Gold Price today, Gold Trend Price Prediction, ราคาทองคํา, วิเคราะห์ทิศทางทองคํา

(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/1460969_245778492249528_1248462691_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/1530577_391820100955005_1731662832_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/1526598_391226521014363_719861806_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/1525417_247926842034693_1342632519_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1779676_1458207324392271_2101740350_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1/1724251_582879958463804_404322683_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1/527598_10151627612107289_1148233065_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1554580_579528028802397_140432680_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1623763_527361874027774_1487663387_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1962606_411264785677203_2051264352_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1796489_581857718563860_254657426_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1.0-9/1011401_662346800477906_1166806235_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1533727_281064415381779_1156369200_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1/1800379_693447550701131_1309870435_n.jpg)




(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/16619_10202893960928143_274289315_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1897885_694422270603659_1240445580_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1903005_693009154078304_110849358_n.jpg)



(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1544300_695010037211549_143698179_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1798057_431954633602975_497043420_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1/1897690_431296157002156_1958222335_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/1621947_430623870402718_1923433190_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1/1888729_429897110475394_1050840954_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1/1620490_429167263881712_277243868_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1/1972551_415612558575759_1344349366_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/1622176_657271767663425_1881736516_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/v/t34.0-12/10013122_289691697860266_2136689713_n.jpg?oh=6af18455d375452e0b910d469eacf4ef&oe=5330E01A&__gda__=1395738143_a8aa53e7bc1ffe35b5619f9f1619bb39)

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1/1507870_252588401568537_1469788994_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/1621887_196064327271319_678972127_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1/64212_440093202729185_1283716964_n.jpg)


อ่านเพื่อให้เป็นคติเตือนใจ เกิดสติปัญญา..@

มีชายหญิงคู่หนึ่งรักกันมาก
คบกันมา 3 ปี ทั้ง 2 ตกลงจะแต่งงานกัน
เมื่อกำหนดวันเรียบร้อย
ฝ่ายชายเองก็รอคอยวันที่จะแต่งงาน
ต่อมาไม่นานฝ่ายชายรู้ข่าวว่า
คู่รักของตนแต่งงานกับคนอื่นอย่างกะทันหัน
โดยฝ่ายหญิงเองก็เต็มใจ ไม่ได้ถูกบังคับแต่อย่างใด
เมื่อได้ทราบข่าว เขาทั้งงงและเสียใจมาก
ร้องไห้ไม่กินไม่นอน ไม่นานก็ป่วยหนักเพราะตรอมใจ

เวลาผ่านไป ฝ่ายชายป่วยหนักขึ้นเรื่อยๆ
ไปหาหมอเท่าไหร่ก็ไม่ดีขึ้น
ขณะที่นอนซมอยู่ที่บ้านนั้น
มีหลวงตาแก่ๆผ่านมา
เมื่อมาถึงหลวงตาหยุดอยู่ที่หน้าบ้าน
แล้วมองเข้าไปในบ้านจึงเคาะประตู
เด็กรับใช้ออกมาเปิดประตูพบว่า เป็นพระ
จึงบอกว่า " ไม่ทำบุญนิมนต์ข้างหน้า"

หลวงตายิ้มอย่างมีเมตตาแล้วพูดว่า "อาตมาไม่ได้มาบิณฑบาต ในบ้านมีคนป่วยใช่มั๊ย อาตมาพอมีความรู้ทางด้านการแพทย์นิดหน่อยไม่รู้จะพอช่วยได้รึปล่าว"
เด็กรับใช้ได้ฟังก็อึ้งแต่ก็บอกว่า ตัดสินใจเองไม่ได้ต้องขอไปถามเจ้านายก่อน เด็กรับใช้เดินเข้าไปในบ้านถามเจ้านาย เจ้านายตอบอย่างตัดรำคาญว่า
"อยากเข้ามา ก็เข้ามา!"

เมื่อหลวงตาเข้าไปพบที่ห้องนอนพบว่า
ชายคนดังกล่าวนอนอย่างหมดอาลัยตายอยากอยู่บนเตียง สีหน้าซีดเซียว ร่างกายซูบผอมประหนึ่งครึ่งคนครึ่งศพ เด็กรับใช้นำน้ำมาถวายหลวงตา พร้อมจัดเก้าอี้ถวายข้างๆเตียงของชายคนนั้น
หลวงตายิ้มแล้วพูดว่า "อาการหนักเลยนะ"

ชายคนนั้น นิ่งเงียบไม่สนใจในสิ่งที่หลวงตาพูด
หลวงตาตรวจอาการพอเป็นพิธี จึงกล่าวว่า
"โทรมมากเลยนะ" ชายคนนั้นไม่สนใจ
หลวงตาบอกว่า "ไม่เชื่อ ลองมองที่กระจกสิ"
ชายคนนั้นไม่สนใจ

แต่ขณะที่หางตาชายไปที่กระจกแต่งตัวในห้องนอน
เขามองเห็นภาพของคนที่รักอยู่ในนั้น
ไม่นานภาพของคนรักก็ค่อยๆจางหายไป
กลายเป็นภาพทิวทัศน์ชายทะเล

ที่ชายทะเลแห่งนั้นเงียบสงบ ไม่มีคนผ่านไปมา
ขณะที่ชายคนที่ป่วยนั้น มองภาพในกระจกด้วยความสนใจนั้น เขาพบว่า มีศพหญิงสาวนอนเปลือยกายอยู่ที่ชายหาด

เวลาผ่านไปสักครู่ มีชายคนหนึ่งเดินผ่านมา
เขามองเห็นศพหญิงคนนั้นด้วยความรังเกียจ
แล้วเดินผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ต่อมาพักใหญ่มีชายอีกคนหนึ่งเดินผ่านมา
เขามองเห็นศพนั้น
เขาสงสารจึงถอดเสื้อนอกออกมาคลุม
ร่างของหญิงคนนั้น แล้วเดินจากไป

พักใหญ่ๆอีกเช่นกัน มีชายอีกคนเดินผ่านมา
เขาพบคนนอนมีผ้าคลุมอยู่ จึงเปิดออกดู
เมื่อพบว่า เป็นศพ ด้วยใจสงสาร
จึงจะฝังให้เรียบร้อย แต่ก็ไม่มีเครื่องมือจะขุด
เขาจึงตัดสินใจใช้มือทั้ง 2 ข้างๆ ค่อยๆ
กอบทรายขึ้นมา เขาทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ
จนเย็น พอได้หลุมใหญ่พอสมควร
จึงได้ฝังศพผู้หญิงคนนั้นเรียบร้อยแล้วจากไป

จากนั้นภาพในกระจกก็เปลี่ยนเป็นภาพ
ของศพหญิงคนนั้น และก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นภาพของหญิงคนรัก เขาได้เห็นก็ตกใจ
พอสักพัก ก็ปรากฏเป็นภาพชายคนที่ 2
แล้วก็ค่อยๆจางหายไป เหลือแต่เงาของตัวเองในกระจก

ทันใดนั้นหลวงตาพูดว่า "ทีนี้เข้าใจรึยัง ศพนั้นคือคู่รักของโยม ชายคนที่ช่วยฝังศพเธอ ผูกวาสนากับเธอหนึ่งชาติ ชาตินี้เธอเลยแต่งงานกับเขา ส่วนโยมช่วยคลุมศพเธอ จึงผูกวาสนา 3 ปี ตอนนี้ครบ 3 ปี วาสนาสิ้นแล้วก็ต้องจากกัน"

เมื่อชายคนนั้นฟังจบก็กระอักเลือดออกมา
เด็กรับใช้ตกใจมาก
หลวงตายิ้มแล้วบอกว่า "โยมรอดแล้ว
เมื่อกี้โยมกระอักเลือดเอาเลือดเสียออกมาแล้ว"

ต่อมาไม่นานชายคนนั้นก็ได้ออกบวชติดตามหลวงตาองค์นั้นในที่สุด

 คนเราเจอกัน ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
ความสัมพันธ์ พ่อ , แม่ , พี่ , น้อง ,
ญาติ , เพื่อน , ศัตรู , คนรัก ฯลฯ ไม่ใช่ของเลื่อนลอย
เมื่อมีวาสนา ไม่ต้องเรียกร้อง ถึงเวลาก็มาเจอกัน
เมื่อสิ้นวาสนา ก็ต้องจากกัน รั้งยังไงก็ไม่อยู่

ในตอนที่ยังไม่จากกันนี้
คุณทำได้ทำดีต่อคนของคุณหรือยัง
เพราะถึงเวลาที่ต้องจากกัน
ไม่ว่าคุณจะมีเงินหรืออำนาจล้นฟ้า
ก็เรียกมันกลับคืนมาไม่ได้
ทำดีต่อกันไว้ดีกว่า เพราะไม่มีใครรู้ว่า
เราจะต้องจากกันเมื่อไหร่ 

ทุกๆวจีกรรม กายกรรม และมโนกรรม ที่เรานึกคิด
พูดล้วนเป็นกรรมหมด อยู่ที่เจตนาเป็นบุญหรือบาป ล้วนส่งผลต่อปัจจุบันและอนาคตทั้งนั้น


thank you

(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/10748_584331531655380_934851666_n.jpg)



(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1/1800347_428409950624110_266431786_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1959219_257874307670035_1760312106_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/1621713_1408292369425334_2065817183_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1/1921896_1466932933535573_1959247429_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1904082_676815165695812_776888842_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1/1560454_676811625696166_51275007_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1604799_693950337317519_2008255150_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1/1623574_672987319411930_327979597_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1660557_672554599455202_606528825_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/t1/1513701_674875059223156_2102491492_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1620391_1466567556905444_1856509688_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/534092_599827543425904_1630955185_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1795788_419663244837357_1656008232_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/v/t34.0-12/1241091_1540860696139616_1842421336_n.jpg?oh=f6fe2e9b5dc5beda975ce89256056f70&oe=53262122&__gda__=1394972221_d1e9f45d74d302e89b933421cc7f7329)


(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1.0-9/1012282_662781583767761_1091526860_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1480686_343275105810389_559091173_n.jpg)


มนุษย์5จำพวก.....(แล้วคุณคือมนุษย์จำพวกใหน?)
มนุษย์ ตามความหมายทางภาษาบาลีมีได้หลายนัย เช่น ผู้มีใจสูง, ผู้รู้สิ่งที่เป็นประโยชน์และสิ่งทีไม่เป็นประโยชน์, ผู้เป็นเหล่ากอของผู้รู้, ผู้ที่จะได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ก็เพราะได้อาศัยธรรมของมนุษย์ ได้แก่ศึล 5 และกุศลกรรมบถ 10 เป็นคุณธรรมที่จะเสกสรรปั้นปรุงให้เป็นคน ถ้าใครขาดธรรมทั้ง 2 หมวดนี้ ก็จัดว่าเป็นคนไม่เต็มคน เหตุดังนี้นท่านจึงแบ่งมนุษย์ออกเป็น 5 จำพวกคือ

1. มนุสฺสเนรยิโก: มนุษย์สัตว์นรก
ได้แก่ มนุษย์ผู้ดุร้ายหยาบคาย เที่ยวฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเขา เที่ยวจี้เที่ยวปล้นเอาทรัพย์สมบัติของผู้อื่นมาเป็นของตนด้วยอาการทารุณดุร้าย เช่น ฆ่าเจ้าทรัพย์ตายบ้าง ทุบตีจนบาดเจ็บสาหัสบ้าง ข่มขืนแล้วฆ่าบ้าง เบียดเบียนผู้อื่นสัตว์อื่น ทรมานผู้อื่นสัตว์อื่น โดยอาการทารุณดุร้ายหยาบคายนานาประการ รวมความว่าเป็นคนไร้ศึลธรรม ไม่มีมนุษยธรรม คือ ศีล 5 ประจำตัวเลย เป็นมิจฉาทิฎฐิ ท่านจึงได้ขนานนามว่า มนุสฺสเนรยิโก คือเป็นมนุษย์แต่ชื่อ ส่วนความประพฤติทาง กาย วาจา ใจ นั้นเลวทรามต่ำช้าดุร้ายหยาบคายเหมือนกับสัตว์นรกฉะนั้น

2. มนุสฺสเปโต: มนุษย์เปรต
ได้แก่มนุษย์ผู้มากไปด้วยความโลภ มากไปด้วยตัณหา ชอบลักเล็กขโมยน้อย โลภเอาของผู้อื่นมาเป็นของตน แย่งชิง วิ่งราว เป็นต้น แม้พวกที่เที่ยวขอทานมีบาดแผลเกรอะกรังก็สงเคราะห์เข้าประเภทนี้ด้วย

3. มนุสฺสติรจฺฉาโน: มนุษย์สัตว์ดิรัจฉาน
ได้แก่มนุษย์ที่ขวางศีล ขวางธรรม มีโมหะคือความหลงมาก ไม่รู้จักบาป ไม่รู้จักบุญ ไม่รู้จักคุณ ไม่รู้จักโทษ ไม่รู้จักประโยชน์และมิใช่ประโยชน์ ไม่รู้จักคุณของผู้มีคุณ เช่น บิดามารดา คูรบาอาจารย์ เป็นต้น เป็นมนุษย์ไร้ศีลธรรม ดื่มเหล้าเมาสุรา สูบฝิ่น กินกัญชา ทำอะไรทาง กาย วาจา ใจ ก็ขวางๆ ผิดทำนองครองธรรม ท่านจึงได้ขนานนามว่า มนุสฺสติรจฺฉาโน แปลว่า ผู้ไปขวาง คือเดินทอดตัว ไม่ได้เดินตั้งตัวเหมือนคน คนดิรัจฉานก็ฉันนั้น ทำอะไรก็ขวางธรรมขวางวินัย คือผิดศึลธรรมอยู่เสมอๆ

4. มนุสฺสภูโต: มนุษย์แท้ๆ
คือเป็นคนเต็มคน ได้แก่ บุคคลผู้เกิดมาเป็นคนแล้ว ได้รักษาศีล 5 มั่นเป็นนิตย์ มิได้ขาดมิได้ประมาทต่อศีล เพราะถือว่าเป็นมนุษยธรรม คือเป็นธรรมประจำมนุษย์ ธรรมที่ทำคนให้เป็นคน แต่มิได้บำเพ็ญกุศลจริยาอย่างอื่นอีก เช่น ไม่ได้ให้ทาน ไม่ได้ฟังธรรม เป็นต้น มนุษย์อย่างนี้ท่านขนานนามว่า มนุสฺสภูโต คือ เป็นคนเต็มคน เพราะมีคุณธรรมของคนคือศีล ศีล แปลว่า เศียร คือ หัว ถ้าคนขาดศีล ก็คือคนขาดหัว หัวขาดนั่นเอง เพราะขาดจากคุณธรรมของความเป็นคน

5. มนุสฺสเทโว: มนุษย์เทวดา
ได้แก่มนุษย์ผู้มีศีล 5 มั่นเป็นนิตย์แล้วยังได้พยายามบำเพ็ญกุศลเพิ่มพูนบารมีอยู่เรื่อยๆ เช่น ให้าน ฟังธรรม เรียนธรรมปฏิบัติธรรม ไหว้พระ สวดมนต์ มีหิริ คือความละอายบาป มีโอตตัปปะ คือความสะดุ้งกลัวต่อผลแห่งบาปอยู่เสมอเรียกว่า เป็นผู้มีใจสูงดุจเทวดา เพราะประกอบด้วยเทวธรรม 7 ประการ คือ
บำรุงเลี้ยงมารดาบิดา
ประพฤติอ่อนน้อมถ่อมตนต่อบุคคลผู้เจริญในตระกูล
พูดจาไพเราะเสนาะหู อ่อนหวาน นุ่มนวล
ละความส่อเสียด
รักษาคำสัตย์
ละความตระหนี่เหนียวแน่น
ไม่โกรธ
มนุษย์ผู้มีคุณสมบัติเช่นนี้ ท่านขนานนามว่า มนุสฺสเทโว
เท่าที่่แสดงมานี้ ก็พอชี้ให้เห็นได้เด่นชัดแล้วว่า ศีลธรรมเท่านั้นเป็นเครื่องวัดบุคคล เป็นเครื่องแบ่งแยกบุคคลให้มีประเภทต่างๆ ดังที่ได้กล่าวมาแล้วข้างต้นนั้น ถ้าผู้ใดไรศีลธรรม ผู้นั้นก็ชื่อว่าเป็นคนไม่เต็มคนบ้าง เป็นคนเปรตบ้าง เป็นคนอสุรกายบ้าง เป็นคนนรกบ้าง เป็นคนดิรัจฉานบ้าง ถ้าผู้ใดมีศีลธรรม มีกัลยาณธรรม มีวัฒนธรรมอันดีงาม ผู้นั้นก็ชื่อว่า เป็นคนเต็มคน เป็นคนแท้ๆ และเป็นคนเทวดา
เพราะฉะนั้นทางไปมนุษย์จึงได้แก่ศีล 5 ซึ่งเป็นมนุษยธรรม คือธรรมประจำมนุษย์ ในพระบาลีท่านเรียกว่า "อริยธรรม" เช่น คำว่า "อริยธมฺเม ฐิโต นโร" นรชนผู้ตั้งอยู่ในอริยธรรม ได้แก่บุคคลผู้ตั้งอยู่ในศีล 5 ดังนี้


‎ธรรมะ จัดสรร

(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1/1609851_693955277317025_1132880985_n.jpg)

วัดเวียง อำเภอไชยา พระครูศรีปริยัติชยาภรณ์


(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/t1/1796637_586815441413169_872849927_n.jpg)


ลงค่ำนี้ พรุ่งนี้เวียนเทียน*ความรัก* ที่ต้องตามหลักธรรม
ความรัก คือสิ่งดี มีศิลปะ
รักถูกกาละ เทศะ จะเหมาะสม
ความรัก คู่ความคิด จิตไม่ตรม
รักชื่นชม ชนชมชื่น ว่าสิ่งดี
ความรักมี ต่อกัน ช่วยสรรค์สร้าง
รักไม่ว่าง ไม่อ้างว้าง ช่างสุขี
ความรักเกิด จากจิต มิตรไมตรี
รักคนนั้น คนนี้ มีทุกคน
เมื่อมีรัก ต้องรู้จัก คำว่าให้
เมื่อมีรัก ต้องอภัย ได้ทุกหน
เมื่อมีรัก ต้องสละ และอดทน
รักย่อมล้น สุขนาน นิรันดร

(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/64645_1463885417157915_173698095_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1601280_258223634351298_287857546_n.jpg)

หลวงพ่อดีเนาะ..ผู้มองโลกในแง่ดี

มีหลวงพ่อองค์หนึ่ง ซึ่งเลื่องลือกันว่าว่า เป็นพระที่มีแต่ความสุข ไม่เคยมีความทุกข์ วันหนึ่ง โยมมานิมนต์ท่านไปเทศน์ที่บ้าน บอกท่านว่าจะมารับแต่เช้า หลวงพ่อก็นั่งรอจนสายโยมก็ไม่มาสักที ท่านจึงว่า "ไม่มา ก็ดีเหมือนกันเนาะ เราฉันข้าวของเราดีกว่า" ท่านฉันข้าวได้ไม่กี่คำ โยมก็มารับพอดี กราบกรานขอโทษที่มาช้า เหตุเพราะว่ารถเสีย หลวงพ่อจึงหยุดฉัน "ก็ดีเนาะ ไปฉันที่งานเนาะ"

หลวงพ่อนั่งรถไปได้สักพัก เครื่องรถก็ดับ คนขับบอก "รถเสียครับ" หลวงพ่อก็ว่า "ดีเนาะ ได้หยุดพักชมวิวเนาะ" คนขับง่วนอยู่กับรถพักใหญ่ ทำอย่างไรเครื่องก็ไม่ติด จึงออกปากขอร้องให้หลวงพ่อช่วยเข็นรถ ความจริงหลวงพ่อก็แก่แล้ว ข้าวก็ฉันได้ไม่กี่คำ แต่แทนที่จะบ่น ท่านกลับยิ้ม บอกว่า "โอ้ดีเนาะ ได้ออกกำลังเนาะ" แล้วท่านก็ขมีขมันออกแรงช่วยเข็นรถจนวิ่งได้ ปรากฏว่ากว่าจะถึงบ้านงานก็เลยเที่ยงแล้ว หมดเวลาฉันอาหารไปแล้ว เป็นอันว่า วันนั้นหลวงพ่ออดข้าวทั้งสองมื้อ แต่เนื่องจากได้เวลาเทศน์แล้ว เจ้าภาพจึงนิมนต์ท่านขึ้นเทศน์ทันที

หลวงพ่อก็สนองด้วยดี "ดีเนาะ” มาถึงก็ได้ทำงานเลยเนาะ” ว่าแล้วท่านก็ขึ้นธรรมมาสน์เทศน์จนจบ มีคนชงกาแฟถวาย แต่เผลอตักเกลือใส่แทนน้ำตาล หลวงพ่อจิบกาแฟไปได้หน่อยก็โยมว่า "ดีเนาะ " แล้วก็วาง ธรรมเนียมของญาติโยมที่ศรัทธาเกจิอาจารย์ เวลาท่านฉันอะไรเหลือ ลูกศิษย์ก็อยากได้บ้าง ถือเป็นสิริมงคล แต่ลูกศิษย์ดื่มกาแฟแค่อึกแรกเท่านั้นก็พ่นพรวดออกมา "เค็มปี๋เลยหลวงพ่อ ฉันเข้าไปได้ยังไง!"

