไม่ควรทำ คือ
บัดสีบัดเถลิง อันจะทำให้ตัวเรา และผู้เกี่ยวข้องอับอายขายหน้า เป็นที่รังเกียจ
ป ที่ควรทำ ได้แก่
ปลอบโยน เห็นใครมีทุกข์ ก็ปลอบใจ ให้คำปรึกษา และเห็นอกเห็นใจเขา
ป ที่ไม่ควรทำ คือ
โป้ปดมดเท็จ เป็นการกล่าวโกหก ครั้งต่อไปพูดอะไร คนเขาก็ไม่เชื่อ
ผ ที่ควรทำ ได้แก่
ผัวเดียวเมียเดียว อันจะช่วยลดปัญหาครอบครัว และสังคม ทำให้เด็กอบอุ่น
ผ ที่ไม่ควรทำ คือ
ผรุสวาท กล่าวคำหยาบ ให้เป็นที่ระคายเคืองหูต่อผู้ที่ได้ยินได้ฟัง
ฝ ที่ควรทำ ได้แก่
ฝึกฝน คือ ทำอะไรด้วยความเพียร พยายามฝึกให้ชำนาญ
ฝ ที่ไม่ควรทำ คือ
ใฝ่ต่ำ ชอบทำอะไรในทางลบ ก่อความเสียหายแก่ตัวเองและครอบครัว
พ ที่ควรทำ ได้แก่
พอเพียง คือ รู้จักพอ ไม่ฟุ้งเฟ้อ ไม่อยู่กินเกินฐานะของตัว
พ ที่ไม่ควรทำ คือ
พนัน เพราะจะทำให้เสียเงิน เสียเวลา และนำไปสู่ความเดือดร้อนเรื่องอื่นๆ
ฟ ที่ควรทำ ได้แก่
ฟังหูไว้หู ไม่เชื่อใครง่ายๆ หรือไม่ฟังคำยุยง ที่จะทำให้เกิดความแตกแยก
ฟ ที่ไม่ควรทำ คือ
ฟุ้งเฟ้อ ฟุ่มเฟือย เพราะจะทำให้เสียทรัพย์โดยใช่เหตุ และไม่จำเป็น
โปรดติดตาม ..... ตอนต่อไป 