"ดีเนาะ ฉันกาแฟหวานๆมานาน" หลวงพ่อว่า "ฉันเค็มๆมั่งก็ดีเหมือนกัน" ไม่ว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับท่าน จะแย่แค่ไหน หลวงพ่อก็มองเห็นแต่แง่ดี ท่านจึงไม่มีความทุกข์เลย เคยมีลูกศิษย์ใกล้ชิดคนหนึ่งไปทำผิด ถูกจับติดคุก ท่านก็ว่า "ก็ดีเนาะ มันจะได้ศึกษาชีวิต"

หลวงพ่อดีเนาะมิใช่เป็นหลวงตาธรรมดา ๆ หากเป็นพระผู้ใหญ่ที่มีชื่อของจังหวัดอุดรธานี ที่ใคร ๆ ก็รู้จัก ท่านมีลูกศิษย์ลูกหาและผู้เคารพนับถือทั่วประเทศ การประพฤติปฏิบัติของท่านเป็นที่เล่าขานกันมากมายหลายเรื่อง เช่นมีผู้ เล่าว่า กุฏิของท่านเป็นที่จับตาของโจรผู้หนึ่ง เพราะเห็นว่ามีสิ่งของมีค่ามากมายที่ญาติโยมนำมาถวาย วันหนึ่งได้โอกาสบุกเข้าประชิดตัวหลวงพ่อบนกุฏิพร้อมปืนในมือ

“นี่คือการปล้น อย่าได้ขัดขืนนะหลวงพ่อ” หลวงพ่อแทนที่จะตกใจหรือโมโห ยิ้มให้โจรด้วยอารมณ์ดีและกล่าวกับโจรอย่างนิ่มนวลว่า “ปล้นก็ดีเนาะ” โจรแปลกใจในคำพูดและท่าทีของหลวงพ่อ จึงพูดว่า “ถูกปล้นทำไมว่าดีละหลวงพ่อ” หลวงพ่อตอบว่า “ทำไม่จะไม่ดีละ ก็ข้าต้องทนทุกข์ทรมานเฝ้าสมบัติบ้า ๆ นี้ตั้งนานแล้ว เอ็งเอาไปเสียให้หมดข้าจะได้ไม่ต้องเฝ้ามันอีก” โจรตอบว่า “ไม่ใช่ปล้นอย่างเดียวฉันต้องฆ่าหลวงพ่อด้วย เพื่อปิดปากเจ้าทรัพย์”

หลวงพ่อก็ตอบเหมือนเดิม “ฆ่าก็ดีเนาะ”
โจรแปลกใจจึงถามว่า “ถูกฆ่ามันจะดีได้อย่างไรล่ะหลวงพ่อ”
หลวงพ่อตอบ “ข้ามันแก่แล้ว ตายเสียได้ก็ดี จะได้ไม่ทุกข์ร้อนอะไร”
โจรรู้สึกอ่อนใจเลยบอกว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันไม่ฆ่าหรอก”
หลวงพ่อก็พูดเหมือนเคย “ไม่ฆ่าก็ดีเนาะ”
โจรถามอีก “ทำไมฆ่าก็ดี ไม่ฆ่าก็ดีอีก”

หลวงพ่อตอบว่า “การ ฆ่ามันเป็นบาป เอ็งจะต้องใช้เวรทั้งชาตินี้และชาติหน้า อย่างน้อยตำรวจเขาจะต้องตามจับเอ็งเข้าคุก เข้าตะราง หรือไม่ก็ถูกฆ่าตาย ตายแล้วก็ยังตกนรกอีก” ได้ยินเช่นนี้โจรเลยเปลี่ยนใจ “ถ้าอย่างนั้นฉันไม่ปล้นหลวงพ่อแล้ว” หลวงพ่อก็ตอบอีกว่า “ไม่ปล้นก็ดีเนาะ” มี ผู้เล่าต่อมาว่า ในที่สุดโจรคนนั้นก็สำนึกบาปเข้ามอบตัวกับตำรวจ เมื่อพ้นโทษออกมาก็ขอให้หลวงพ่อบวชให้และอยู่ในผ้าเหลืองเป็นเวลานาน ส่วนหลวงพ่อมีคนให้ฉายาท่านว่า “หลวงพ่อดีเนาะ” มาจนทุกวันนี้

หลวงพ่อดีเนาะ แห่งวัดมัชฌิมาวาส อุดรธานี เป็นผู้ที่มองเห็นข้อดีของทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับท่าน อีกท่านมองคนอื่นในแง่ดีเสมอ ไม่เคยว่าใครหรือจับผิดใคร เจอปัญหาอะไรๆ ก็พูดว่า “ดีเนาะ” ในที่สุดจึงได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็น “พระเทพวิสุทธาจารย์ สาธุอุทานธรรมวาที” ซึ่งแปลว่า ผู้สอนธรรมด้วยการเปล่งคำว่าดีเนาะ

เขียนเล่าเรื่องพระไพศาล วิสาโล(เครดิสโพสต์จากJohn Kham)

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1/1782034_10203143181131526_203051757_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/1601345_431277417003386_1824842626_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1623600_1435297263373307_1078570908_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1620783_694423007270252_817550458_n.jpg)




(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1972516_1466570923571774_487838832_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1/1690319_429505130514592_1646091202_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1/1896756_430325793765859_622355437_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/1947809_645049562222145_938964424_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/1521580_619823041430967_1259022828_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1795706_644522588941509_1292577139_n.jpg)


@@@กรรมด่าพระ@@@

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๔ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑ อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต

**พระพุทธองค์ทรงตรัสผลกรรมที่ตำหนิพระสงฆ์ ด่าบริภาษ ให้ร้ายแก่พระสงฆ์ ขวนขวายให้พระสงฆ์อยู่ไม่ได้ ไล่พระสงฆ์ ขวนขวายให้พระสงฆ์เสื่อมจากลาภสักการะ ให้พระสงฆ์เสื่อมเสีย บุคคลผู้นั้นย่อมมีความฉิบหาย ด้วยเหตุดังนี้

๑.ย่อมถูกโรคอย่างหนัก คือ ย่อมป่วยด้วยโรคอันหนักทำให้ถึงแก่ชีวิต

๒.ถึงความเป็นบ้า มีจิตฟุ้งซ่าน

๓.เป็นผู้หลงใหลเมื่อทำกาละ คือ ตายแบบไม่รู้ตัว

๔.เมื่อตายไปแล้วย่อมเข้าถึงนรก หรือหากเกิดมาเป็นมนุษย์ย่อมเกิดเป็นสัตว์ดิรัจฉาน ที่ไม่มีปาก — กับ สุรปัญโญ ภิกขุ

(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/923450_434258760039229_888205156_n.jpg)



(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1922478_420886268057865_726902581_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/t1/1888564_588011621287371_1168575635_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1.0-9/10155250_674912285899373_5407359971022917203_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1904119_258299177627548_1089480723_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1/1656221_658565210867414_1877067501_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/1932253_1466400396922160_697545568_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1/1965083_656832277707374_274455071_n.jpg)


(https://scontent-a-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-prn2/t1.0-9/1527031_671940389529896_126779632_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1/557678_418127271603573_686800567_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1/269501_407895815960052_310209699_n.jpg)
.วัดเขาคีรีวงค์..จ.นครสวรรค์


(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash2/t1/430009_407895635960070_1321980921_n.jpg)
พระจุฬามณี.


(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash2/t1/484824_407895305960103_1040766020_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/t1/1969148_1464311267131073_75795182_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1911834_287314361425751_353424555_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/1622228_690074411059857_52836122_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1/1004970_686568081410490_644575917_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/1959323_688828554517776_1999419698_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/16603_685704478163517_1987109962_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1/1606997_685144851552813_482465921_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1794718_688992994501332_1782501598_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1888718_680668552000443_830134945_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/1743547_679339405466691_397763983_n.jpg)
ราวๆปี ๒๕๐๕ - ๒๕๐๖

(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1012066_678975548836410_164858774_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1/1622765_285580444932476_1282333018_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/t1/1656084_218202868381201_1929708036_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/1622025_259405800894705_592759193_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/t1/1607109_10152190810653446_180897398_n.jpg)


ขอเชิญร่วมโครงการ บรรพชา - อุปสมบทหมู่ ภาคฤดูร้อน ประจำปี 2557
เพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ณ วัดอ้อน้อย(ธรรมอิสระ) อ.กำแพงแสน จ.นครปฐม
บวชฟรีไม่มีค่าใช้จ่าย

พระเปิดรับสมัครถึงวันที่ 23 มีนาคม 2557
สามเณรเปิดรับสมัครถึงวันที่ 27 มีนาคม 2557

กำหนดการ
23 มีนาคม 2557
17.00 น. ปิดรับสมัครบวชพระ / นาคเข้าอยู่พิจารณาความประพฤติ และซ้อมขานนาคที่วัด

27 มีนาคม 2557
09.00 น. ผู้สมัครบวชเณรรายงานตัว / ลงทะเบียนสามเณร

29 มีนาคม 2557
09.00 น. พิธีขลิบผมนาค
18.00 น. เทศน์สอนนาค โดยหลวงปู่พุทธะอิสระ

30 มีนาคม 2557
06.30 น. พิธีขอขมาญาติ
07.00 น. พิธีบรรพชาหมู่ ณ ศาลาปฏิบัติธรรม
08.30 น. พิธีอุปสมบทหมู่ ณ อุโบสถวัดอ้อน้อย

16-25 เมษายน 2557
พระภิกษุ – สามเณรเดินทางสู่ธุดงค์สถานศูนย์ธรรมชาติบำบัด ทองผาภูมิ

27 เมษายน 2557
07.00 น. ปัจฉิมโอวาทและพิธีลาสิกขา

ติดต่อสอบถาม โทร 034-204815

***กำหนดการอาจเปลี่ยนแปลงตามความเหมาะสม

คลิ๊กดูคุณสมบัติและหลักฐานในการขอสมัครบวช
https://www.facebook.com/photo.php? (https://www.facebook.com/photo.php?)

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/3581_586765561411977_357436164_n.jpg)




(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1896978_1466935200202013_394752522_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1012550_414425272027821_1713566018_n.jpg)




(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/1962737_669745069749428_1787106747_n.jpg)

เด็กเกาหลีพี่น้องสองคน ที่เกิดมาในตระกูลคนยากจนแบบสุดๆ

แต่พี่น้องสองคนนี้ กลับกลายเป็นผู้สร้างประวัติศาสตร์ให้กับประเทศเกาหลี

สวัสดีฉันเกิดในหมู่บ้านบนภูเขาที่ห่างไกลผู้คน

แต่ละวันพ่อแม่ของฉันต้องพรวนดินในไร่ท่ามกลางแดดที่ร้อนระอุ

ฉันมีน้องชายอยู่หนึ่งคน อายุน้อยกว่าฉัน 3 ปี

วันหนึ่งฉันขโมยเงินของพ่อเพื่อไปซื้อผ้าเช็ดหน้าที่เพื่อนๆของฉันมีกัน

จากนั้นพ่อก็รู้เรื่อง

พ่อให้ฉันกับน้องคุกเข่าหันหน้าเข้าหากำแพง

โดยที่ในมือพ่อมีก้านไม่ไผ่อยู่หนึ่งก้าน

'ใครขโมยเงินไป' พ่อตวาด

ฉันกลัวมาก ไม่กล้าพูดอะไรออกไป น้องชายฉันก็เช่นกัน

พ่อจึงเอ่ยขึ้นว่า

'ก็ได้ ในเมื่อไม่มีคนรับสารภาพก็ต้องโดนลงโทษทั้งคู่นั่นล่ะ'

พ่อชูก้านไม้ไผ่ในมือขึ้น

ทันใดนั้น น้องชายของฉันก็ลุกขึ้นคว้าข้อมือของพ่อไว้....แล้วพูดว่า

'ผมขโมยเองครับ'

ก้านไม้ไผ่ก้านนั้นได้กระหน่ำลงบนหลังของน้องของฉันอย่างต่อเนื่อง

พ่อโกรธมาก พ่อตีน้องของฉันไม่หยุด

จนพ่อหอบด้วยความเหนื่อย

พ่อนั่งลงบนเก้าอี้

และด่าว่าน้องชายของฉัน

' ของคนในบ้านแกเอง แกยังขโมยได้ต่อไปแกจะทำชั่วอะไรอีก

แกน่าจะโดนตีให้ตาย หัวขโมย'

คืนนั้น ฉันกับแม่กอดน้องชายของฉันไว้

หลังของน้องมีแผลเต็มไปหมด

แต่เขาไม่ได้ร้องไห้แม้แต่น้อย

กลางดึกคืนนั้น ฉันนอนร้องไห้เสียงดัง และนานมาก

น้องเอามือเล็กๆ ของเขามาปิดปากฉันไว้ แล้วพูดว่า

' พี่ครับ ไม่ต้องร้องไห้นะมันผ่านไปแล้ว'

ยังไงฉันก็อดที่จะเกลียดตัวเองไม่ได้

ที่ไม่มีความกล้าจะบอกความจริงกับพ่อ

หลายปีผ่านไป

แต่เหมือนกับว่าเหตุการณ์มันเพิ่งเกิดเมื่อวานนี้เอง

ฉันไม่อาจลืมคำพูดของน้องชายตอนที่เขาปกป้องฉันได้เลย

ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 8ปี ส่วนฉันอายุ 11ปี...

เมื่อตอนที่น้องชายของฉันใกล้จบ ม.ต้น

เขาได้รับการตอบรับจากโรงเรียน

ม.ปลาย ว่าเขาสอบได้ ในขณะที่ฉันซึ่งใกล้จบ ม.ปลาย

ก็ได้รับการตอบรับจากมหาวิทยาลัยของจังหวัดเช่นกัน

คืนนั้น พ่อได้นั่งสูบบุหรี่อยู่ที่สวนหลังบ้าน

ฉันแอบได้ยินพ่อพูดว่า

' ลูกเราทั้งคู่เรียนดีเรียนดีมากนะ'

แม่ซึ่งนั่งเช็ดน้ำตาอยู่ข้างๆ พ่อ ได้พูดว่า

'แล้วเราจะส่งเสียลูกทั้งคู่ได้อย่างไรในเมื่อเราก็ไม่ค่อยมีเงิน'

ทันใดนั้น น้องชายของฉันได้เดินเข้าไปหาพ่อ แล้วพูดว่า

' ผมไม่ต้องการเรียนต่อผมอ่านหนังสือมามากพอแล้ว'

พ่อเหวี่ยงมือตบลงที่แก้มของน้องของฉันฉาดใหญ่

'ทำไมถึงคิดโง่ๆ อย่างนี้

ต่อให้พ่อต้องไปเป็นขอทานข้างถนน

พ่อก็จะส่งแกทั้งคู่เรียนจนจบให้ได้'

คืนนั้นทั้งคืน พ่อได้เดินไปตามบ้านต่างๆ

ทั่วทั้งfหมู่บ้าน....เพื่อขอยืมเงิน

ฉันค่อยๆ เอามือประคบแก้มบวมๆ

ของน้องชายเบาๆ และคิดว่า

' ต้องให้น้องได้เรียนต่อไม่เช่นนั้นเขาคงไม่อาจหลุดพ้นชีวิตลำบากเช่นนี้ไปได้'

แต่ในขณะเดียวกัน

ฉันก็ไม่อาจล้มเลิกความคิดอยากจะเรียนต่อไปได้

ใครจะรู้ได้ .......

วันต่อมาในตอนเช้ามืด

น้องชายของฉันได้ออกจากบ้านไปพร้อมทั้งเสื้อผ้าติดตัวเพียงไม่กี่ชิ้น

และถั่วเพียงเล็กน้อยเพื่อประทังความหิว

ก่อนไปเขาได้ทิ้งข้อความไว้ใต้หมอนของฉัน

ขณะฉันกำลังหลับ

' พี่ครับ การจะเข้ามหาวิทยาลัยได้ ไม่ใช่ง่ายๆ นะ ....

ผมจะไปหางานทำ...แล้วจะส่งเงินมาให้พี่'

ฉันนั่งอยู่บนเตียง

อ่านข้อความของน้องชายด้วยน้ำตานองหน้า .......

ฉันร้องไห้จนเสียงแหบแห้งไป

ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 17ปี ส่วนฉันอายุ 20ปี .....

ด้วยเงินที่พ่อยืมมาจากคนในหมู่บ้าน

รวมกับเงินที่น้องชายของฉันได้รับเป็นค่าจ้างมาจากการทำงานเป็น

กรรมกรแบกหามที่ไซท์ก่อสร้างท่าเรือ .......

ฉันจึงสามารถเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้จนถึงปี 3

วันหนึ่งขณะที่ฉันกำลังอ่านหนังสืออยู่ในห้องพัก

เพื่อนร่วมห้องของฉันได้เข้ามาบอกว่า

'มีชาวบ้านมาหาเธอ...อยู่ข้างนอกแน่ะ'

ทำไมชาวบ้านถึงมาหาฉันล่ะ ???

ฉันเดินออกไปแล้วมองเห็นน้องชายของฉันยืนอยู่

ตัวของเขาเปรอะเปื้อนไปด้วยฝุ่นปูนและทรายจากงานก่อสร้าง
...

ฉันถามเขาว่า

'ทำไมไม่บอกเพื่อนพี่ไปว่าเป็นน้องชายพี่ล่ะ'

น้องชายของฉันตอบยิ้มๆ ว่า

'ก็ดูผมสิสกปรกมอมแมมออกอย่างนี้...ขืนบอกว่าเป็นน้องพี่ เพื่อนๆ

ก้อได้หัวเราะเยาะพี่กันพอดี'

ฉันค่อยๆ เอื้อมมืออันสั่นเทาไปปัดฝุ่นให้น้อง

และพยายามพูดด้วยเสียงเครือๆในลำคอ

' พี่ไม่สนใจว่าใครจะพูดยังไง

เธอเป็นน้องของพี่ ไม่ว่าเธอจะดูเป็นอย่างไรก็ตาม'

จากนั้น น้องของฉันได้ล้วงบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง

เป็นกิ๊บหนีบผมรูปผีเสื้อ . เขาติดกิ๊บให้ฉัน

แล้วพูดว่า

'ผมเห็นสาวๆ ในเมืองเค้าติดกัน ผมเลยอยากให้พี่ติดบ้าง'

ฉันหมดเรี่ยวแรงลงในทันใด

ดึงน้องชายเข้ามาสวมกอดและร้องไห้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเป็นเวลานาน

ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 20 ปี ส่วนฉันอายุ 23 ปี .

วันที่ฉันพาแฟนหนุ่มของฉันมาที่บ้านเป็นครั้งแรก

ฉันสังเกตเห็นว่า

หน้าต่างบ้านที่เคยแตกไป ได้ถูกซ่อมเรียบร้อยแล้ว

เมื่อเข้าไปในบ้านก็เห็นว่าบ้านสะอาดขึ้นมาก

หลังจากที่แฟนของฉันกลับไป ฉันพูดกับแม่ว่า

'แม่ไม่ต้องเสียเงินเพื่อทำความสะอาดบ้านกับซ่อมกระจก

เพียงเพราะหนูจะพาแฟนมาที่บ้านหรอกนะคะ'

แม่ยิ้ม แล้วพูดว่า

' แม่ไม่ได้จ้างหรอก...น้องชายลูกต่างหาก

วันนี้เค้าขอเลิกงานเร็วเพื่อกลับมาทำความสะอาดบ้าน

ลูกยังไม่เห็นมือน้องหรอกเหรอ

น้องโดนกระจกบาดตอนกำลังเปลี่ยนกระจกบานใหม่น่ะ'

ฉันรีบเข้าไปหาน้องที่ห้องนอนของเขา

ฉันรู้สึกเหมือนถูกเข็มนับร้อยเล่มทิ่มลงกลางใจเมื่อได้เห็นบาดแผลบนมือ

ฉันจับมือน้องเอาไว้อย่างเบามือที่สุด 'เจ็บมากไหม'

ฉันถาม

'ไม่เจ็บสักหน่อย พี่ก็รู้นี่ผมทำงานก่อสร้างนะ วันๆ

มีหินตกมาใส่เท้าผมเต็มไปหมด

แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมคิดเลิกทำงานหรอกนะ

และ...'

น้องชายของฉันยังพูดไม่จบประโยค แต่ก็ต้องหยุดพูด

เพราะฉันหันหน้าหนีเขา

น้ำตาไหลอาบหน้าของฉันอีกครั้ง

'เพราะพี่เป็นพี่สาวของผมนี่ครับ'

ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 23 ปี ส่วนฉันอายุ 26 ปี...

หลังจากนั้น ฉันก็ได้แต่งงานและย้ายเข้าไปอยู่ในเมือง

หลายครั้งที่สามีของฉันชักชวนให้พ่อแม่ของฉันย้ายเข้ามาอยู่ในเมืองด้วยกัน...

แต่ท่านทั้งสองก็ปฏิเสธ

ท่านบอกว่า ท่านเคยย้ายออกจากหมู่บ้านครั้งหนึ่ง

แต่เมื่อออกไปแล้ว

ท่านไม่รู้จะทำอะไรดี

จึงได้ย้ายกลับเข้ามาใช้ชีวิตในหมู่บ้านตามเดิม

น้องชายของฉันก็ไม่เห็นด้วยกับการที่จะให้เขาและพ่อแม่ย้ายออกไป ...

เขาบอกกับฉันว่า

'พี่คอยอยู่ดูแลพ่อและแม่ของสามีพี่ทางนั้นเถอะผมจะดูแลพ่อและแม่ทางนี้เอง'

สามีฉันได้ขึ้นเป็นประธานของบริษัทของ ครอบครัว

เราทั้งคู่อยากให้น้องชายของฉันเข้ามารับตำแหน่งผู้จัดการบริษัท
....
แต่น้องชายของฉันก็ไม่รับตำแหน่งนี้

เขาขอเข้าทำงานในตำแหน่งพนักงานธรรมดา

วันหนึ่ง น้องชายของฉันต้องปีนบันไดขึ้นไปซ่อมสายเคเบิล

และตกลงมาเพราะโดนไฟดูด

เขาถูกรีบหามส่งโรงพยาบาล

ฉันและสามีรีบไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล

น้องชายของฉันขาหักต้องเข้าเฝือกที่ขา

... ฉันโกรธมาก จึงตวาดน้องไปว่า

' ทำไมถึงไม่ยอมรับตำแหน่งผู้จัดการ หา!!!

ถ้าเป็นผู้จัดการก็จะได้ไม่ต้องมาทำงานเสี่ยงๆอย่างนี้

ดูตัวเองซิ...เจ็บเจียนตายอยู่แล้ว ทำไมถึงไม่ยอมฟังพี่บ้าง'

คำตอบจากปากน้องของฉันรวมถึงสีหน้าเคร่งเครียด

ยังยืนยันความคิดเดิมของเขา

'พี่ลองคิดถึงพี่เขยสิครับ พี่เขยเพิ่งจะได้เป็นประธาน

ส่วนผมมันการศึกษาต่ำถ้าผมได้เป็นผู้จัดการ

คงจะมีเสียงนินทาว่าร้ายเต็มไปหมด'

น้ำตาปริ่มดวงตาของฉันรวมทั้งสามีของฉันด้วย .....

ฉันบอกกับน้องว่า

'แต่ที่เธอไม่ได้เรียนต่อก็เพราะพี่...'

'ทำไมต้องพูดถึงเรื่องที่ผ่านไปแล้วด้วยล่ะครับ'

น้องชายของฉันจับมือฉันไว้

ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 26 ปี ส่วนฉันอายุ 29 ปี...

เมื่อน้องชายของฉันอายุได้ 30 ปี

เขาได้แต่งงานกับผู้หญิงในที่ทำงานที่เดียวกัน

ในงานแต่งงาน ประธานในงานได้ถามน้องชายของฉันว่า

' ใครคือคนที่คุณรักที่สุดในชีวิตนี้'

น้องชายของฉันตอบอย่างไม่ลังเล 'พี่สาวของผมครับ' .....

และเขาก็เล่าเรื่องราวที่แม้แต่ฉันยังจำไม่ได้

'ตอนผมอยู่โรงเรียนประถม โรงเรียนอยู่อีกหมู่บ้านหนึ่ง

เราสองคนพี่น้องต้องใช้เวลาถึง 2ชม.

เพื่อเดินไปเรียน...และเดินกลับบ้าน

วันหนึ่งในวันที่หิมะตกหนักผมทำถุงมือหายไปข้างหนึ่ง

พี่สาวผมจึงได้ให้ถุงมือของเธอข้างหนึ่ง

และเธอก็ใส่ถุงมือเพียงข้างเดียวเดินเป็นระยะทางไกล

เมื่อเรากลับถึงบ้านมือเธอบวมแดงเพราะอากาศหนาว

เธอไม่สามารถจับช้อนทานข้าวได้ด้วยซ้ำ .......นับจากวันนั้น

ผมสาบานกับตัวเอง

ว่าตลอดชีวิตของผม ผมจะดูแลพี่สาวของผมให้ดี

และจะทำดีกับเธอ'

เสียงปรบมือดังกึกก้องไปทั่ว

สายตาทุกคู่ของแขกเหรื่อหันมาจับจ้องที่ฉัน

คำพูดจากปากฉันออกมาอย่างยากลำบาก .......

'ในโลกใบนี้คนเดียวที่ฉันรู้สึกขอบคุณที่สุด คือน้องชายของฉันค่ะ'

ในวาระที่มีความสุขที่สุดเช่นนี้

น้ำตาได้รินไหลออกมาจากสองตาของฉันอีกครั้ง...

จงรัก และห่วงใยคนที่คุณรักในทุกๆ

วันในชีวิตของคุณและเขา

คุณอาจจะคิดว่าสิ่งที่คุณทำให้ใครสักคนเป็นเพียงสิ่งเล็กๆน้อยๆ

แต่สำหรับคนคนนั้นอาจจะมีความหมายมากอย่างคาดไม่ถึง

.. ไม่ว่าเขาคนนั้นจะคือ

พ่อ แม่ พี่ น้อง ญาติ คนรัก เพื่อน

หรือแม้คนที่คุณไม่รู้จัก ก็ตาม

จบบริบูรณ์....

ปล.ปัจจุบันผู้เป็นพี่สาวอายุ 86 ปีตำรงตำแหน่งเป็นผู้บริหารใหญ่
บริษัทฮุนไดและในเครือกว่า 20 บริษัท

น้องชายอายุ 83 ปีเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทเล็กๆ ที่มีชื่อเป็นภาษาเกาหลีว่า

'ซัมซุง'...


(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1898180_763476217015606_729183446_n.jpg)

(http://[img]https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1.0-9/1979692_669408919783043_148629692_n.jpg)[/img]


(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1/1959924_1466886076873592_1575152552_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1/10003290_659102304147038_1836590378_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1/1780661_662703973792612_1066998341_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/1972349_747685381909247_706003434_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1/1920329_747641995246919_937833504_n.jpg)





(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/v/t34/1964261_519345818181340_1269328533_n.jpg?oh=a073d0ae6a3e2ecfe94b742b33f87e3f&oe=530EA350&__gda__=1393467679_e3a2734df71ef682c2f2fe43f77cba19)




(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/v/t34/1940287_519345784848010_1178997406_n.jpg?oh=410ea0dd6fdc01f9893f85b28c436a0b&oe=530F2125&__gda__=1393489166_b038199bc5e9d843cd28aff5946781d6)




(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1795698_743962965614822_1984300571_n.jpg)




(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1622655_743675075643611_1237405750_n.jpg)







(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/1932352_484867834952064_1613489229_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1/1779870_1467207656841434_690698062_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1901455_1421925731388202_656601774_n.jpg)

มหาสุตตโสม

เรื่องนี้ค่อนข้างยาว พระสิริมังคลาจารย์นำมากล่าวเฉพาะคำคมที่นันทพราหมณ์สอน มหาสุตตโสมว่า การคบกับสัตบุรุษนั้นคุ้มครองเขาได้ดีกว่าสมาคมกับพวกอสัตบุรุษมากมายเสียอีก เรื่องมีอยู่ว่า พระราชาเมืองพาราณสีชอบเสวยเนื้อทุกวันขาดไม่ได้ พ่อครัวก็ปิ้งเนื้อถวายทุกวัน วันหนึ่งเป็นวันพระหาเนื้อไม่ได้ จึงไปตัดเอาขาคนที่ตายใหม่ๆ ในป่าช้ามาย่างมาปิ้งอย่างดีถวาย พระราชาติดใจในรสเนื้อ จึงซักถามจนได้ความจริงว่าเป็นเนื้อมนุษย์ จึงสั่งให้พ่อครัวไปหามาให้เสวยทุกวัน จนนักโทษในคุกหมด

หลังจากนั้น จึงสั่งให้พ่อครัวดักจับคน ฆ่าเอาเนื้อส่วนที่ดีๆ มาปรุงอาหารถวาย จนลือทั่วเมืองว่าเกิดมีโจรอำมหิตฆ่าคนเพื่อเฉือนเอาเนื้อไปกิน เสนาบดีจึงวางแผนจับได้ สืบไปจนกระทั่งรู้ความจริงว่าพระราชาเป็นตัวการสั่งให้พ่อครัวทำ

เสนาบดีจึงขอร้องให้พระราชาเลิกเสวยเนื้อคน แต่ไม่สำเร็จจนกระทั่งต้องเนรเทศออกจากเมือง เมื่อออกจากเมืองไป เธอก็ไล่จับคนกินเนื้อ จนได้ชื่อว่า มหาโจรโปริสาท (โจรกินคน) เป็นที่หวาดกลัวของประชาชน
 
วันหนึ่งมหาโจรโปริสาทไปจับพราหมณ์ที่กำลังจะข้ามน้ำเอาใส่บ่าแบกหนีไป ชายฉกรรจ์ที่รับจ้างพราหมณ์จะพาข้ามน้ำวิ่งตาม โปริสาทเหยียบตอไม้แหลม ตอไม้ทะลุฝ่าเท้าเลือดอาบจึงปล่อยพราหมณ์ แกโขยกเขยกหนีรอดไปจนได้ ไปพักอยู่ใต้ต้นไทรใหญ่ บวงสรวงเทพบนต้นไม้ว่า ถ้าแผลหายเร็วๆ จะนำเอากษัตริย์จากพระนครทั้งหลายมาเซ่นไหว้บูชา บังเอิญไม่ถึงเจ็ดวันแผลก็หาย แกก็เข้าใจว่า เป็นเพราะอานุภาพเทวดา
จึงไปจับเอากษัตริย์จากเมืองต่างๆ มาผูกเท้าแขวนให้ศีรษะห้อยลง เทวดาที่สิงอยู่บนต้นไม้เห็นความทารุณของโปริสาทจึงจำแลงกายเป็นนักบวช โปริสาทคิดว่านักบวชก็เท่ากับกษัตริย์จับมาเซ่นเทพเจ้าก็คงจะดีเหมือนกัน จึงวิ่งไล่จับ ไล่เท่าไรก็ไม่ทันนักบวชนั้นจึงสำแดงตนว่าคือเทพบนต้นไม้ใหญ่ จึงสั่งว่ายังขาดพระราชาอีกองค์ คือ มหาสุตตโสม ให้ไปนำตัวมา ไม่อย่างนั้นพิธีกรรมนั้นจักไม่สมบูรณ์

โปริสาทจึงไปจับมหาสุตตโสม แต่มหาสุตตโสมรับปากจะฟังธรรมจากพราหมณ์ในวันรุ่งขึ้น มหาสุตตโสมจึงขอให้โปริสาทปล่อยกลับไปฟังธรรมก่อน เสร็จแล้วจะกลับมา โปริสาทขอคำมั่นว่าจะมาแน่ๆ จึงปล่อยตัวไป และแล้ว โปริสาทก็ต้องทึ่งในความเป็นผู้มีสัจจะของมหาสุตตโสม ที่กลับมาตามสัญญา มหาสุตตโสมกล่าวสอนให้โปริสาทเลิกกันเนื้อมนุษย์ ด้วยการยกเหตุผล และเล่าเรื่องในอดีตมาประกอบ โปริสาทขอฟังธรรมที่มหาสุตตโสมเอาชีวิตเข้าแลกเพื่อไปฟังว่าดีอย่างไร มหาสุตตโสมจึงกล่าวให้ฟัง โปริสาทจึงพอใจและจะให้พร ขอให้มหาสุตตโสมขอมา 4 ข้อ

มหาสุตตโสมขอให้โปริสาทมีอายุยืนปราศจากโรค ข้อสอง ขอให้ปล่อยกษัตริย์ทั้งหลายที่จับตัวมา ข้อสาม ขอให้ส่งกษัตริย์เหล่านั้นคืนเมือง ข้อสี่ ขอให้โปริสาทเลิกกินเนื้อมนุษย์ เมื่อโปริสาทอิดออด ไม่กล้าให้พรข้อสุดท้าย มหาสุตตโสมก็ท้วงว่าไม่ควรเสียสัจจะ ตัวท่านเองยังรักษาสัจจะ แล้วโปริสาทก็เคยเป็นกษัตริย์ จะทำลายสัจจะเสียย่อมหาควรไม่ โปริสาทจึงให้พรทั้งสี่ตามที่ขอ ในที่สุดกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนมีศีลธรรม เลิกกินเนื้อมนุษย์ และไม่ทำบาปอีกต่อไป

สรุปว่า การคบบัณฑิตเช่นมหาสุตตโสมนั้น ทำให้คนชั่วคนบาปเลิกทำชั่ว มีสุคติเป็นไปในเบื้องหน้า ด้วยประการฉะนี้แล

(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1/1549290_628323740573812_691706213_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1964829_484671524971695_2059859848_n.jpg)

(ปิด "หู" ปิด "ตา" ปิด "ปาก")

"ปิดหู ปิดตา ปิดปาก กันบ้าง ! แล้วนั่งสบาย สบาย"

"ปิดหูซ้ายขวา"

รู้จักเลือกฟังสิ่งที่ควรฟังที่ควรฟัง สิ่งใดไม่ควรฟัง ก็อย่าไปฟัง ฟังแล้วเป็นทุกข์ฟังทำไม

"ปิดตาสองข้าง"

"รู้จักเลือกดูสิ่งที่ควรดู สิ่งใดไม่สมควรดู ก็อย่าไปดูมัน ดูแล้วเป็นทุกข์ดูทำไม"

"ปิดปาก"

"รู้จักเลือกพูดสิ่งที่ควรพูด สิ่งใดไม่ควรพูด ก็อย่าไปพูด เพราะพูดแล้วมันเป็นทุกข์พูดไปทำไมกัน

# คนสำรวมระวังกิริยา วาจา ใจ นั้น คนยำเกรง ดีกว่าคนพูดมาก ที่แท้ของแน่ ๆ คือ คนที่ หาสาระใดใดไม่ได้เลย #

@ วิสาขา อุบาสิกา

(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1/1920235_567227283373509_1122685185_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/1012065_659688884088380_1329497283_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1238716_659098260814109_1513394655_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1690170_659091254148143_1796117488_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/10001513_659090034148265_1383682395_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/1977229_659090997481502_1516530830_n.jpg)
หลวงปู่มั่น ภูริทัตตเถร


(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1897001_659090274148241_255741781_n.jpg)
หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ


(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1780701_657936924263576_1276947382_n.jpg)
หลวงปู่ดูลย์


(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1476339_1458459677717997_1789134215_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1501708_1457370304493601_422648741_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1901176_658568984200370_1417997751_n.jpg)

การเจริญสติปัฏฐาน 4 อันได้แก่ กาย เวทนา จิต ธรรม หลักการคือ การตามรู้ เพียงแค่รู้ ใช้โยนิโสมนัสสิการ(ดูเหมือนพิจารณาเปลวเทียนที่ไหม้ไปเรื่อยๆ ไม่ต้องคิดแค่รู้) โดยดูรู้อยู่ในอาณาเขตของกายใจตนเท่านั้น จําดีๆหลักคือแค่ในกายกับแค่รอบๆกายกับใจตนเท่านั้น!!! กายเราเป็นดังธาตุ 4 มีดินนํ้าลมไฟ นอกกายที่รอบๆกายก็คือ ดินนํ้าลมไฟ เหมือนกัน ดูการโต้กันของธาตุระหว่างกายกับรอบกาย เป็นการเปิดสัมผัสรู้ เกิดความรู้สึกตัว ความรู้สึกตัวที่ได้ เป็นสติ สติเกิด ปัญญาญาณ จะเกิดตามมา เมื่อมีปัญญาญาณ เป็นปัญญาที่เกิดจากรู้ จะเห็นความจริงไปละอวิชชาได้ .... หมั่นเพียรเจริญในสติปัฏฐานกันครับ

(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1690625_658568534200415_457349889_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/10785_657271347663467_1009770573_n.jpg)


เมตตาประกอบด้วยปัญญา เล่าโดย พระอาจารย์ชยสาโรภิกขุ

พระธุดงค์รูปหนึ่งอยากจะเจริญเมตตาภาวนา ท่านได้ข่าวเรื่องหลวงปู่องค์หนึ่งอยู่ในวัดที่ห่างไกลจากความเจริญและอัตคัดกันดารมาก หลวงปู่มีชื่อเสียงมากในความมีเมตตาของท่าน พระธุดงค์องค์นี้จึงตั้งใจเดินทางไปหาหลวงปู่ เส้นทางยาวไกลและยากลำบากมาก แต่ท่านก็กัดฟันสู้ ท่านเดินธุดงค์หลายวันกว่าจะถึงวัดของหลวงปู่ เมื่อท่านเดินเข้าไปในเขตวัด ลูกวัดออกมาต้อนรับพาท่านไปพักผ่อนที่กุฏิ บอกให้ท่านเก็บริขารให้เรียบร้อยแล้วจะกลับมานิมนต์ไปกราบหลวงปู่

พระธุดงค์ขึ้นไปบนกุฏิ เปิดหน้าต่างมองลงไปเบื้องล่าง เห็นหลวงปู่กำลังยืนอยู่ที่ชายป่า ท่านรำพึงขึ้นว่า "โอ้ ! นี่คือหลวงปู่ผู้มีเมตตาธรรม" ท่านรู้สึกปีติซาบซึ้งเลื่อมใส พอดีมีกวางตัวหนึ่งเดินออกมาจากชายป่า หน้าตาของหลวงปู่ผู้เปี่ยมไปด้วยเมตตาธรรมเปลี่ยนไป ท่านยกไม้เท้าของท่านขึ้นตีกวางอย่างแรง ทำให้กวางตกใจวิ่งกลับเข้าป่าไปทันที พระธุดงค์เห็นแล้วรู้สึกหมดศรัทธาทันที...

"โอ้ ! นี่เราโดนหลอกอย่างแรงเลย อุตส่าห์เดินทางมาหาด้วยความยากลำบากแทบตาย ใครๆ ก็ว่าหลวงปู่องค์นี้มีเมตตานัก เราก็อยากจะเจริญเมตตาภาวนา... โอ้ย ! ไม่เอาแล้ว รีบเก็บบริขารแล้วเผ่นเลยดีกว่า ไม่อยากจะต้องเผชิญหน้ากับท่าน ท่านทำให้เราผิดหวังสุดๆ เลย" ...หลังจากนั้นไม่ว่าท่านจะไปที่ไหน ไปเจอใคร ท่านก็จะเที่ยวพูดถึงหลวงปู่ว่า "อย่าไปเชื่อเลยนะ หลวงปู่ที่เขาว่ามีเมตตาสุดๆ น่ะ ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลย นี่ผมไม่ได้นินทาท่านนะ ผมไปเจอมาเอง ไม่ใช่ฟังจากคนอื่นนะ ผมเห็นกับตาตัวเอง เห็นชัดๆ เลยนะ ท่านทั้งทรมานสัตว์ ทั้งตีสัตว์ ผมเห็นหน้าท่านผมตกใจเลย" ไปไหนๆ ท่านก็พูดอย่างนี้

ส่วนที่วัดของหลวงปู่ หลวงปู่ถามลูกวัดว่า "พระธุดงค์องค์นั้นอยู่ไหนล่ะ ไหนว่าท่านจะมากราบ" ลูกวัดกราบเรียนท่านว่า "หลวงปู่ครับ ท่านออกจากวัดไปแล้ว" หลวงปู่จึงพูดว่า "โอ... หลวงปู่รู้แล้ว เห็นพระองค์หนึ่งมองลงมาจากหน้าต่าง น่ากลัวท่านจะเข้าใจผิดเสียแล้วล่ะ" แล้วท่านก็ยิ้มก่อนที่จะพูดต่อว่า "วันนี้ตั้งใจจะตักเตือนพวกท่านอยู่แล้ว เรื่องนี้ว่า พระเรามักจะเทอาหารที่เหลือจากบาตรทิ้งไว้ที่ชายป่า กวางมันชอบมากิน กินบ่อยเข้าๆ จนมันคุ้นเคยกับคน มันก็เริ่มจะเข้าไปแถวๆ หมู่บ้าน ถูกชาวบ้านยิงตายลงหม้อไปหลายตัวแล้ว วิธีแก้มีอยู่เพียงวิธีเดียว เราต้องทำให้กวางมันกลัวคน หลวงปู่สงสารมัน หลวงปู่ก็เลยตีเพื่อให้มันกลัวคน มันจะได้ปลอดภัยจากความโหดร้ายของคน" นี่คือความเมตตาของหลวงปู่ ไม่ใช่เมตตาด้วยการเอาใจ แต่เป็นเมตตาที่ประกอบด้วยปัญญา มองภาพใหญ่หรือภาพรวมเป็นหลัก

ท่านอาจารย์สอนว่า ข้อคิดข้อแรก คือ ในกระบวนการที่จะทำสิ่งที่เป็นประโยชน์เพื่อจะช่วยคนอื่น ในบางช่วงอาจจะต้องทำสิ่งที่คนอื่นมองได้ว่าไม่น่าจะทำเลย แต่ก็เป็นการทำด้วยเมตตาเหมือนกัน ข้อคิดข้อที่สอง คือ พระธุดงค์ท่านเห็นกับตานะ ไม่ได้ฟังจากคนอื่น แต่ตาตัวเองนี่ก็เชื่อไม่ได้เสมอไป เพราะเราอาจจะเห็นแค่ช่วงสั้นๆ ของเรื่องราวทั้งหมดที่อาจจะสลับซับซ้อน ถ้าเราเห็นเพียงแค่นั้น เราอาจจะด่วนสรุปอย่างผิดๆ ก็ได้

.....................................................
ขอน้อม กาย วาจา จิต บูชาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ในกาลทุกเมื่อ
ในทุกทุกขณะจิต ไม่ว่าจะระลึกได้ก็ดี ระลึกไม่ได้ก็ดี พุทธัง ธัมมัง สังฆัง สรณังคัจฉามิ

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/10013060_669452136453554_1670613060_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/v/t1.0-9/1557588_655528354483932_612371682_n.jpg?oh=63c3cc1d0c842008dfea2492c3ebdd86&oe=53B87439&__gda__=1403933551_65b6233002fc282bc1cb6a1b000b5845)

(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1.0-9/10150568_655118284524939_662347495_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1016310_668363286562439_522552885_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/s526x395/1972504_669065199796914_7989804158842244563_n.jpg)

การเคาะโลงศพ

"..เวลาทำบุญให้คนตาย เคยพบเห็นบ่อยเวลาพระจะสวดมนต์ ลูกหลานหรือเจ้าภาพก็จะไปเคาะโลงบอก "ฟังสวดมนต์นะ" เวลาพระจะให้ศีลก็ไปเคาะโลงบอก "รับศีลนะ" พอเอาอาหารไปวางก็เคาะโลงบอก "กินข้าวนะ"

ความจริงคนตายแล้วไม่มีสิทธิ์ที่จะกินของที่เอาไปวางให้กิน ผีมีสิทธิ์โมทนาในผลบุญที่มีผู้ตั้งใจอุทิศส่วนกุศลไปให้เท่านั้น เราจะทำอย่างไรผู้ตายจึงได้รับ ในชาดกมีเรื่องหนึ่งเป็นตัวอย่างคือ มีอุบาสกคนหนึ่งนั่งเจริญพระกรรมฐานในที่สงัด ปรากฏว่าภรรยาที่ตายไปแล้วมาแสดงตัว มีแต่ซี่โครงขึ้นเป็นแถวและผ้าผ่อนท่อนสไบไม่มีนุ่ง ท่านผู้นี้จึงถามว่า "เธอเป็นใคร" ตอบว่า "ฉันเป็นภรรยาของท่านเมื่อตายไปแล้ว อาศัยที่จิตเป็นอกุศล ขณะมีชีวิตอยู่เป็นคนไม่ทำบุญทำทานและก็เป็นคนใจร้าย จึงเป็นเหตุให้ไปเกิดเป็นเปรต เวลานี้มีความหิวโหยมาก หนาวก็หนาว ร้อนก็ร้อน มีทั้งหนาวและร้อนเพราะไม่มีผ้าปิดกายและหิวอาหารมาก เพราะไม่มีอะไรจะกิน"

ท่านสามีก็บอกว่า "ไปบ้านสิมีของกินมากมาย เลือกกินเอาตามชอบใจเหมือนกับสมัยที่เธอยังมีชีวิตอยู่"

ผีเปรตจึงบอกว่า "สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าท่านจะเอามาวางไว้ในมือของเรา มันก็ไม่เกิดประโยชน์ เพราะว่าเราไม่มีสิทธิ์ที่จะกินที่จะใช้ในวัตถุ"

ท่านสามีจึงถามว่า "ถ้าฉันต้องการจะสงเคราะห์เธอ ทำอย่างไรเธอจึงจะได้ล่ะ"

เธอก็บอกว่า "ขอให้ท่านนำเอาของไปถวายแก่สาวกขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านใดท่านหนึ่ง คือต้องการให้มีผ้าก็ขอให้นำผ้าไปถวาย ต้องการให้มีร่างกายสมบูรณ์ ร่างกายเป็นทิพย์ก็นำอาหารไปถวาย และก็อุทิศส่วนกุศลไปให้ฉัน ฉันจึงจะได้"

ท่านสามีจึงนำของไปถวายแด่พระสงฆ์ในพระพุทธศาสนา และก็อุทิศส่วนกุศลไปให้เธอ

พอรุ่งขึ้นอีกคืนหนึ่งเธอก็มาแสดงตนใหม่ตอนที่ท่านสามีนั่งเจริญพระกรรมฐาน มาคราวนี้เป็นนางฟ้าสวยแจ๋ว ใสสว่าง มีวิมานทองคำมาปรากฏชัด

ท่านสามีจำไม่ได้จึงถามว่า "เธอเป็นนางฟ้าเพราะบำเพ็ญบารมีอะไร ร่างกายจึงประดับประดาไปด้วยเครื่องอาภรณ์อันเป็นทิพย์ สวยสดงดงามมีแสงสว่างไปทั่วทิศ และก็มีวิมานทองคำ"

นางฟ้าองค์นั้นก็ตอบว่า "ท่านจำไม่ได้หรือ เมื่อคืนที่แล้วที่ผ่านมาน่ะ"

ก็เป็นอันว่าผลที่ผู้ตายจะพึงได้รับ ต้องได้จากการโมทนาในบุญกุศลที่อุทิศไปให้ ไม่ใช่ได้จากการไปเคาะโลงหรือได้จากการเอาของไปให้เฉยๆ.."

จากหนังสือ : ตายแล้วไม่สูญ..แล้วไปไหน
หลวงพ่อพระราชพรหมยานมหาเถระ
วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี


(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/1891078_667411983324236_451286350_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/v/t34/1957514_200265720184518_844561421_n.jpg?oh=58b62bb22a3b7f4949a5adf4c9446d49&oe=53201305&__gda__=1394597803_b28fea427073eed780350e5fcd905750)

(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/1382386_742504395782306_57466908_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/p296x100/1975010_821962757833809_1904512498_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1470321_1559720644252457_459496506_n.jpg)

การกำเนิดของมนุษย์และธาตุสี่ตามสายพุทธ ๑

ตามคัมภีร์ปฐมจินดา
กล่าวว่าธาตุทั้ง 4 อันอุดมสมบูรณ์ในหญิงและชายถ้าได้ร่วมประเวณีกัน จะก่อให้เกิดมีการปฏิสนธิระหว่าง "สุขุมังปรมาณู"กับ " เลือดมารดาใน"ครรภ์(ไข่)"ผสมกัน("สุขุมังปรมาณู"คือสิ่งมีชีวิตซึ่งเล็กละเอียดสุดมีขนาดเท่ากับน้ำมันงาที่เหลือ อยู่บนขนจามรี"

ซึ่งนำไปจุ่มในน้ำมันงาแล้วสลัดออก 7 ครั้ง หรืออีกนัยหนึ่งหมายถึง เชื้ออสุจินั่นเอง ) หลังผสมแล้วจะมีการเจริญเติบโตเกิดชัยเภท

• ไชยเภท (คือ ระยะพลาสโตซิส) = ขั้นตอนของการเปลี่ยนแปลงความเจริญเติบโตของไข่ที่ผสมแล้ว จะฟังตัวในมดลูก จะมีเลือดออกนิดหน่อยเป็น ฤดูล้างหน้า (หลังจากไข่ + สเปิร์ม ผสมกันแล้วและเดินทางมาฝังตัวในมดลูก 7 วัน) ขึ้นตามลำดับดังนี้

• หลังปฏิสนธิ7วัน ก้อนเลือดที่ผสมกันจะข้นเข้าเป็นน้ำล้างเนื้อ

• หลังจากนั้นอีก 7 วัน ก้อนเลือดจะมีรูปร่างเปลี่ยนไป มีลักษณะเหมือนไข่งู

• หลังจากนั้นอีก 7 วัน ก้อนเลือดจะมีปัญจะสาขา คือมี หัว มือ 2 ข้าง และเท้า 2 ข้าง

• หลังจากนั้นอีก 7 วัน เกิดมี ผม ขน เล็บ และฟัน

. เมื่อครบ 1 เดือน กับ 12 วัน ก้อนเลือดจะเวียนเข้าเป็นตานกยูงเพื่อรับวิญญาณการเวียนของทารกเพศชาย และหญิงจะแตกต่าง ถ้าทารกเป็นเพศหญิงเลือดที่จะเวียนทางซ้าย หากทารกเป็นเพศชายเลือดจะ เวียนไปทางขวา

• เมื่อครรภ์ครบ 3 เดือนแล้ว เลือดจะไหลเข้าไปใน ปัญจะสาขา

• เมื่อครรภ์ครบ 4 เดือน ทารกจะมีอวัยวะครบ 32 ประการ โดยเริ่มจากมีหน้าผากก่อนแล้วค่อยพัฒนาไป เป็นรูปร่าง และ ร่างกายเหมือนมนุษย์ทั่วไป

• ระหว่างทารกอยู่ในครรภ์มารดา ทารกจะนั่งขดตัว หันหน้าเข้าหากระดูกสันหลังของแม่ โดยกินอาหาร จากแม่ไปจนครบกำหนดคลอด

• เมื่อถึงกำหนดคลอด จะเกิด ลมกัมมัชชาวาต มาพัดพาให้ทารกกลับหัวลงเพื่อคลอดออกมาเกิดเป็นสิ่งมีชีวิต(ขันธ์๕)

ใน อินทกสูตร "พัฒนาการแห่งชีวิต"

อินทกยักษ์ทูลถามปัญหา รูปหาชีวะมิได้สัตว์นี้ได้ร่างกายมาแต่ไหน กระดูกและก้อนเนื้อมาจากไหน สัตว์อยู่ในครรภ์อย่างไร

พระ พุทธองค์ตรัสว่า
เบื้องแรกเกิดมี "กลละ" ก่อน
จากนั้นก็เป็น "อัพพุทะ"
จากอัพพุทะเป็น "เปสิ"
จากเปสิเป็น "ฆนะ"
จากฆนะ "เป็นปุ่มห้าปุ่ม"
จากปุ่มห้าปุ่มเป็นผม ขน เล็บ
มารดาดื่มกินอะไร สัตว์ในครรภ์ยังชีพด้วยสิ่งนั้น

พระสูตรนี้ชื่อ อินทกสูตร ตรัสไว้สั้นๆ แต่ทรงขยายความในอีกสูตรหนึ่งชื่อ มหาตัณหาสังขยสูตร ว่า
คนเราจะเกิดขึ้นมาได้ต้องมีองค์ประกอบ ๓ ประการ คือ
๑ บิดามารดาร่วมกัน
๒ มารดามีไข่สุกพร้อมจะผสม และ
๓ "คันธัพพะ" ปรากฎ "คันธัพพะ"

มีปัจจัยหรือองค์ประกอบ ๓ คือ
กรรมที่สัตว์ทำไว้เปรียบเหมือนที่นา
วิญญาณเปรียบเหมือนเมล็ดพืช
และตัณหาเปรียบเหมือนยางเหนียวในเมล็ดพืช
สรุปแล้วคนจะเกิดเป็นคนขึ้นมาได้ต้องประกอบด้วย
องค์ประกอบทั้งรูปธรรมและ นามธรรม ในขณะที่นักวิชาการสมัยใหม่พูดถึงแต่ในรูปธรรมอย่างเดียว

พัฒนาการของชีวิตในครรภ์ที่ตรัสไว้ข้างบนนั้น
ท่านอธิบายรายละเอียดดังนี้
กลละ มีลักษณะใสสะอาดเหมือนหยาดน้ำมันงา มองด้วยตาเปล่าไม่เห็นเพราะเล็กมาก ท่านเปรียบเหมือนเอาขนจามรีจุ่มน้ำมันใสแล้วสลัด ๗ ครั้ง ที่เหลืออยู่บนปลายขนจามรีนั่นแหละเท่าขนาดของกลละ

เมื่อผ่านไป ๗ วัน จะมีการเปลี่ยนแปลง คือสีจะข้นขึ้น (อัพพุทะ)

ผ่านไปอีก ๗ วัน สีจะแดงเรื่อเหมือนน้ำล้างเนื้อ (เปสิ)

ผ่านไปอีก ๗ วัน จะจับเป็นก้อน (ฆนะ)

ผ่าน ไปอีก ๗ วัน จะมีปุ่ม ๕ ปุ่ม คือ ศรีษะ แขนสอง ขาสอง ต่อจากนั้นก็เกิดผม ขน เล็บ ในระยะนี้อาศัยอาหารผ่านรกมารดาเจริญเติบโตตามลำดับ
ถ้วนทศมาสก็คลอดออกมา

(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash2/t1.0-9/149979_488643637839750_1153025787_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1.0-9/1959520_630592723674741_705340928_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1.0-9/1653628_631116376955709_2091378095_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/1979859_644813538919326_1366987695_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1.0-9/1069828_637860722947941_1422742991_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/1911638_644290188971661_466283751_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1.0-9/1622791_642714812462532_929668061_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/1480528_642522689148411_1003012182_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1.0-9/1901419_642417532492260_2120334211_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1.0-9/1960027_231039603765018_1091730198_n.jpg)
ภาพเก่า-ใหม่

(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/1660320_1563699390520841_496666270_n.jpg)

(https://scontent-a-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-ash3/t1.0-9/1922515_1563699407187506_600447203_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/p235x350/1507714_558776604239591_395077140_n.jpg)


1. สมหวัง ไม่ชอบกินไข่
ทุกครั้งที่ได้ไข่มา ก็ให้ สมนึก กิน
แรกๆ สมนึก ก็รู้สึก ขอบคุณสมหวัง
แต่นานๆเข้า สมนึก ก็เคยชิน
เมื่อเกิดความเคยชิน ก็เหมือนกับเป็นหน้าที่
ที่ สมหวัง ต้องทำ
จนมาวันหนึ่ง สมหวัง เอาไข่ให้ สมชาย
สมนึก ก็อารมณ์เสีย โดยลืมไปว่า
ไข่นี้เป็นของ สมหวัง สมหวังจะให้ใครก็ได้
สมนึก จึงทะเลาะกับ สมหวัง เพราะเรื่องนี้
แล้วก็เลิกคบกัน

(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/1922314_736632746367953_1446981104_n.jpg)

(https://scontent-b-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-prn2/t1.0-9/1505523_1490678327822042_1070177394_n.jpg)

3. แพะตัวหนึ่ง เจอหมาป่า
หมาป่าจะกินแพะ แพะจึงสู้
ใช้เขาสู้กับหมาป่า และก็ตะโกนขอให้เพื่อนๆช่วย
วัว มองมา เห็นเป็นหมาป่า ก็วิ่งหนีไป
ม้า มองมา เห็นเป็นหมาป่า ก็วิ่งหนีไปอีกตัว
ลา เห็นเป็นหมาป่า ก็เดินหนีไปอย่างเงียบๆ
หมู ผ่านมา เห็นเป็นหมาป่า ก็หายตัวไป
กระต่าย ได้ยิน วิ่งหนีแซงเพื่อนๆไปทุกตัว
หมา ได้ยิน รีบวิ่งเข้ามา จะสู้กับหมาป่า
หมาป่าเห็นมีหมามาช่วย จึงวิ่งหนีไป แพะรอดตาย
กลับมาถึงบ้าน เพื่อนๆมาทุก “ตัว”
วัวบอก “ทำไมไม่บอก ข้าจะใช้เขาของข้า แทงทะลุท้องมัน”
ม้า “ทำไมไม่บอก ข้าจะใช้เกือกของข้า กระทืบมัน”
ลา “ทำไมไม่บอก ข้าจะร้องเสียงดังๆ ให้หมาป่าตกใจตาย”
หมู “ทำไมไม่บอก ข้าจะใช้ปากของข้า พุ่งชนให้มันตกเขาไป”
กระต่าย “ทำไมไม่บอก ข้าวิ่งเร็ว ข้าจะไปส่งข่าวของความช่วยเหลือ”
ในการพูดคุยกันอย่างเมามันนี้
ขาดอยู่”ตัว”เดียวคือ หมา
มิตรภาพที่แท้จริง ไม่ใช่ดูที่ คำพูด ที่แสนหวาน
แต่เป็น มือ ที่ยื่นให้ตอนคับขัน
พวกที่อยู่ล้อมหน้าล้อมหลังคุณ ทำให้คุณรู้สึกดี อาจจะไม่ใช่เพื่อนแท้ของคุณ
แต่กับเขา ที่ดูเหมือนห่างไกล แต่ใส่ใจคุณตลอดเวลา
ตอนคุณมีความสุข ไม่ไปสมทบ
แต่ตอนคุณต้องการช่วยเหลือ จะทำเพื่อคุณอย่างเงียบๆ และเป็นห่วงใส่ใจคุณ
นั่นเป็นเพื่อนแท้ของคุณ

(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1.0-9/p526x296/1977132_1405872316346819_2042631562_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1.0-9/1959427_669405519783383_1076139425_n.jpg)


(https://scontent-b-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-prn2/t1.0-9/10270830_10152451722932028_3453716900121401859_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1.0-9/14583_286843204808065_1543056476_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1.0-9/s240x240/10014901_1479837312231297_602309226_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/10011479_1479840315564330_2092252704_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1.0-9/s851x315/10007519_672429089481026_2055587168_n.jpg)



(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1.0-9/10154225_672427759481159_110548418_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/10245311_674911882566080_4118083110941928084_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1.0-9/10250270_674032959320639_1059036831_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/10173760_672875622769706_1707326744_n.jpg)


(https://scontent-b-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-ash3/t1.0-9/10155541_672875336103068_963700713_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1.0-9/1560608_672871266103475_2010398112_n.jpg)

พระพุทธเจ้า ๕ พระองค์ คือใคร (จากพระสุตตันตปิฎก)

พุทธประวัติของพระพุทธเจ้าทั้ง ๕ พระองค์ มีมาในพระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย พุทธวงศ์ โดยสังเขปดังต่อไปนี้

๑. พุทธประวัติพระพุทธเจ้ากกุสันธะ
พระองค์เป็นพระพุทธเจ้าทรงพระนามว่า กกุสันธะ ทรงถือกำเนิดในสกุลพราหมณ์ ในเขมนคร เป็นตระกูลใหญ่ที่ชาวโลกในขณะนั้นถือว่า ประเสริฐสูงสุดกว่าตระกูลอื่น ที่มีชาติสูงสุดและมียศมาก (เรื่องนี้เป็นธรรมดาของพระโพธิสัตว์ที่จะถือกำเนิดในพระชาติสุดท้ายเพื่อตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า จะเลือกถือกำเนิดในตระกูลที่สูงที่สุดในยุคนั้น หากตระกูลพราหมณ์หรือตระกูลกษัตริย์ ตระกูลใดที่มหาชนยกย่องที่สุดก็จะทรงถือกำเนิดในตระกูลนั้น) พุทธบิดาคือ “อัคคิทัตตะ” พุทธมารดาคือ “วิสาขา” มีปราสาท ๓ หลัง คือ “กามวัฑฒะ”, “กามสุทธิ” และรติวัฑฒะ ทรงครอบครองฆราวาสอยู่ ๔ พันปี ภรรยาชื่อว่า “โรปินี” บุตรนามว่า “อุตระ” ทรงเห็นนิมิต ๔ ประการ จึงเสด็จออกผนวชด้วยรถอันเป็นยานพาหนะ บำเพ็ญเพียรอยู่ ๘ เดือนเต็ม จึงตรัสรู้อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณที่ไม้โพธิพฤกษ์ชื่อ “ไม้ซึก” ทรงแสดงปฐมเทศนาคือพระธรรมจักร ณ มฤคทายวัน มีอัครสาวกคือ “พระวิธุรเถระ” และ “พระสัญชีวนามเถระ” พระเถระชื่อ “พุทธิชะ” เป็นพุทธอุปัฏฐาก พระอัครสาวิกาคือ “พระสามาเถรี” และ “พระจัมมปนามาเถรี” อุบาสกเป็นอัครอุปัฏฐาก คือ “อัจจคตอุบาสก” และ “สุมนอุบาสก” อุบาสิกาเป็นอัครอุปัฏฐายิกา คือ “นันทาอุบาสิกา” และ “สุนันทาอุบาสิกา” พระพุทธเจ้ากกุสันธะมีพระองค์สูง ๔๐ ศอก พระรัศมีมีสีเปล่งปลั่งดังทองคำ เปล่งออกไป ๑๐ โยชน์โดยรอบ

๒. พุทธประวัติพระพุทธเจ้าโกนาคมนะ
พระพุทธเจ้าโกนาคมนะ ทรงถือกำเนิดในตระกูลพราหมณ์แห่งโสภวดีนคร พุทธบิดาคือ “ยัญทัตตพราหมณ์” พุทธมารดาคือ “นางอุตราพราหมณี” มีประสาท ๓ หลัง ชื่อ “ดุสิต”, “สันดุสิต” และ “สันตุฎฐะ” ทรงครอบครองอยู่สามหมื่นปี นาง “รจิคัตตาพราหมณี” เป็นภรรยา “สัตถวาหะ” เป็นบุตร พระองค์ทรงเห็นนิมิต ๔ ประการ จึงออกบวชด้วยยานคือช้าง บำเพ็ญเพียรอยู่ ๖ เดือน จึงได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าที่ไม้โพธิพฤกษ์ชื่อ “ไม้มะเดื่อ” ทรงแสดงปฐมเทศนาธรรมจักรที่มฤคทายวัน พระอัครสาวก คือ “พระภิยโยสเถระ” และ “พระอุตรเถระ” พระอัครสาวิกาชื่อ “พระสมุททาเถรี” และ “พระอุตราเถรี” พุทธอุปัฏฐากคือ “อัคคอุบาสก” และ “โสมเทวอุบาสก” พุทธอุปัฐฐายิกาชื่อ “สีวลาอุบาสิกา” และ “สามาอุบาสิกา” มีพระองค์สูง ๓๐ ศอก ประดับด้วยรัศมีเปล่งปลั่งดังทองที่ปากเบ้า พระองค์มีพระชนมายุสามหมื่นปี ทรงประกาศพระศาสนาโปรดมหาชนให้ข้ามพ้นจากวัฏสงสารหาประมาณมิได้ แล้วเสด็จดับขันธปรินิพพานที่ “ปัพพตาราม” สารีริกธาตุของพระองค์แผ่กว้างไปประดิษฐานในประเทศนั้นๆมากมาย

๓. พุทธประวัติของพระพุทธเจ้ากัสสปะ
พระกัสสปพุทธเจ้าถือกำเนิดในตระกูลพราหมณ์ในพระนครพาราณสี มีพุทธบิดาชื่อ “พรหมทัตตพราหมณ์” และ “นางธนวดีพราหมณี”เป็นพุทธมารดา ทรงมีประสาท ๓ หลังชื่อ “หังสะ”, “ยสะ” และ “สิริจันทะ” ทรงครอบครองอยู่สองพันปี มี “นางสุนันทาพราหมณี” เป็นภรรยา มีบุตรชายชื่อ “วิชิตเสน” พระองค์ทรงเห็นนิมิต ๔ ประการจึงออกบวช ทรงบำเพ็ญเพียรอยู่ ๗ วันจึงตรัสรู้อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณที่ไม้โพธิพฤกษ์ชื่อ “นิโครธ” ทรงแสดงปฐมเทศนาธรรมจักรที่มฤคทายวัน มี “พระติสสเถระ” และ “พระภารทวาชเถระ” เป็นพระอัครสาวก พระเถระชื่อ “สรรพมิตตะ” เป็นพุทธอุปัฏฐาก “พระอนุลาเถรี” และ “พระอุรุเวลาเถรี” เป็นพระอัครสาวิกา “สุมังคลอุบาสก” และ “ ฆฏิการอุบาสก” เป็นอัครอุปัฏฐาก “วิชิตเสนาอุบาสิกา” และ “อภัททาอุบาสิกา” เป็นอัครอุปัฏฐายิกา” พระองค์ทรงสูง ๒๐ ศอก มีพระรัศมีเปล่งปลั่ง ดังสายฟ้าในอากาศดุจพระจันทร์เต็มดวง มีพระชนมายุสองหมื่นปี ทรงเสด็จนิพพานที่เสตัพยาราม พระสถูปของพระองค์สูงหนึ่งโยชน์ ประดิษฐานอยู่ ณ เสตัพยารามนั้น

๔. พุทธประวัติของพระพุทธเจ้าโคตมะ
พระโคตมพุทธเจ้าทรงถือกำเนิดในตระกูลกษัตริย์ ในนครกบิลพัสดุ์ “พระเจ้าสุทโธทนะ” เป็นพุทธบิดา “พระนางมายาเทวี” เป็นพุทธมารดา ทรงมีประสาท ๓ หลัง ชื่อ “สุจันทะ” ,”โกกนุทะ” และ “โกญจะ” ทรงครอบครองอยู่ ๒๙ ปี มีมเหสีทรงพระนามว่า “ยโสธรา” และ “พระราหุล” เป็นพระโอรส ทรงเห็นนิมิต ๔ ประการจึงทรงออกบวชด้วยยานคือม้า ได้บำเพ็ญทุกกรกิริยาอยู่ ๖ ปี และเมื่อทรงบำเพ็ญเพียรด้วยทางสายกลางแล้ว จึงตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณที่ไม้โพธิพฤกษ์ชื่อ “อัสสัตถพฤกษ์” ทรงแสดงปฐมเทศนาธรรมจักรที่ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน แขวงเมืองพาราณสี มี “อุปติสสะ (พระสารีบุตรเถระ)” และ “โกลิตตะ (พระโมคคัลลานเถระ)” เป็นอัครสาวก “พระอานนทเถระ”เป็นพุทธอุปัฏฐาก “พระเขมาเถรี” และ “พระอุบลวรรณาเถรี” เป็นอัครสาวิกา “จิตตคฤหบดี” และ “หัตถกอุบาสก ชาวเมืองอาฬวี” เป็นอัครอุปัฏฐาก “นันทมารดา” และ “อุตราอุบาสิกา” เป็นอัครอุปัฏฐายิกา ทรงดับขันธปรินิพพานเมื่อพระชนมายุ ๘๐ พรรษา ที่เมืองกุสินารา สารีริกธาตุของพระองค์จำนวน ๑๖ ทะนาน ประดิษฐานตามสถานที่ต่างๆที่มีคนรู้จักและเคารพบูชา

๕. พุทธประวัติพระศรีอาริยเมตไตรย์
พระศรีอาริยเมตไตรย์ทรงถือกำเนิดในตระกูลพราหมณ์ “สุพรหมพราหมณปุโรหิต” เป็นพุทธบิดา “พรหมวดีพราหมณี” เป็นพุทธมารดา ในนครเกตุมวดี ทรงมีปราสาท ๓ หลัง ชื่อ “สิริวัฑฒปราสาท”, “จันทกปราสาท” และ “สิทธัตถปราสาท” “นางจันทรมุขีพราหมณี” เป็นภรรยา “พรหมวัฒนกุมาร” เป็นบุตร ทรงครอบครองฆราวาสได้ ๘๐,๐๐๐ ปี ทรงเห็นนิมิต ๔ ประการ ทรงออกบวช และบำเพ็ญทุกกรกิริยาอยู่ ๗ วัน และเมื่อเสวยข้าวมธุปายาสที่นางสุนันทาพราหมณีนำมาถวายในวันวิสาขปุณมี แล้วเข้าไปในสาลวัน ครั้นเวลาเย็นทรงรับหญ้าคา ๘ กำ ที่โสตถิยมานพนำมาถวาย แล้วเสด็จไปสู่ไม้มหาโพธิพฤกษ์ ชื่อ “กากะทิง” ทรงบรรลุอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ พระวรกายของพระองค์สูง ๘๘ ศอก มีพระฉัพพัณณรังสีจากพระวรกาย ทำให้สว่างไสวทั้งกลางวันและกลางคืน คนทั้งหลายอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ระลึกถึงพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์ บริโภคข้าวสาลีที่เกิดด้วยพุทธานุภาพ ในสมัยพระพุทธเจ้าพระสมณโคดมพระองค์นี้ ทรงตรัสพยากรณ์พระอชิตภิกษุว่า จะเป็นพระศรีอริยเมตไตรย์ในอนาคตข้างหน้าในมหาภัทรกัปนี้ พระธรรมเสนาบดี สารีบุตร ได้ทูลถามถึงบุญบารมีที่พระศรีอริยเมตไตรย์ได้บำเพ็ญ ซึ่งพระพุทธเจ้าก็ตรัสพยากรณ์ถึงอดีตชาติของพระศรีอริยเมตไตรย เมื่อครั้งเสวยชาติเป็นพระเจ้าสังขจักรพรรดิแห่งอินทปัตถนคร ในสมัยของพระสิริมัตตพุทธเจ้า วันหนึ่งได้พบสามเณรในสำนักพระสิริมัตตพุทธเจ้า จึงเสด็จมาเฝ้าพระพุทธเจ้าซึ่งประทับอยู่ที่บุพพาราม แม้ทรงลำบากพระวรกายก็ไม่ทรงท้อถอย พระพุทธเจ้าเนรมิตเพศเป็นมานพน้อย เนรมิตรถเสด็จออกไปรับพระโพธิสัตว์มาสู่บุพพาราม พระโพธิสัตว์ได้ถวายศีรษะของพระองค์แด่พระพุทธเจ้า บูชาพระธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงแก่พระองค์ จุติไปบังเกิดในสวรรค์ชั้นดุสิต ด้วยอานิสงส์บารมี จึงทำให้ได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า

(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/1979492_672426349481300_164035401_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/10246322_283710381788422_6301561393147478586_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1.0-9/10259729_506324206145806_240239586937222498_n.jpg)



(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1.0-9/10151851_461374913993636_88079850611341168_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/10178074_10152451714907028_8685562354050634661_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/10001517_503688643076029_2604655830866662007_n.jpg)

(https://scontent-a-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-ash3/t1.0-9/10015010_1489678854594314_5018596557177239974_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1.0-9/p75x225/10150699_1425394927716459_3583252445867968731_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/1461561_10202936538486278_283863655608491277_n.jpg)

"อานิสงส์การปล่อยสัตว์ให้รอดชีวิต"

ถาม : ตอนนี้มีเคราะห์กรรมเจ็บไข้ได้ป่วย ต้องทำบุญอะไรที่ว่ามีอานิสงส์สูงมากเพื่อที่จะให้เจ้ากรรมนายเวร ?

ตอบ : คืออันนี้จริงๆ มันไม่ใช่ว่าทำบุญที่มีอานิสงส์สูง แต่ว่าทำให้ถูก คือว่าการเจ็บไข้ได้ป่วยส่วนใหญ่ เป็นเศษกรรมปาณาติบาต คือ การเคยฆ่าคนฆ่าสัตว์มาก่อนในอดีต อันนี้ต้องใช้ชีวิตให้เขาอย่างเช่นว่า ปล่อยนก ปล่อยปลา ปล่อยไก่ที่เขาจะฆ่า ต้องเป็นที่ๆ เขาจะฆ่ากินด้วยนะ หรือไม่ก็จะทำร้ายที่ให้มันถึงแก่ชีวิตพวกนั้น เราช่วยให้เขารอดชีวิตไปได้ กุศลตัวนี้จะไปบรรเทาเบาบางกรรมตัวนั้นได้เยอะ

อาตมาเองสมัยเป็นฆราวาสมันป่วยเรียกว่าหัวอาทิตย์ถึงท้ายอาทิตย์เลย แล้ววันหนึ่งหลวงพ่อก็แนะนำให้ว่า แกเองเป็นทหารมาทุกชาติฆ่าเขาไว้เยอะ เศษกรรมตัวนี้จะทำให้ป่วยบ่อย แกควรจะไปปล่อยปลาเดือนละตัวสองตัวก็ได้ เป็นปลาที่เขาจะขายเพื่อฆ่าแล้วจะไปทำอาหาร

ก็กราบเรียนหลวงพ่อว่า หลวงพ่อครับการปล่อยปลามันเป็นการต่ออายุไม่ใช่หรือครับ ? ผมเองไม่อยากจะอยู่แล้วจะไปปล่อยทำไม ท่านบอกว่าแกอย่าเพิ่งเข้าใจผิดอย่างนั้น การปล่อยปลาจะเป็นการต่ออายุก็ต่อเมื่ออุปฆาตกรรม คือ กรรมที่เราเคยฆ่าคนฆ่าสัตว์ใหญ่ในอดีตมันตามทันมาช่วงนั้นจะมาตัดรอนชีวิตของเราลง ถ้าอย่างนั้นการปล่อยชีวิตเขาก็จะเป็นการต่ออายุของเรา

แต่ถ้าหากว่าในช่วงนั้นไม่มีอุปฆาตกรรมเราเองได้ปล่อยชีวิตเขาให้รอดไป ให้ได้รับความสุข ให้ได้รับความสะดวกสบาย ต่อไปทำอะไรก็สบายก็ง่ายไปหมด เลยปล่อยมาเรื่อย ๆ จะ ๒๐ ปีเต็มอยู่แล้ว ปล่อยทุกเดือนๆ ละเยอะๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่ค้าก็ยืดคอรอแล้ว ...(หัวเราะ)...

เดือนหนึ่งหลายพัน บางทีถึงเจ็ดแปดพัน ถ้าปล่อยวัวด้วยก็ตัวละหมื่นกว่า ปล่อยวัวนี่ชอบใจของมูลนิธิ...(ไม่ชัด)...ก็มีสัญญากันว่าจะต้องเลี้ยงดูเขาให้ดีแล้วก็ห้ามขายห้ามฆ่า ยกเว้นว่าแก่ตายเอง

สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๔๔

(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1.0-9/s526x395/1491715_516673228442365_7734935372551972982_n.jpg)


พระไตรปิฎก ภาษาไทย (ฉบับหลวง) เล่มที่ ๒๕
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๗ ขุททกนิกาย
ขุททกปาฐ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต
**************************
การเกิดบ่อยๆ เป็นทุกข์ร่ำไปเราแสวงหานายช่างเรือนอยู่ เมื่อยังไม่ประสบ แล่นไปแล้วสู่สงสารมีชาติไม่น้อยความเกิดเป็นทุกข์ร่ำไป แน่ะนายช่างเรือน บัดนี้เราพบท่านแล้ว ท่านจักไม่ต้องสร้างเรือนอีก ซี่โครงของท่านทั้งหมดเราหักแล้ว ยอดเรือนเราขจัดเสียแล้ว
จิตของเราถึงแล้วซึ่งนิพพานอันปราศจากสังขาร เราบรรลุความสิ้นแห่งตัณหาแล้ว คนพาลทั้งหลายไม่ประพฤติพรหมจรรย์ ไม่ได้ทรัพย์ในคราวเป็นหนุ่ม ย่อมซบเซา เหมือนนกกะเรียนแก่ ซบเซาอยู่บนเปือกตม ซึ่งสิ้นปลาแล้ว ฉะนั้น คนพาลทั้งหลายไม่ประพฤติ
พรหมจรรย์ ไม่ได้ทรัพย์ในคราวเป็นหนุ่มย่อมนอนทอดถอนถึงทรัพย์เก่าเหมือนลูกศรสิ้นไปแล้วจากแล่ง ฉะนั้น ฯชราวรรคที่ ๑๑

(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/10155279_1418203398448065_1166400802704625459_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/1911763_733069536744791_3427227035548741147_n.jpg)
หลวงปู่พุทธะอิสระ กับ โยมแม่
cr เกาะติดชาวสวนยาง

(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/10329311_308335065990998_7193985836060854855_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1.0-9/251839_362188560518580_1146420079_n.jpg)


เหตุการณ์จริง ที่เตือนสติ
แนะนำให้อ่านครับ ใช้เวลาไม่กี่นาที คุณได้กำไรชีวิตมากมายเลย อย่าลืมแชร์สิ่งดีๆเหล่านี้ให้แก่คนที่คุณรักนะครับ...ขอบคุณครับ (^_^)~
---------------------------------------
...ที่เมืองไทยปีที่แล้วมีข่าวเกรียวกราวมาก
คือมีดาราคนหนึ่งซึ่งมีชื่อดังมาก
เป็นคนดำเนินรายการคนค้นคน
ดร.อภิวัฒน์ วัฒนางกูร นะ
มาเรียนที่อเมริกา
เป็นคนเพอร์เฟคชั่นนิส
ทำงานทุกอย่างต้องดูดีที่สุดแม้กระทั้งล้างจาน
ล้างเสร็จแล้วแกต้องเอามาดมดู
ว่าสะอาดจริงมั้ย
กลับไปเมืองไทยก็ไปเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย
มีแฟนก็จีบดาวมหาวิทยาลัยเลย
ต้องให้ดีที่สุด
เวลาแกไปเสนองานอะไรต่าง ๆ
เขียนไว้สามแผน
แผนที่หนึ่งลูกค้าไม่ซื้อ
แกเสนอแผนที่สอง
แผนที่สองลูกค้าไม่ซื้อแกเสนอแผนที่สาม
ใครไปดีลงานกับแกติดทุกราย
แกมีบ้าน มีรถ มีลูก มีภรรยา
มีธุรกิจ
มีชื่อเสียงทุกอย่าง
แกมีทุกอย่าง
วันหนึ่งแกพักผ่อน
หลังจากที่ทำงานแบบไม่ได้พักเลย
ลูกเมียไปขอพบ
บอกไปเจอพ่อที่ออฟฟิต
วันหนึ่งแกไปพักที่ปากช่อง
ตื่นขึ้นมากลางวันล้มฟุ๊บลงไป
ภรรยาพาเข้าโรงบาล
ตรวจพบมะเร็ง
พอพบปุ๊บเป็นระยะสุดท้ายเลย
จริง ๆ เค้าก็เตือนตลอด
แต่พอไม่มีเวลาไปตรวจมันก็แก้ไม่ได้
แกไปนอนป่วยอยู่ที่โรงพยาบาล
แล้วก็สารภาพให้รายการคนค้นคน
บันทึกชีวิตแก
ก่อนจะเสียชีวิต
แกก็ไปนอนให้พ่อแม่เช็ดเนื้อเช็ดตัว
แกก็บอกว่าสังเวชตัวเองมากแทนที่ลูกจะได้ดูแลพ่อแม่
กลับมาเป็นว่าพ่อแม่ต้องมาดูแลลูก

ก่อนจะเสียชีวิตแกให้สัมภาษณ์หนังสือพิมพ์คมชัดลึกบอกว่า
พ่อผมเคยบอกว่า ...
เกิดเป็นคนต้องได้ปริญญาสองใบ

1...ปริญญาใบที่หนึ่ง ....
"ปริญญาวิชาชีพ"
เราจะต้องทำมาหากินเป็น
กินอิ่ม นอนอุ่น พูดง่าย ๆ
ล้วงไปในกระเป๋าแล้วมีเงินใช้
อยากจะนอนมีบ้านเป็นของตัวเอง
แค่นี้คือปริญญาวิชาชีพ

2...แต่"ปริญญาวิชาชีวิต" ..
ซึ่งเป็นปริญญาใบที่สองที่พ่อแกบอกไว้
แกบอกว่าผมสอบตกโดยสิ้นเชิง
ผมเป็นดอกเตอร์จากอเมริกาได้ปริญญาวิชาชีพ
แต่ปริญญาวิชาชีวิตสอบตก
เพราะอะไร
เพราะทำงานจนป่วยตาย

ก่อนที่จะเสียชีวิตแกได้สารภาพว่าผมได้เตรียมทุกอย่าง
บ้าน รถ
มอบมันให้กับลูกและภรรยา
แต่ในวันที่ผมมีทุกสิ่งทุกอย่าง
ผมกลับลืมมอบหนึ่งอย่างให้กับลูกและภรรยา
สิ่งนั้นคือสิ่งที่ผมลืมและทำให้ผมล้มเจ็บใหญ่ครั้งนี้
สิ่งที่ว่านี้คือผมลืมมอบตัวเองเป็นของขวัญให้กับลูกและเมีย
เพราะทำงานหนักจนกระทั่งป่วยตาย

...นี่คือปริญญาวิชาชีวิต ...
ธรรมะเราจะต้องมี
ถ้าเราไม่มีธรรมะ
เราจะกลายเป็นหุ่นยนต์เท่านั้นเอง
ที่ทำงานแทบล้มประดาตายแล้วสุขภาพไม่ดี
ดังนั้นเมื่อเราทุกคนทำงานแล้ว
อย่าลืมชั่วโมงสุขภาพของตัวเองในแต่ละวันนะ
แต่ละวันควรจะมี
ให้ดูแลตัวเอง ดูจิต
ดูใจตัวเอง
ว่าเราเอ๊ะมันทุกข์
มันทุกข์มากเกินไปรึเปล่า
แบกเรื่องโน้นเรื่องนี้
เกินไปหรือเปล่า
พยายามลดลงในแต่ละวัน ๆ
เพื่อที่ว่าอะไร
เพื่อที่ว่าเราจะได้ปริญญาสองใบในชีวิต
หนึ่งปริญญาวิชาชีพ
เราทำมาหากินจนประสบความสำเร็จร่ำรวยมั่งคั่ง
มีเงินมีทองใช้มีบ้านอยู่
แต่ต้องไม่ลืมปริญญาใบที่สอง
คือวิชาธรรมะ
สำหรับจะดูแลชีวิตให้ดำเนินอยู่ในทางสายกลาง
ไม่ทุกข์เกินไปไม่เดือนร้อนเกินไป
ทำอะไรให้พอดี
พอดีอยู่ดีมีสุข
อยากเที่ยวให้ได้เที่ยว
อยากพักให้ได้พัก
อยากทำบุญให้ได้ทำบุญ
ลูกหลานมาหาก็ให้ได้มีเวลากับลูกกับหลานบ้าง
อย่าวิ่งไปจนซ้ายสุด ขวาสุด
และมารู้สึกตัวอีกทำจนล้มเจ็บใหญ่ไม่ดี
เพราะอะไร
เพราะว่าสิ่งสูงค่าทีสุดในชีวิตของเรา

เคยมีคนไปทูลถามพระพุทธเจ้า..
ว่าอะไรคือสิ่งสูงค่าที่สุด
บางคนก็ตอบเงิน
บางคนก็ตอบเพชร
บางคนก็ตอบทอง
บางคนก็ตอบอำนาจ
บางคนก็ตอบราชบัลลังก์

พระพุทธเจ้าบอกไม่ใช่
สิ่งสูงค่าที่สุดในชีวิตของพวกเธอคือสุขภาพและชีวิต..
สุขภาพก็คือการที่เราไม่เจ็บไข้ได้ป่วย
คนที่สุขภาพดีดื่มน้ำธรรมดาก็อร่อยนะ
และก็ชีวิตของเรา

หากบุญกุศลอันใดจะเกิดได้จากการเผยแพร่เรื่องราว ผู้บันทึกก็ขอให้กุศลผลบุญนี้ จงเป็นไปเพื่อประโยชน์สุขเพื่อปัญญาของเพื่อนผู้ร่วมวัฏฏะทุกท่าน และขอให้ ดร.อนุวัฒน์ ไม่ว่าจะไปอยู่ภพไหนหนใดก็ขอให้มีปัญญาเท่าทันต้นเหตุแห่งทุกข์เช่นที่ท่าน ได้ถ่ายทอดเรื่องราวเตือนสติผู้อื่นไว้...
...ขอขอบพระคุณในข้อคิดดีดี...

(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1.0-9/1511408_294267434064737_638716146482122787_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1.0-9/10252029_1450994321811980_3411535238299781814_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/10300322_1430229120565324_8294328343189477140_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/10169353_291776297654804_3117669582299194316_n.jpg)

ก็มีแต่คนไม่ฉลาดเท่านั้นแหละ
ถึงไม่รู้ว่าพระเจ้าแผ่นดินพระองค์นี้มีดีอะไร

พระอาจารย์วัน อุตฺตโม
วัดถ้ำอภัยดำรงธรรม (ถ้ำพวง) อำเภอส่องดาว จังหวัดสกลนคร

(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/10012469_687725264618075_2024987730453255276_n.jpg)

ข้ามทะเลทั้งสี่ แล้วจะถึงจิตหนึ่ง (๖) พระโสดาบันละความเห็นผิดว่ามีตัวมีตน
หลวงพ่อปราโมทย์: ความเป็นตัวเราจริงๆไม่มี ความเป็นตัวเราเกิดจากความคิดล้วนๆเลย คิดเอาเองว่าเป็นเรา ถ้าไม่ไปหลงอยู่ในโลกของความคิดนะ กายนี้ใจนี้ก็ไม่ใช่ตัวเรา เนี่ย พอเราเห็นซ้ำ ซ้ำ ซ้ำ นะ ถึงจุดหนึ่งจิตมันจะรวมเข้ามา มันจะเข้าสมาธิ รวมเอง ตั้งแต่ปฐมฌานขึ้นไป จิตมี ปีติ สุข เอกัคคตา มีวิตกวิจารณ์คือการตรึกถึงอารมณ์ การตรองเคล้าเคลียอยู่ในอารมณ์นั้น อารมณ์อะไร อารมณ์นิพพาน จิตจะรวมเข้ามานะ ขั้นแรกพอรวมเข้ามาปั๊บ มันจะเห็นสภาวธรรม อะไรก็ไม่รู้ นะ ไม่รู้ว่าคืออะไร นะ ถ้ายังรู้ว่าคืออะไรนี่ยังเจือด้วยสมมุติบัญญัติ ไม่ใช่ของจริง จิตจะเห็นสภาวธรรมบางอย่าง เกิดดับ เกิดดับ เกิดดับ ขึ้นมา บางคนเห็นสองครั้ง บางคนเห็นสามครั้ง
เห็นสองทีเนี่ย จิตก็วางการรับรู้อารมณ์นั้นแล้วทวนกระแสเข้าหาธาตุรู้ ทวนกระแสเข้ากลับมาหาธาตุรู้ จากนั้นสิ่งที่ห่อหุ้มปิดบังธาตุรู้ไว้ จะถูกแหวกถูกทำลายออกชั่วขณะ จะแหวกออก จิตที่เป็นอิสระล้วนๆเลยที่สัมผัสกับธรรมะคือนิพพานล้วนๆเลยจะปรากฎขึ้นมา
เสร็จแล้วจิตจะถอยออกมานะ ตรงนี้ไม่มีคำพูดนะ แว้บเดียวเอง แต่มีสติ มีสมาธิ มีปัญญา พร้อมอยู่ตรงนี้เลย พอถอยออกมากลับมาสู่โลกภายนอก จิตจะทวนกลับเข้าไปพิจารณาใหม่ว่าเมื่อกี้นี้เกิดอะไรขึ้น มันจะรู้เลยว่า อ้อ..เมื่อตะกี้นี้เกิดอริยมรรคขึ้นแล้ว สังโยชน์เบื้องต้นถูกละไปแล้ว ความเห็นผิดถูกละไปแล้ว กายนี้ใจนี้ไม่ใช่ตัวเรา ดูยังไงก็ไม่เป็นเราอีกต่อไปแล้ว จะละความเห็นผิดได้ จะหมดความลังเลสงสัยในคำสอนของพระพุทธเจ้า พวกเรายังลังเล รู้สึกมั้ย ฝึกๆไปช่วงหนึ่งก็รู้สึก เอ้อ.. จริง ไม่จริงว้า.. จริง ไม่จริงว้า.. อั้นนั้นเป็นธรรมชาตินะ ต้องมี ไม่ต้องแกล้งทำเป็นไม่มี
หรือเราเคยงมงาย เห็นว่าต้องปฎิบัติอย่างนี้แล้วจะดี ปฏิบัติแล้วจะดี ต้องทำอย่างนั้นดี ทำอย่างนี้ดี จะหมดความงมงายอย่างนี้เลย รู้แต่ว่ามีแต่การเจริญสติรู้กายรู้ใจทางสายเดียว ทางสายเอก มีอันนี้อันเดียว ไม่มีอันอื่นอีกแล้ว เนี่ย พระโสดาบันละสิ่งเหล่านี้ได้ ละความเห็นผิดว่ามีตัวมีตน ละความลังเลสงสัยในพระรัตนตรัยได้ ละการถือศีลบำเพ็ญพรตแบบงมงาย ลูบๆคลำๆ ว่าทำอย่างนั้นดี ทำอย่างนี้ดี รู้แล้วว่าไม่มีทางอื่นเลยนอกจากการมีสติรู้กายรู้ใจ หรือสติปัฏฐานนั่นเอง
เพราะฉะนั้นเวลาที่บรรลุพระโสดาบันไม่ใช่จิตดับนะ ทุกวันนี้มีคำสอนเรื่องจิตดับมากมาย คิดว่าภาวนาไปเรื่อย กำหนดไปเรื่อยนะ อย่างจะหยิบอะไรสักอันหนึ่ง กำหนดไปเรื่อยให้จิตมันแนบอยู่ที่มือเนี่ย เพ่งมากๆนะ จิตจะดับลงไป จิตดับแล้วสำคัญมั่นหมายว่าบรรลุธรรมแล้ว ดับ ๔ หน ก็เป็นพระอรหันต์นะ ออกมาจากพระอรหันต์ก็มาทะเลาะกับเมียเหมือนเดิมแหละ นะ ละกิเลสไม่ได้จริง
ในขณะที่บรรลุ มรรค ผล นิพพาน มีจิตนะ ไม่ใช่ไม่มีจิต ขณะที่บรรลุอริยมรรค นะ ก็มี มรรคจิต ขณะที่บรรลุอริยผล มีผลจิต มรรคจิตมี ๔ ดวง ผลจิตอีก ๔ ดวง นี่เรียก มรรค ๔ ผล ๔ นิพพาน ๑ คนโบราณชอบพูด
ถ้าพูดอย่างละเอียด ก็มี ๒๐ อย่างละ ๒๐ เพราะว่ามันเจือด้วยฌานเข้าไปในแต่ละชนิด ฌานมันไม่เท่ากัน มีฌาน ๕ อย่าง เพราะฉะนั้นจิตที่บรรลุมรรคผลเนี่ย รวมแล้วมีจิตตั้ง ๔๐ ดวงแหน่ะ ทีนี้พวกเรารุ่นหลังๆนะ เชื่อคำสอนของอาจารย์มากไป เลยคิดว่าเวลาบรรลุมรรคผลนิพพาน จิตดับวูบลงไปหมดสติ พอรู้สึกตัวขึ้นใหม่ บอกบรรลุไปแล้ว ตรงที่จิตดับลงไปนั้น คือ อสัญญสัตตาภูมิ คือ พรหมลูกฟักนะ
มีองค์หนึ่งท่านเล่น เมื่อไม่กี่วันมานี้ ท่านอนุสรณ์ เนี่ย ท่านลองเล่นๆของท่านนะ ดับปั๊บเลย และท่านรู้ว่าไม่ใช่ ไม่ใช่ เพราะมันขาดสติ ออกมาแล้วไม่เห็นจะละกิเลสอะไรเลย ดับไปเฉยๆ ฝึกไม่กี่วันก็เป็นแล้ว นี่คือการเพ่งกาย เพ่งกายแล้วลืมจิต จนจิตดับลงไป เหลือแต่กายอันเดียวล้วนๆ
เพราะฉะนั้นเวลาบรรลุมรรคผลนิพพานมีจิต ไม่ใช่ไม่มี ถ้าไม่มีจิตแล้วใครจะรู้นิพพาน นิพพานเป็นอารมณ์นะ มีอารมณ์ต้องมีจิต เป็นกฎนะ กฏของธรรมะ ชื่อภาษาแขกเพราะๆเรียกว่า “ธรรมนิยาม” กฎของธรรมะ
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
แสดงธรรมที่สำนักสงฆ์สวนสันติธรรม

(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/10276036_687725107951424_5215020303857570192_n.jpg)


" เมื่อเห็นทางแล้ว ต้องทําด้วยตนเอง "

เมื่อทุกคนเห็นทางแล้ว การจะพบธรรมะอันวิเศษแจ้งแก่ใจตนเองได้นั้น ต้องลองปฏิบัติเอง ซึ้งจะเป็นเส้นทางเดินเฉพาะของตนเอง เพราะแต่ละท่านมีจริตสะสมมาไม่เหมือนกัน ในการปฏิบัติจริงๆนั้นยังมีรายละเอียดย่อยที่ต้องไปปรับไปสัมผัสให้เข้าและตรงกับจริตตนเอง เช่นบางคนต้องเจริญปัญญาถึงดี หรือบางคนต้องเพียรสมถะทําสมาธิเพื่อให้ไม่วอกแวก ซึ้งก็มากน้อยหรือไม่ต้องทํา แตกต่างกันไปในแต่ละคน ดังนั้นพระพุทธเจ้าได้ทรงบอกทางไว้แล้ว แต่เวลาที่จะเดินข้ามไปต้องเดินไปด้วยตนเอง แล้วจะเดินยังไงให้เหมาะกับตนเองหรือจะวิ่งหรือจะพกอุปกรณ์ช่วยอะไร นั้นคือสิ่งที่แต่ละคนต้องไปปรับกันเอง การปฏิบัติถึงจะก้าวหน้าได้เร็วครับ การถามกับผู้สอนไม่สามารถจะช่วยอะไรตรงนี้ได้มากนั้น ตนเองจะเป็นคนที่พาตนเองไปให้พ้นได้เองครับ พระพุทธเจ้าเองยังไม่สามารถช่วยให้พระอานนท์ได้เป็นพระอรหันต์หรือได้นิพพานเลย พระอานนท์รู้ทางที่พระพุทธเจ้าทรงสอนไว้ทั้งหมดแล้ว แต่จะพ้นได้พระอานนท์ต้องกระทําด้วยตนเองที่พอเหมาะกับจริตของตนเอง จึงพ้นได้เองครับ และในกรณีนี้ใครที่บอกว่าพาไปนิพพานไปหาพระพุทธเจ้าได้ ก็ไปคิดเอาเองนะครับ เพราะพระพุทธเจ้าเองยังทําให้คนอื่นไม่ได้เลย ต้องทําด้วยตนเองจึงไปนิพพานได้เองครับ พ้นของตนเองไม่ใช่พ้นของคนอื่นครับ

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/t1.0-9/10320548_617103738358689_4551673449002182453_n.jpg)

(https://scontent-b-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-prn2/t1.0-9/q71/s720x720/10346006_671698482866919_1260412738427769730_n.jpg)


หน้าที่ปลูก หน้าที่ตาย
มีครั้งหนึ่งสมัยก่อนองค์หลวงปู่ลี ได้นำพาลูกศิษย์ไปปลูกต้นไม้ไว้จำนวนมากมายถวายหลวงปู่เจี๊ยะ จุนโท ที่วัดป่าภูริทัตตปฏิปทาราม อ.สามโคก จ.ปทุมธานี เป็นที่รู้ดีกันว่าสภาพดินแถวนั้นไม่ค่อยเหมาะกับการปลูกต้นไม้ใหญ่ หรือไม้ยืนต้น ชาวบ้านจะนิยมทำนาปลูกข้าว ปทุมธานีไม่ค่อยมีสวนผลไม้ เพราะดินเปรี้ยว
สังเกตดูเวลาปลูกต้นสัก ต้นตะเคียน ฯลฯ พอเวลาผ่านไปสักระยะหนึ่งต้นไม้ก็ตาย สาเหตุเพราะรากมันลงไปถึงดินเปรี้ยว รากมันเน่าก็ตายหมดเลย ตายทุกปีทุกครั้ง ปลูกต้นไม้ไม่รู้กี่หนก็ตาย จากนั้นต่อมาองค์หลวงปู่ก็ไม่ได้ลดละความพยายาม ท่านก็ได้พาลูกศิษย์ทำเช่นนี้อยู่หลายครั้ง จนลูกศิษย์ที่ติดตามไปช่วยปลูกต้นไม้เกิดความท้อใจและเกิดความสงสัยในใจ จึงได้ขอโอกาสกราบเรียนถามองค์หลวงปู่ลี เพื่อให้เกิดความกระจ่างว่า
ลูกศิษย์ : ปลูกไปแล้วก็ตาย ไม่ทราบจะปลูกทำไมครับผม
หลวงปู่ลี : หน้าที่ปลูกเป็นหน้าที่ของเรา หน้าที่ตายเป็นหน้าที่ของต้นไม้
หลวงปู่ลี กุสลธโร วัดป่าภูผาแดง อ.หนองวัวซอ จ.อุดรธานี
จากหนังสือ ๙๐ ปี เศรษฐีธรรม
ณ ปัจจุบันวันนี้ องค์หลวงปู่ลี ในวัย ๙๑ ปี องค์ท่านก็ยังนำลูกหลานปลูกป่า ปลูกต้นไม้อยู่ตลอด โดยเฉพาะช่วงก่อนหน้าฝนจะมา

(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash2/t1.0-9/302886_276121649191518_33057054_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/t1.0-9/s851x315/10268609_805974622765765_2945674527211321660_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/247091_276164905853859_945936781_n.jpg)

(http://www.dailynews.co.th/imagecache/670x490/cover/668923.jpeg)


พบหมู่บ้านถือศีล 5 กินมังสวิรัติทั้งหมู่บ้าน 10,000 หลังคาเรือน อยู่ที่ ต.นาทราย อ.ลี้ จ.ลำพูน ทั้งยังยึดหลักเศรษฐกิจพอเพียงของ“ในหลวง” ในการใช้ชีวิต คณะสงฆ์ภาค 7 เตรียมเสนอ “สมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์” ประกาศยกย่องเป็นหมู่บ้านต้นแบบการถือศีล 5

วันพุธ 7 พฤษภาคม 2557 เวลา 16:52 น.

เมื่อวันที่ 7 พ.ค. พระธรรมคุณาภรณ์(พิมพ์ ญาณวีโร) เจ้าอาวาสวัดปทุมคงคาราชวรวิหาร รองเจ้าคณะภาค 7 (เชียงใหม่ ลำพูน แม่ฮ่องสอน) กล่าวว่า จากการที่สมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์ (ช่วง วรปุญฺโญ) ผู้ปฏิบัติหน้าที่สมเด็จพระสังฆราช มีนโยบายให้คณะสงฆ์ดำเนินการโครงการหมู่บ้านศีล 5 เพื่อส่งเสริมให้คนไทยได้ปฏิบัติศีล 5 อย่างจริงจัง เนื่องจากทุกวันนี้สังคม ประชาชนขาดศีลธรรม และเกิดความแตกแยก นั้น จากการลงพื้นที่ตรวจเยี่ยมหน่วยอบรมประชาชน ประจำตำบล(อ.ป.ต.) ที่จ.ลำพูนและแม่ฮ่องสอน และตรวจเยี่ยมชุมชนร่วมกับพระเทพวรสิทธาจารย์ (ธงชัย สุวณฺณสิริ )เจ้าอาวาสวัดพระธาตุดอยสุเทพราชวรวิหาร รองเจ้าคณะภาค 7 เมื่อช่วงปลายเดือนเม.ย.ที่ผ่านมา ได้พบ หมู่บ้านที่น่าสนใจ คือ หมู่บ้านในตำบลนาทราย จำนวน 10 หมู่บ้าน รวมกว่า 10,000 หลังคาเรือน มีการรักษาศีล 5 โดยไม่รับประทานเนื้อสัตว์ ไม่นำสัตว์มาเลี้ยงในหมู่บ้าน ไม่ดื่มสุรา ไม่เสพสิ่งเสพติดทุกชนิด ประกอบสัมมาอาชีพ และทำสวนทำไร่ ตามหลักเศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ซึ่งเป็นที่น่าประหลาดใจว่า ยังมีหมู่บ้านเช่นนี้หลงเหลืออยู่ในประเทศไทย เพราะสังคมไทย ได้มีการพัฒนาไปมาก โดยเฉพาะเรื่องของวัตถุ

พระธรรมคุณาภรณ์ กล่าวต่อไปว่า ชาวบ้านในทั้ง 10 หมู่บ้านดังกล่าว ทุกคนจะยึดหลักศีล 5 ในการดำรงชีวิต โดยทุกวันพระจะหยุดทำงาน แล้วพากันไปวัดปฏิบัติธรรม สวดมนต์ไหว้พระ นั่งสมาธิภาวนา ยังวัดพระพุทธบาทห้วยต้ม อ.ลี้ จ.ลำพูน นอกจากนี้ยังมีการจัดรายการท่องเที่ยวทางธรรม โดยมีกรรมการหมู่บ้านเป็นผู้ขับเคลื่อน ร่วมกับกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน หน่วยงานราชการ จนเกิดผลเป็นรูปธรรม

พระธรรมคุณาภรณ์ กล่าวด้วยว่า ทั้งนี้จากการสอบถามข้อมูลจากนายอุดม จันตาใหม่ นายอำเภอลี้ ทราบว่า ชาวบ้านส่วนใหญ่เป็นชนเผ่าปอเกอญอในจ.ตาก และมาอยู่ที่นี่เมื่อประมาณ 20 ปีมาแล้ว โดยติดตามมากับครูบาชัยวงศาพัฒนา อดีตเจ้าอาวาสวัดพระพุทธบาทห้วยต้ม ซึ่งครูบาชัยวงศาพัฒนา ได้ชวนให้มาอยู่พร้อมกับมอบที่ดินให้ทำกินครอบครัวละ 1 ไร่ โดยมีข้อแม้ว่า จะต้องรักษาศีล 5 ไม่กินเนื้อสัตว์ ซึ่งตอนแรกมีอยู่ไม่กี่ครัวเรือน จนมาถึงปัจจุบันมีมากถึง 10,000 ครัวเรือน ที่สำคัญชุมชนแห่งนี้ ไม่มีปัญหาอาชญากรรม ยาเสพติด มีแต่ความรัก สามัคคีกัน ดังนั้นตนจะนำเรื่องนี้รายงานยังสมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์ เพื่อดำเนินการจะยกย่องให้เป็นหมู่บ้านต้นแบบ หมู่บ้านศีล 5 เพื่อให้หมู่บ้านอื่นได้มาเรียนรู้วิธีการส่งเสริม ให้ประชาชนเข้าถึงศีล 5 และทำให้สังคมเกิดความสงบสุข

ด้านพระครูอุปถัมภ์ สังฆกิจ ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดพระพุทธบาทห้วยต้ม ในฐานะเจ้าคณะตำบลนาทราย อ.ลี้ จ.ลำพูน กล่าวว่า ชาวบ้านในพื้นที่ต.นาทรายกลุ่มดังกล่าวทั้ง 10 หมู่บ้าน จะใช้ชื่อรวมกันว่าหมู่บ้านพระพุทธบาทห้วยต้ม ซึ่งมีความศรัทธาใน ครูบาชัยวงศาพัฒนา อดีตเจ้าอาวาสวัดพระพุทธบาทห้วยต้มมาก และยึดถือแนวทางในการปฏิบัติการถือศีล 5 กินอาหารมังสวิรัตตามครูบาชัยวงศาพัฒนามาตั้งแต่ครูบาชัยวงศาพัฒนา ยังไม่มรณภาพ และแม้ว่าครูบาชัยวงศาพัฒนาจะมรณภาพไปแล้วกว่า 10 ปี ชาวบ้านกลุ่มดังกล่าวก็ยังถือแนวปฏิบัตินี้อยู่ โดยจะมีการคอยว่ากล่าวตักเตือนกันอยู่ตลอด และในหมู่บ้านจะไม่มีการเลี้ยงสัตว์ไว้กินเนื้อ เช่น หมู เป็ด ไก่ ซึ่งในแต่ละวันผู้ใหญ่บ้านทั้ง 10 หมู่บ้านจะมีการออกตรวจพื้นที่ในหมู่บ้านทุกวันด้วย

(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/10314567_1490738101144757_8800701574962153035_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/10330269_10152036624310877_1953415710527401774_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1.0-9/10322713_10152034621595877_1978453002562217760_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1.0-9/10322713_10152034621595877_1978453002562217760_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1.0-9/10341768_10152034621360877_2038101858275708512_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1.0-9/1017753_10152034621280877_7254399626584976239_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/10155308_10152034621045877_7539346297716965089_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/v/t1.0-9/10336830_10152034620665877_2529062876330166037_n.jpg?oh=db353e7dd8ffe755811888408512da6d&oe=53DBAEA6&__gda__=1407110424_6392344845fb95107656039850e08a34)



(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1.0-9/10174906_10152033711700877_8881346301360960888_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1.0-9/10177466_10152028906445877_7282577039938052192_n.jpg)


(https://scontent-a-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-prn2/t1.0-9/10172806_10152033711430877_2421003339449399015_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/1017739_10152028906135877_4805400339419599311_n.jpg)

(https://scontent-a-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-ash3/t1.0-9/10345755_10152028906070877_2383504008024667027_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1.0-9/10312665_10152033711400877_3199245342345938724_n.jpg)


(https://scontent-b-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-prn1/t1.0-9/1175594_10152033710955877_8932861439423099721_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/10167995_10152028911785877_6809837929257293269_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1.0-9/10303777_10152028908120877_1129565847815340751_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/10245402_10152028908100877_1491161532585820162_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/10325389_10152028906655877_3956451757077142361_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1.0-9/10174938_10152028908150877_5401125660343846823_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/1557696_10152028908050877_4931792600343913699_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/t1.0-9/10342004_10152028908035877_6811979591681725774_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/10300324_10152028906615877_4096123552857399595_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/v/t1.0-9/1014476_10152017540410877_8419316091019531579_n.jpg?oh=5d486a085308663b0f59d2cd9a1fd54d&oe=53CCA406&__gda__=1405042887_68bfc8b1c54c7cb3660c9ebff345b931)


(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1.0-9/10247209_10152017540230877_1468903238770659001_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/10314768_10152017540075877_7801476153097895549_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/t1.0-9/10320415_10152017538955877_988228761616572082_n.jpg)


(https://scontent-b-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-prn2/t1.0-9/10303742_10152017537305877_2414210561679907589_n.png)

(https://scontent-b-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-frc1/t1.0-9/10155113_648702665219416_6872462937038703007_n.jpg)

ยายครับ,,,,,,,ยายยังขาดอะไรในชีวิต ครับ,,,,,,ยายตอบอย่างภาคภูมิใจ ยังขาดความทุกข์
ฝากพิจารณาอ่านครับ,,,,,ได้สาระอย่างมหาศาล

ชอบประโยคนี้จัง

พิธีกร : เดินไปวัดลำบาก เหนื่อยไหม
ยายยิ้ม : เหนื่อยก็พัก แล้วเดินต่อ ทางไปสวรรค์มันรก ทางไปนรกมันเรียบ เห็นพระก็หายเหนื่อย

ยายยิ้ม หญิงร่างเล็ก หลังงุ้ม ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มสมชื่อ
อาศัยในบ้านไม้ที่เกือบเสร็จท่ามกลางป่าเขา
จ.พิษณุโลก อยู่ลำพังอย่างเดียวดาย ห่างไกลผู้คนและเงียบสงัด

เมื่อ 20 ปี ก่อน ยายมีบ้านอยู่ที่อำเภอพรหมพิราม พร้อมลูกหลาน
ตอนนั้นลูกชายคนเล็กตั้งใจจะมาบุกเบิกทำมาหากินบริเวณที่อยู่ปัจจุบัน แต่ด้วยปัจจัยหลายอย่าง ทั้ง ความไกล ไข้ป่า และความลำบาก ส่งผลให้ลูกชายของยายเลือกที่จะไปขับรถแท๊กซี่ใน กทม.

และไม่ว่าด้วยเหตุผลใดๆ และการไม่อยากเป็นภาระลูกหลานหรืออื่นๆยายยิ้มจึงตัดสินครั้งสำคัญ อาศัยอยู่ที่บ้านในป่าผืนนั้น เป็นต้นมา

ลูกหลานขอร้องให้ยายกลับมาอยู่บ้านแต่ยายไม่กลับ
ลูกหลานจึงได้แต่มาเยี่ยมยายเป็นระยะรวมถึงการนำเสื้อผ้าผ้าห่ม
ข้าวสารอาหารแห้งมาให้ยาย ลูกชายคนที่ยังอยู่ในอำเภอพรหมพิรามบอกว่า
"แม่เขาจะบอกว่าไม่ต้องเอามาให้มากนะ ในชีวิตเขา แม่เขาไม่เคยอยากได้อะไรเลย เคยถามเขาก็บอกว่า เขาพอแล้ว สมัยยังเด็กบ้านเราจนกันมาก พ่อก็ตายตอนที่เรายังเล็ก ๆ แต่แม่คนเดียวก็หาเลี้ยงลูกได้ มานึกดูแกต้องทำงานหนักมาก แม่ถึงเน้นสอนให้เข้มแข็ง หนักเอาเบาสู้ไม่เลือกงาน"

ตลอดระยะเวลา 20 ปีที่ผ่านมาท่ามกลางขุนเขา ยายไม่มีนาฬิกา
แต่ทุกเวลาล้วนมีคุณค่า การมีชีวิตอยู่ของยายหมดไปกับการปลูกต้นไม้ ทำฝายเล็ก ๆ ที่ยายได้อาศัยในยามหน้าแล้งและยังเป็นสายธารหล่อเลี้ยงบรรดาสัตว์ และต้นไม้บนผืนแผ่นดินนี้
และตั้งใจถวายในหลวงและพระราชินี ยายรักในหลวงและพระราชินีมาก

กิจวัตรประจำวัน ตื่นแต่เช้า จุดธูปไหว้พระ เก็บมุ้ง กระย่องกระแย่งมาจุดฟืนหุงข้าวตักข้าวสุกแรกเก็บไว้ ตักข้าวกินกับน้ำพริก หรือ ปลาแห้งที่เก็บไว้ ลงมากวาดลานบ้าน ซักผ้า หาบน้ำที่ลำห้วย ออกไปหาฟืนหาไม้ มาเก็บไว้

ก่อนจะคดข้าวใส่กล่อง น้ำพริก ใส่ย่าม สวมที่ขาดวิ่น ใช้พร้าแทนไม้เท้าเวลาเดิน ข้ามห้วย ข้ามหนอง เข้าไปในป่าลึก ผ่านฝายเล็กๆ หรือคันนาที่ยายทำไว้ 11 ฝาย เป็นคันดินที่ยายใช้ "จอบกับใจ" ค่อยๆขุดขึ้นมา กลายเป็นแอ่งน้ำเล็กๆกักเก็บน้ำ พอให้สัตว์เล็กได้มาอาศัย ต้นไม้ชุ่ม ชื่น ระหว่างนั้นก็เอาข้าวมาโปรยให้สัตว์
ในแอ่งดินกันทำคันดินนี้เสร็จ ก็เข้าไปลึกเรื่อยๆ ที่ละฝาย ทีละฝายเวลาแต่ละวันผ่านไปเท่าไหร่ไม่รู้ เหนื่อยก็พัก แล้วก็เดิน กลับบ้าน ชีวิตยาย เป็นไปอย่างเรียบง่าย

ทุก ๆ วันพระ ยายจะเดินลงมาจากเขา ด้วยระยะทางเกือบ 8 กิโล
บวกกับวัยชราของยาย จึงทำให้ยายใช้เวลาใน การเดินทางกว่า 3 ชั่วโมง แต่ก็ไม่ได้ทำให้ศรัทธาของยายเสื่อมถอยลง ลำพังคนหนุ่มสาว จะให้เดินขึ้นลงเขา สัก 7-8 กิโลเมตร ยังเ ล่นเอาเหงื่อตก แต่สำหรับยายยิ้มถือเป็นกิจวัตรสม่ำเสมอทุกวันโกน วันพระเพราะไม่ว่าฝนจะตก ฟ้าจะร้อง ยายก็ต้องไปถึงวัดไม่เคยขาด

ระยะทางไกลที่เต็มไปด้วยหล่มโคลน ถนนเป็นร่อง ขรุขระ ยายยิ้ม
จะออกเดินเท้าจากบ้านตั้งแต่เช้ามืด เหนื่อยก็พัก ถึงวัดกี่โมงไม่รู้
รู้แต่เมื่อถึงวัดก็เปลี่ยนชุดชาว สวดมนต์ ปฏิบัติธรรม ทำความสะอาดวัด ทำบุญ เมื่อกลับจากวัด แกก็จะมานับวันหลังจากนั้นไปถึงวันโกนวันพระอีกที ก่อนที่เดินกลับบ้านในป่า ยายเลือกใช้ชีวิตเพียงลำพัง และใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยวอย่างมีความสุขอีกครั้ง

เราขาดในสิ่งที่ยายยิ้มมี นั่นคือ ความพอเพียง ความศรัทธา ความไม่โลภ เรามีในสิ่งที่ยายขาด นั่นคือ ความทุกข์

พิธีกร : ข้าวสารอาหารแห้งเอามาจากไหน
ยายยิ้ม : ลูกหลานเข้าเอามาให้ เขาเอามาให้ก็ต้องกิน
เขาจะได้บุญและก็ต้องกินอย่างประหยัดๆ ไม่ฟุ่มเฟือย

พิธีกร : ฝนตกเปียกไหม
ยายยิ้ม : ก็หลบๆเอา ไม่ลำบาก อย่าคิดว่ามันลำบาก

พิธีกร : เสื้อผ้า ขาดแล้วยังใส่อยู่
ยายยิ้ม : ลูกหลานเข้าเอามาให้ ใส่ไว้เขาจะได้บุญ

พิธีกร : ลูกหลานอยากให้ไปอยู่ด้วยกัน
ยายยิ้ม : ไม่ใช่ว่าจะไม่พึ่ง แต่ให้หมดค่าก่อนค่อยพึ่ง ป่วยไม่สบายไม่มีแรงค่อยพึ่งเขา

พิธีกร : ทำฝายไปให้ใคร
ยายยิ้ม : ให้ในหลวงพระราชินี ท่านเป็นถึงเจ้าแผ่นดินยังทำงาน เราก็ต้องทำให้ท่านบ้าง..
ส่วนสิ่งที่ทำในหลวงไม่เห็นผีสางเทวดาก็เห็น

พิธีกร : ได้ประโยชน์อะไรจากฝาย
ยายยิ้ม : ในหลวงบอกมีฝายมีน้ำ มีป่า มีปลาเล็กเป็นอาหารนกอีกทีรวมถึงได้ใช้ยามหน้าแล้ง

พิธีกร : กลัวล้มไหมเวลาเดินไปไหน
ยายยิ้ม : กลัวแต่ก็ต้องทำ ทำแล้วมีความสุข

พิธีกร : เหนื่อยไหมที่ทำมา
ยายยิ้ม : เหนื่อย แต่ทำแล้วมีความสุข

พิธีกร : เดินไปวัดลำบาก เหนื่อยไหม
ยายยิ้ม : เหนื่อยก็พัก แล้วเดินต่อ ทางไปสวรรค์มันรก ทางไปนรกมันเรียบ เห็นพระก็หายเหนื่อย

พิธีกร : สรุปว่าทุกอย่างอยู่ที่ใจ
ยายยิ้ม : คนอื่นว่าลำบากแต่ถ้าเราคิดว่ามันเป็นสวรรค์มันก็ไม่ลำบาก

พิธีกร : ยายมาทำบุญทุกวันพระไหม
ชาวบ้าน : ยายมาประจำแหละ ยายแกชอบทำบุญ ได้เบี้ยเดือน 500 แกยังทำบุญหมดเลย

พระ (กางมุ้งให้ยายนอนในศาลาวัด) : ไม่บาปหรอกยาย ช่วยๆกัน ดูแลกัน
ยาย (นั่งยิ้มด้วยความจำนน)
ยาย เอาเงินที่เก็บๆรวมถึงเงินที่ชาวบ้านให้ไว้มาทำบุญ
ยาย อวยพรให้และภาวนาให้คนที่ทำบุญด้วย
พิธีกร : ยายรู้จักเขาเหรอ
ยายยิ้ม : (ยิ้ม) ไม่รู้จักหรอก เห็นบอกว่าจะบวชก็เลยทำบุญ
ให้ยายทำบุญนะ (สงสัยคงจะเป็นเงินที่ทางรายการให้)
พิธีกร : ทำเถอะยาย ไม่ว่าอะไรหรอก

พิธีกร : ยายมีของแค่นี้เหรอ (หยิบกระเป๋าใบเล็กที่บรรจุเสื้อผ้า หยูกยาที่จำเป็น บัตรประชาชน)
ยายยิ้ม : แค่นี้แหละเตรียมไว้ เวลาเจ็บป่วยขึ้นมา เอาไปใบเดียว คนอื่นจะได้ไม่ลำบากหา

พิธีกร : จะไม่เป็นการแช่งตัวเองหรือ
ยายยิ้ม : ยิ่งเจ็บ ยิ่งต้องพึ่งตัวเอง ยิ่งต้องเตรียมตัว

พิธีกร : เวลายายไปตัดไม้ไผ่ ทำฝายไม่เกินกำลังเหรอ เอาแรงมาจากไหน
ยายยิ้ม : หัวเราะเบาๆแล้วตอบว่า มันเกินกำลังอยู่แล้วล่ะ แต่ต้องมีความพยายามยายบอกวันนี้หมดแรง นอนพัก พรุ่งนี้แรงก็มาใหม่
พิธีกร : ยายยังขาดอะไรอีกในชีวิต
ยายยิ้ม : ยายยิ้มสมกับชื่อ แล้วตอบอย่างภาคภูมิใจว่า ขาดความทุกข์

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/10303179_10152040583090877_7991373505297071737_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1.0-9/10294269_10152040583030877_2079781450976278129_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/10298888_10152040583035877_2147228203208488751_n.jpg)


(https://scontent-a-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-prn1/v/t1.0-9/10176088_10152040583380877_2914847058694296516_n.jpg?oh=12a404316b376d45c8f7d918a63e687b&oe=53F6E83D)


(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/v/t1.0-9/1511346_10152040583150877_569446110749867792_n.jpg?oh=f7e129db775b93eed4137c14ad78be53&oe=54005948&__gda__=1409386584_c9d0e3d694eca9f443c4806e4666b516)


(https://scontent-a-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-ash3/t1.0-9/1907317_10152040583230877_4088535071151034340_n.jpg)


(https://scontent-a-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-prn2/t1.0-9/10366197_10152040583375877_873029223716991317_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1.0-9/10300014_10152040583565877_7385473668794091666_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1.0-9/10338875_10152040583675877_5777324894452360186_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/10295666_1433659346890017_5906184760114442282_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1.0-9/1948253_470095136469450_5367066837252515351_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/10322726_1504632689764695_3566431244564594739_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/1391683_523943507715337_2235158313214393275_n.jpg)

+++มรณสติ+++
ภิกษุทั้งหลาย ! มรณสติ (การระลึกถึงความตาย) อันบุคคลเจริญ ทำให้มากแล้ว ย่อมมีผลใหญ่ มีอานิสงส์ใหญ่หยั่งลงสู่นิพพาน มีนิพพานเป็นที่สุด. พวกเธอเจริญมรณสติอยู่บ้างหรือ ?ภิกษุทั้งหลายกราบทูลตอบ และพระผู้มีพระภาคได้ตรัสต่อไปว่า;ภิกษุทั้งหลาย ! ภิกษุพวกที่เจริญมรณสติอย่างนี้ว่า“โอหนอ เราอาจจะมีชีวิตอยู่ได้เพียงวันหนึ่ง คืนหนึ่ง...ดังนี้ก็ดี, เราอาจมีชีวิตอยู่ได้เพียงชั่วเวลากลางวัน... ดังนี้ก็ดี, เราอาจมีชีวิตอยู่ได้เพียงชั่วขณะที่ฉันบิณฑบาตเสร็จมื้อหนึ่ง... ดังนี้ก็ดี, เราอาจมีชีวิตอยู่ได้เพียงชั่วขณะที่ฉันอาหารเสร็จเพียง ๔-๕ คำ เราพึงใส่ใจถึงคำสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้าเถิด การปฏิบัติตามคำสั่งสอนควรทำให้มากแล้วหนอ” ดังนี้ก็ดี,ภิกษุเหล่านี้ เราเรียกว่า ยังเป็นผู้ประมาทอยู่ยังเจริญมรณสติเพื่อความสิ้นอาสวะช้าไป.
ภิกษุทั้งหลาย ! ฝ่ายภิกษุพวกที่เจริญมรณสติอย่างนี้ว่า “โอหนอ เราอาจจะมีชีวิตอยู่ได้เพียงชั่วขณะที่ฉันอาหารเสร็จเพียงคำเดียว” ดังนี้ก็ดี, ว่า “โอหนอ เราอาจมีชีวิตอยู่ได้เพียงชั่วขณะที่หายใจเข้า แล้วหายใจออกหรือชั่วขณะหายใจออกแล้วหายใจเข้า. เราพึงใส่ใจถึงคำสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้าเถิด, การปฏิบัติตามคำสอนควรทำให้มากแล้วหนอ” ดังนี้ก็ดี;ภิกษุเหล่านี้ เราเรียกว่า เป็นผู้ไม่ประมาทแล้ว,เป็นผู้เจริญมรณสติเพื่อความสิ้นอาสวะอย่างแท้จริง.
ภิกษุทั้งหลาย ! เพราะฉะนั้นในเรื่องนี้ พวกเธอทั้งหลายพึงสำเหนียกใจไว้ว่า“เราทั้งหลาย จักเป็นผู้ไม่ประมาทเป็นอยู่,จักเจริญมรณสติ เพื่อความสิ้นอาสวะอย่างแท้จริง”ดังนี้.
ภิกษุทั้งหลาย ! เธอทั้งหลาย พึงสำเหนียกใจไว้อย่างนี้แล.
***********************
อฏฺฐก. อํ. ๒๓/๓๒๗/๑๗๐

" สติปัฏฐาน ๔ ปิดอบายภูมิได้ "
ญาติโยม เอ๋ยโปรดได้ทราบไว้เถอะ บุญกรรมมีจริง บาปกรรมมีจริง ยมบาลจดไม่มี จิตนี้เป็นผู้จด จดทุกวัน คืออารมณ์ เรื่องจริงแน่ จดทุกกระเบียดนิ้ว บาปบุญคุณโทษบันทึกเข้าไว้ พอวิญญาณออกจากร่างไป มันก็ขยายออกมาใช้กรรมไป ถ้าเราทำดี ก็ไปบังเกิดในสวรรค์ ทำชั่วก็ลงนรกไปแบบนี้
อาตมามาคิดดูนะว่าสวรรค์อยู่บนฟ้า นรกอยู่ใต้ดินก็คงไม่ใช่ ดูตัวอย่างที่เคยเล่าให้ญาติโยมฟัง
ตาเล่งฮ่วย ผูกคอตาย วิญญาณไปเข้ายายเภา ยายเภาเป็นคนไทยแท้ ๆ เกิดพูดภาษาจีนได้ ตอนนั้นอาตมาอยู่วัดพรหมบุรี
มี คนมาตามอาตมาไป พอไปถึง ยายเภาพูดภาษาจีน เลยต้องให้เรือไปตามตาแป๊ะเลี่ยงเกี๊ยกไว้ผมเปีย เป็นลุงเขยอาตมาให้มาเป็นล่าม เขาบอกไม่ต้องไล่เขา เขาอยู่กับฮ่วยเซียเถ้า อยู่ตรงใกล้วัดพรหมบุรีนี่เอง
“ชื่อ หลวงตามด เคยเป็นเจ้าอาวาสวัดกลางพรหมนคร อยู่เหนือตลาดปากบางนี่เอง อยู่ด้วยกัน ๒ คน ขุดดินถมถนนทุกวัน ถ้าไม่ขุดดินเขาเฆี่ยนตี และฮ่วยเซียเถ้าก็ขุดดินด้วย”
อาตมาได้ถามคนเฒ่าคนแก่ชื่อ บัวเฮง อยู่ตลาดปากบาง บอกว่า ฮ่วยเซียเถ้ามีจริง ชื่อสมภารมด อยู่วัดกลางเป็นสมภารวัด จะสร้างถาวรวัตถุของวัด แต่เงินทองถูกมัคทายกโกงไปหมดไม่รู้จะทำอย่างไร เสียใจเลยผูกคอตาย
“อั๊วมาบอกให้ลื้อไปบอกหลานสาวอั๊วนะ ว่าทำบุญไปให้อั๊วไม่ได้นะ อย่าทำเลย”
“แล้วกินที่ไหนล่ะ”
“อั๊วกับฮ่วยเซียเถ้าไปกินตามกองขยะที่เขาเอาเศษอาหารมาทิ้ง กินกับหนอน”
“เอ้า! ที่ดี ๆ ทำไมไม่กินล่ะ”
“ไม่ มีใครให้กิน มีอีกพวกหนึ่งขุดถนนเหมือนกัน แต่เขามีข้าวกิน พวกอั๊วไม่มีข้าวกิน ต้องไปกินที่มันเหลือๆ จึงจะกินได้ ไปบอกหลานสาวอั๊วชื่อ “เจีย” นะ บอกว่าไม่ต้องทำบุญไปอั๊วไม่ได้ ถ้าลื้ออยากทำบุญให้อั๊วนะ ฮ่วยเซียเถ้ามดบอกกับอั๊ว บอกให้ลูกหลานเจริญวิปัสสนานะ และอั๊วจะได้”
อาตมาถามว่า “ลื้ออยู่วัดไหนล่ะ”
“อั๊วอยู่ตรงนี้เอง อั๊วเห็นลื้อทุกวัน ลื้อเดินไปอั๊วก็ทักลื้อ ว่าอีไปไหนนะแต่ลื้อไม่พูดกับอั๊ว”
อาตมา ถามว่า “ขุดถนนไปไหน” ก็ชี้ที่ตรงนั้น แต่ไม่เห็นมีถนน ก็ได้ความว่าเราเดินไปตลาดบ้านเหนือบ้านใต้ เขาเห็นเราหมด เขาทักแต่เราไม่รู้เรื่อง อาตมาถามต่อไปว่า
“ลื้อมีความเป็นอยู่อย่างไร”
เขา บอกว่า “ถ้าถึงวันโกนวันพระเขาให้หยุดงาน ที่มานี่เป็นวันโกนหยุดงานแล้ว เดี๋ยวอั๊วต้องรีบกลับ เดี๋ยวเขาจับได้เขาตี อั๊วหนีมาบอกหน่อยเท่านั้นเอง”
สรุป ได้ความว่า การที่ฆ่าตัวตาย ผูกคอตาย ญาติพี่น้องทำบุญ ให้ไม่ได้ผลแน่ ต้องเจริญวิปัสสนากรรมฐานแผ่ส่วนกุศล จึงจะได้รับผล เพราะผีมาบอกอย่างนี้ โยมจะเชื่อหรือไม่ ไม่เป็นไรนะ ก็นึกว่าโยมทำวิปัสสนากรรมฐานไปก็จะได้รับผล ว่าบุญบาปมีจริง นรก สวรรค์มีจริงหรือไม่ประการใด
วันนี้อาตมาก็ขออนุโมทนาสาธุการ ส่วนกุศล ท่านทั้งหลายมาบำเพ็ญกุศล เจริญวิปัสสนากรรมฐานให้แก่ตนเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้วยการเจริญสติปัฏฐานสี่ เจริญกาย เวทนา จิต ธรรม ตั้งพิจารณา โดยปัญญา ตลอดกระทั่ง ยืน เดิน นั่ง นอน จะคู้เขียดเหยียดขา ทุกประการ ก็มีสติครบ
รับรองได้เลยว่า ถ้าโยมทำถึงขั้น ปิดประตูอบายได้เลย นรก เปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน โยมจะไม่ไปภูมินั้นอย่างแน่นอน
เพราะเหตุใด เพราะอำนาจกิเลสทั้งหลาย โลภะ โทสะ โมหะ เกิดขึ้นโยมก็กำหนดได้ไม่มีโลภะ ขณะมีโลภะก็กำหนดโลภะ ก็หายไป
จิต วิญญาณตายขณะมีโลภะตายไปเป็นเปรต กำลังมีโทสะ ตายไปขณะนั้นลงนรก มีโมหะรวบรวมอยู่ในจิตใจไว้มากต้องไป เกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานอย่างแน่นอน
ถ้า มีสติปัฏฐานสี่ มีสติสัมปชัญญะดี อบายภูมิก็ไม่ต้องไป ปิดนรก เปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉานทางอายตนะ ธาตุอินทรีย์ ดังที่กล่าวมาแล้วนี้ทุกประการ
( หลวงพ่อจรัญ )

(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1.0-9/10253866_541191089324644_4012677258133220315_n.jpg)

(https://scontent-b-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-frc1/t1.0-9/10246810_735585876491769_5288928950301305698_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1.0-9/s261x260/1016959_246743622198359_991250407622338934_n.jpg)

(https://fbcdn-photos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-0/p118x90/10376286_1492061464342215_7796173655122433806_a.jpg)

(https://scontent-b-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-frc3/t1.0-9/10325331_674755695894531_6344126537043689900_n.jpg)


วันประสูติ

เหตุการณ์ในวันประสูติเป็นเหตุการณ์สำคัญลำดับแรกของพระพุทธเจ้าเกิดขึ้นในวันเพ็ญ เดือนวิสาขมาส โดยพระพุทธเจ้าหรือพระนามเดิม "เจ้าชายสิทธัตถะ" ได้ประสูติในศากย เป็นพระราชโอรสแห่งพระเจ้าสุทโธทนะศากยราชา ผู้ทรงดำรงตำแหน่งพระมหากษัตริย์แห่งกรุงกบิลพัสดุ์ และ พระนางสิริมหามายา ศากยราชเทวี ผู้เป็นพระราชมเหสีแห่งพระเจ้าสุทโธทนะ โดยเจ้าชายสิทธัตถะทรงดำรงตำแหน่งศากยมกุฏราชกุมาร ผู้จักได้รับสืบพระราชบัลลังก์เป็นกษัตริย์แห่งกรุงกบิลพัสดุ์สืบไป

จากหลักฐานชั้นบาลี (พระไตรปิฎก) และอรรถกถา กล่าวว่า หลังจากพระโพธิสัตว์ผู้ดำรงอยู่ในดุสิตเทวโลกได้บำเพ็ญพระบารมีครบถ้วนแล้ว ได้ทรงรับคำอาราธนาเพื่อจุติลงมาตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระโพธิสัตว์จึงได้จุติจากสวรรค์ชั้นดุสิตลงมาสู่พระครรภ์ของพระนางสิริมหามายา เมื่อเวลาใกล้รุ่ง วันพฤหัสบดี ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6 ปี ระกา ก่อนพุทธศักราช 80 ปี

เมื่อพระนางสิริมหามายาทรงพระครรถ์ครบถ้วนทศมาส (10 เดือน) ในวันเพ็ญ เดือนวิสาขมาส (ตรงกับ วันศุกร์ ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6 ก่อนพุทธศักราช 80 ปี) พระองค์มีพระราชประสงค์ที่จะเสด็จพระราชดำเนินกลับไปประสูติพระราชบุตรยังเมืองเทวทหะอันเป็นเมืองบ้านเกิดของพระองค์ แต่ขณะเสด็จพระราชดำเนินได้เพียงกลางทางหรือภายในพระราชอุทยานลุมพินีวันซึ่งตั้งอยู่ระหว่างเมืองกบิลพัสดุ์และเมืองเทวทหะต่อกัน พระองค์เกิดประชวรพระครรภ์จะประสูติ อำมาตย์ผู้ตามเสด็จจึงจัดร่มไม้สาละถวาย พระนางจึงประสูติพระโอรส ณ ใต้ร่มไม้สาละนั้น โดยขณะประสูติพระนางประทับยืน พระหัตถ์ทรงจับกิ่งสาละไว้ เมื่อพระโพธิสัตว์ประสูติแล้ว (โดยอาการที่พระบาทออกจากพระครรภ์ก่อน) พระโพธิสัตว์ได้ทรงพระดำเนินไปได้ 7 ก้าว และได้ทรงเปล่งอาสภิวาจา (วาจาประกาศความเป็นผู้สูงสุด) ขึ้นว่า

" อคฺโคหมสฺมิ โลกสฺส เชฏฺโฐหมสฺมิ โลกสฺส เสฏฺโฐหมสฺมิ โลกสฺส.
อยมนฺติมา ชาติ. นตฺถิทานิ ปุนพฺภโว.

คำแปล : เราเป็นผู้เลิศแห่งโลก ราเป็นผู้เจริญที่สุดแห่งโลก เราเป็นผู้ประเสริฐที่สุดแห่งโลก ชาตินี้ เป็นชาติสุดท้าย บัดนี้ ภพใหม่ย่อมไม่มี ดังนี้ "
-สยามรฏฺฐเตปิฏกํ ปาลี. อจฺฉริยอพฺภูตธมฺมสุตฺต อุปริ. ม. 14/249-251/366-7-8-9, 371

โดยการทรงเปล่งอาสภิวาจาเป็นอัศจรรย์นี้ นับเป็นบุรพนิมิตแห่งโพธิญาณ ที่เจ้าชายน้อยผู้เป็นโพธิสัตว์จักได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในกาลอีกไม่นาน
ขอบคุณข้อมูลจาก วิกิพีเดีย

(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1.0-9/10264802_674751329228301_7807895300586274996_n.jpg)

"วันวิสาขบูชา วันนี้เป็นวันสำคัญของพระพุทธเจ้า ซึ่งอุบัติก็วันนี้ ตรัสรู้วันนี้ ปรินิพพานวันนี้ พวกเราทั้งหลายถวายบูชาธรรมท่านทางภาคปฏิบัติจิตตภาวนานะวันนี้ ให้พากันภาวนาสงบใจๆ ระงับเรื่องการงานทั้งหลายที่เคยยุ่งมาตั้งแต่วันเกิด วันนี้ให้ระงับงานการยุ่งเหยิงทั้งหลาย เอางานทางด้านธรรมะที่จะพาเข้าสู่มรรคผลนิพพาน เข้ามาสู่ใจ
วันนี้เป็นงานของธรรมเข้าสู่ใจ งานของโลกเข้าสู่ใจเป็นฟืนเป็นไฟเผาไหม้ทั่วดินแดน งานของธรรมเข้าสู่ใจสงบร่มเย็นทั่วหน้ากัน วันนี้เป็นวันสำคัญมากของพระพุทธเจ้า ประสูติก็วันนี้ ตรัสรู้วันนี้ ปรินิพพานก็วันนี้ วันประสูติก็กระเทือนโลกเหมือนกัน วันตรัสรู้ละสำคัญมากทีเดียว ได้ตรัสรู้เป็นศาสดาเอกของโลก
ก่อนที่จะได้เป็นศาสดาเอกของโลก ทรงทำความปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้ามา เฉพาะพระพุทธเจ้าของเรานี้ ๔ อสงไขย คือมี ๓ ประเภทบรรดาพระพุทธเจ้า ประเภทที่หนึ่ง ๑๖ อสงไขย ปลีกแยกได้ แสนมหากัปๆ แล้วก็ ๘ อสงไขย ๔ อสงไขย พระพุทธเจ้าของเรา ๔ อสงไขย ได้ตรัสรู้เป็นศาสดาสอนโลก ๑๖-๘-๔ อสงไขย อำนาจวาสนาบุญญาภิสมภารที่นำสัตว์โลกออกไปได้มากน้อยต่างกัน
เช่น พระพุทธเจ้าองค์ ๑๖ อสงไขยนี้ทรงสั่งสอนสัตว์โลกได้มากมายที่สุด เป็นอันดับหนึ่งของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย อันดับสองก็ ๘ อสงไขย อันดับสามคือพระพุทธเจ้าของเรา พระชนมายุก็เพียง ๘๐ ปี จึงทรงวางแนวทางบันไดเพื่อไต่เต้าขึ้นสู่มรรคผลนิพพานให้พวกเราทั้งหลาย เป็นเวลา ๕๐๐๐ ปี
คำว่า ๕๐๐๐ ปี คือทรงเล็งญาณดูเรียบร้อยแล้ว พอถึง ๕๐๐๐ ปีแล้ว พุทโธ ธัมโม สังโฆ หรือธรรมทั้งหลายที่เคยไหลเข้าสู่ใจจะพรากจากกันทันที มีแต่กิเลสเข้ารุมล้อมหัวใจ เป็นฟืนเป็นไฟเหมือนกันหมด ๕๐๐๐ ปีแล้วหมด ศาสนาไม่มี คำว่า พุทโธ ธัมโม สังโฆ ไม่มีในหัวใจ มีแต่ความโลภ ความโกรธ ราคะตัณหาเต็มหัวใจของโลก แล้วเป็นไฟไปในตัวเผาแหลกไปหมดเลย ให้พากันเข้าใจเอาไว้
วันนี้ก็เป็นวันวิสาขบูชา วันตรัสรู้ของพระพุทธเจ้าด้วย วันปรินิพพานของพระพุทธเจ้าด้วย วันประสูติด้วย วันตรัสรู้นี้สำคัญมาก ธรรมะกระจายสอนโลกอยู่นี้จากการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้านะ สอนโลกมาเป็นเวลา ๒๕๐๐ กว่าปี ถึง ๕๐๐๐ ปีก็หมด นิสัยวาสนาของสัตว์จะหมดไปๆ กิเลสจะเหยียบย่ำทำลายเข้าไป คำว่า พุทโธ ธัมโม สังโฆ จะไม่มีในใจของสัตว์ มีตั้งแต่กิเลสกับฟืนกับไฟเผาไหม้อยู่ในหัวใจ ใครเกิดในสมัยนั้นแล้วเป็นความทุกข์ร้อนมากที่สุดเลย"
หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน
เทศน์อบรมฆราวาส ณ ศาลาใหญ่วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๓๑ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๕๐

(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/10363267_674503675919733_6976875314351004963_n.jpg)

๑. เมื่อเจ้าชายสิทธัตถะ ประสูติที่พระราชอุทยานลุมพินีวัน ระหว่างกรุงกบิลพัสดุ์กับเทวทหะ เมื่อเช้าวันศุกร์ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๖ ปีจอ ก่อนพุทธศักราช ๘๐ ปี

๒. เมื่อเจ้าชายสิทธัตถะตรัสรู้ เป็นพระพุทธเจ้าเมื่อพระชนมายุ ๓๕ พรรษา ณ ใต้ร่มไม้ศรีมหาโพธิ์ ฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา ตำบลอุรุเวลาเสนานิคม ในตอนเช้ามืดวันพุธ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๖ ปีระกา ก่อนพุทธศักราช ๔๕ ปี หลังจากออกผนวชได้ ๖ ปี ปัจจุบันสถานที่ตรัสรู้แห่งนี้เรียกว่า พุทธคยา เป็นตำบลหนึ่งของเมืองคยา แห่งรัฐพิหารของอินเดีย

๓. หลังจากตรัสรู้แล้ว ได้ประกาศพระศาสนา และโปรดเวไนยสัตว์ ๔๕ ปี พระชนมายุได้ ๘๐ พรรษา ก็เสด็จดับขันธปรินิพพาน เมื่อวันอังคาร ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๖ ปีมะเส็ง ณ สาลวโนทยาน ของมัลลกษัตริย์ เมืองกุสินารา แคว้นมัลละ (ปัจจุบันอยู่ในเมือง กุสีนคระ) แคว้นอุตตรประเทศ ประเทศอินเดีย

นับว่าเป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์ยิ่ง ที่เหตุการณ์ทั้ง ๓ เกี่ยวกับวิถีชีวิตของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งมีช่วงระยะเวลาห่างกันนับเวลาหลายสิบปี บังเอิญเกิดขึ้นในวันเพ็ญเดือน ๖ ดังนั้นเมื่อถึงวันสำคัญ เช่นนี้ ชาวพุทธทั้งคฤหัสถ์ และบรรพชิตได้พร้อมใจกันประกอบพิธีบูชาพระพุทธองค์เป็นการพิเศษ เพื่อน้อมรำลึกถึงพระกรุณาธิคุณ พระปัญญาธิคุณ และพระบริสุทธิคุณ ของพระองค์ท่าน ผู้เป็นดวงประทีปของโลก

(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/v/t34.0-12/10259408_1411974219079699_349130769_n.jpg?oh=0c276bcdb036f04fabae2fd67369d973&oe=5373C7E9&__gda__=1400092012_56418e7ef0128103aa413f6b89e172e9)


(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/10364177_10201318813847263_8436727243146911107_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1.0-9/10325607_440592672743982_2609615711739851537_n.jpg)

*** ในหลวงกับวาจาสิทธ์ของพระอรหันต์ ***
"ในหลวงพ่อองค์นี้ ทรงบุญญาภินิหาร ทรงทศพิธราชธรรมบริบูรณ์”

เมื่อพระเจ้าอยู่หัวทรงอาราธนานิมนต์ พ่อท่านคล้ายวาจาสิทธิ์
วัดสวนขัน จ.นครศรีธรรมราช เข้าพระราชวัง

กิตติศัพท์ทางคุณงามความดีของพ่อท่านคล้ายทรงทราบถึงในหลวง
รัชกาลปัจจุบัน ทรงมีความสนพระทัยและศรัทธาจึงทรงพระกรุณา
ให้นิมนต์พ่อท่านคล้ายเข้ารับพระราชทานภัทรกิจ ในวังสวนจิตรลดา

เมื่อพ่อท่านคล้ายกลับวัดลูกศิษย์ลูกหาต่างพากันไปกราบที่บนกุฏิ
เพื่อให้ท่านเล่าให้ฟัง

ท่านลำดับเหตุการณ์ ตั้งแต่เจ้าพนักงานนำท่านเข้าไปนั่งรอภายใน
ห้องต้อนรับ ขณะที่รอในหลวงเสด็จออก ท่านว่าหัวใจมันเต้นแรง
เหมือนนั่งอยู่ปากถ้ำพระยาราชสีย์ยังไงยังงั้น”

เมื่อพระเจ้าอยู่หัวเสด็จออก ก้มกราบทำให้อิ่มใจพองคับอก
ชื่นชมในพระบารมี ช่างงดงามเป็นสง่าน่าเกรงขามยิ่งนัก
ในหลวงทรงสนทนาไต่ถาม โดยมีพระปลัดสุพจน์คอยชี้แจงถวาย
ระหว่างสำเนียงปักษ์ใต้กับภาษากลาง

จนในที่สุดในหลวงทรงก้มพระเศียรเข้าใกล้พ่อท่านคล้ายด้วยพระราช
ประสงค์ให้ท่านรดน้ำมนต์ พรมพระเศียรให้พร ด้วยทรงพระราชศรัทธา
เคารพ ถึงตรงนี้พ่อท่านคล้ายพูดว่า “กูขนพองไปหมด พระมหากษัตริย์
ผู้ทรงกฤดาภินิหาร ครองบ้านครองเมือง จะมาก้มให้พระป่าสามัญ
ลูบพระเศียรได้ ท่านเป็นเทวดาของปวงชน”

ท่านเลยทูลว่า “มหาบพิตรได้ทรงโปรดยื่นพระหัตถ์มาเถิด”
ในหลวงทรงเงยพระพักตร์ยิ้ม และทรงยื่นพระหัตถ์ทั้งสองให้พ่อท่านคล้าย
จับขึ้นเสมออกอธิษฐานพระชัยมนต์คาถาถวาย แล้วรดน้ำมนต์ใส่ฝ่า
พระหัตถ์ของพระองค์เอง พร้อมถวายพระพรตลอดเวลา

ในหลวงทรงอิ่มเอิบปลาบปลื้มพระราชหฤทัย และทรงปวารณาทรงรับ
อุปัฏฐากเป็นส่วนพระองค์

ครั้นลูกศิษย์ถามท่านว่า “พ่อท่านถวายของดีอะไรหรือเปล่า” ท่านตอบว่า
“ไม่ให้เทวดาผู้เป็นยอดคนแล้ว จะให้ใครเล่า”

และกล่าวอีกว่า “ในหลวงพ่อองค์นี้ ทรงบุญญาภินิหาร ทรงทศพิธราชธรรมบริบูรณ์”
แบ่งปันจากเพจ อ. Danai Chanchaochai

(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/10313836_765201143511113_6728224688275598956_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1.0-9/10369603_773672862684659_1797288939670777937_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1.0-9/1476186_772508512763113_750103332_n.jpg)

"วัดป่าภูก้อน" วัดใจกลางหุบเขา จ.อุดรธานี


(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/940820_772631056084192_1505491925_n.jpg)

วัดผาซ่อนแก้ว จ.เพชรบูรณ์


(https://scontent-a-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-frc1/t1.0-9/1979766_767157753318187_5099230453655567036_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/10291224_670609922974836_4347030396672562597_n.jpg)

วันอัฏฐมีบูชา ตรงกับวันแรม ๘ ค่ำ เดือนวิสาขะ (เดือน ๖ ของไทย) คือวันถวายพระเพลิงพระพุทธสรีระขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า (หลังเสด็จดับขันธปรินิพพานได้ ๘ วัน) ถือเป็นวันสำคัญในพระพุทธศาสนาวันหนึ่ง เป็นวันควรแสดงธรรมสังเวชและระลึกถึงพระพุทธคุณให้สำเร็จเป็นพุทธานุสสติภาวนามัยกุศล

วันถวายพระเพลิงศพของพระพุทธเจ้า มีพระเจ้ามัลละเป็นองค์ประธาน ท่ามกลางความโศกเศร้าของพุทธศาสนิกชน ภิกษุสงฆ์ และพุทธศาสนิกชนที่ทราบข่าวการปรินิพพาน ต่างก็เดินทางมาถวายความเคารพศพ รวมถึงเหล่าพระอินทร์ พระพรหม เทพยดา นางฟ้าจากสวรรค์ ตลอดจนสามัญชน มีโอกาสถวายความเคารพศพเช่นเดียวกัน

จุดสำคัญของงานคือ เหตุอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นในพิธีถวายพระเพลิงพระพุทธเจ้า ๒ ประการ ประการแรก เมื่อพระเจ้ามัลละได้พระราชทานเพลิงให้ทิศาปาโมกข์ไปจุดถวายพระเพลิงทั้ง ๔ ทิศ ปรากฏว่า จุดเท่าไรไฟก็ไม่ติด พระอนุรุทเถระ ประธานฝ่ายบรรพชิตกล่าวว่า ถ้าพระอริยกัสสปยังมาไม่ถึงและยังไม่ได้มากราบบังคมเบื้องพระยุคลบาท พระเพลิงจะไม่ติด และเหตุอัศจรรย์ที่สองนั่นคือ ภายหลังที่พระอริยกัสสปนำพาพระภิกษุเข้าเฝ้าถวายความเคารพศพ ขณะก้มลงกราบที่เบื้องพระยุคลบาท พระเตโชธาตุของพระองค์ก็แตกขึ้นเอง เผาผลาญศพจนหมดสิ้น โดยมิได้มีใครจุดถวาย

วันอัฏฐมีบูชา พุทธศาสนิกชนควรได้พร้อมใจกันประกอบพิธีบูชาขึ้น ด้วยการบำเพ็ญกุศลเช่นเดียวกับการประกอบพิธีในวันสำคัญทางพระพุทธศาสนาวันอื่น ๆ ที่มีการให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา และเวียนเทียนในตอนค่ำ และปฏิบัติอย่างเดียวกันกับการประกอบพิธีวิสาขบูชา

ในประเทศไทยพบประเพณีการถวายพระเพลิงศพจำลองที่วัดบรมธาตุทุ่งยั้ง อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์ โดยประเพณีนี้มีมาเมื่อใดไม่ปรากฏชัดเจน ในปัจจุบันประเพณีนี้ได้รับการสนับสนุนจากทางหน่วยงานภาครัฐ และเอกชน โดยจัดเป็นงาน "วันอัฏฐมีบูชารำลีก เมืองทุ่งยั้ง" ณ วัดบรมธาตุทุ่งยั้ง อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์ เป็นประจำทุกปี โดยกำหนดจัดงานในวันวิสาขบูชา คือวันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๖ ถึงวันแรม ๘ ค่ำ เดือน ๖ รวม ๙ วัน

นอกจากนั้น วันนี้เป็นวันคล้ายวันที่พระนางสิริมหามายา องค์พระพุทธมารดาสิ้นพระชนม์ (หลังประสูติ) และเป็นวันคล้ายวันที่พระพุทธองค์เสวยวิมุตติสุขตลอด ๗ วัน (หลังตรัสรู้) อีกด้วย

ข้อมูลเพิ่มเติมที่ http://th.wikipedia.org/wiki/ (http://th.wikipedia.org/wiki/)วันอัฏฐมีบูชา

ภาพ: “มกุฏพันธนเจดีย์” เมืองกุสินารา คนท้องถิ่นเรียกว่า “รามภาร์-กา-ดีลา” สถานที่ถวายพระเพลิงพระพุทธสรีระแห่งองค์ศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า

(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/10366314_467881893346795_3472942663062988291_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/10410149_642428489187281_8760215075895465022_n.jpg)

พระไพศาล วิสาโล - Phra Paisal Visalo
ชดใช้กรรม หรือ เลือกทำความดี

พยาบาลผู้หนึ่งเมื่อรู้ว่าคนไข้ของตนอยู่ในระยะสุดท้าย
เธออยากทำความประสงค์ครั้งสุดท้ายของเขาให้เป็นจริง นั่นคือ
ขอกลับไปตายที่บ้านท่ามกลางญาติพี่น้อง แต่เขาเป็นคนยากจน
ไม่มีเงินจ้างรถจากหาดใหญ่ไปยังบ้านเกิดที่ชัยภูมิซึ่งไกลกว่าพันกิโลเมตร
เธอจึงวิ่งเต้นขอเงินช่วยเหลือจากโรงพยาบาล แต่ก็ยังไม่พอ
ต้องเรี่ยไรเพิ่มเติมจากผู้มีจิตศรัทธา
ขณะเดียวกันก็ต้องติดต่อประสานงานกับโรงพยาบาลตำบลที่ชัยภูมิ
เพื่อให้การดูแลเขาเมื่อกลับถึงบ้าน รวมทั้งจัดหาอุปกรณ์ที่จำเป็น เช่น ออกซิเจน
เพื่อให้เขาจากไปอย่างสงบ

ทั้งหมดนี้เธอต้องทำเองหมดเพราะโรงพยาบาลของเธอไม่มีระบบรองรับสำหรับกรณีแบบนี้
งานประจำของเธอก็มากอยู่แล้ว เมื่อมาช่วยเหลือคนไข้รายนี้ให้กลับถึงบ้านด้วยดี
ซึ่งเป็นเรื่องนอกเหนือความรับผิดชอบของเธอ เธอจึงเหนื่อยมาก
เพื่อนหลายคนยื่นมือมาช่วยเหลือเธอ แต่มีบางคนไม่เพียงยืนดูเฉย ๆ แต่ยังพูดว่า
สงสัยเธอเคยทำกรรมกับคนไข้คนนี้มาก่อนในชาติที่แล้ว
ชาตินี้ก็เลยต้องชดใช้กรรมด้วยการวิ่งช่วยเขาจนเหนื่อยอ่อน

คำพูดดังกล่าวนับว่าน่าสนใจ เพราะระยะหลังมีคนคิดแบบนี้มากขึ้น เคยมีสามีผู้หนึ่งทิ้งงานมาดูแลภรรยาที่ป่วยเป็นมะเร็งด้วยความใส่ใจ เขาทุ่มเทให้กับเธอตลอดทั้งวันทั้งคืน ไม่เว้นแม้กระทั่งเช็ดอุจจาระปัสสาวะให้เธอ เพื่อนบ้านหลายคนเมื่อรู้เช่นนี้ก็พูดขึ้นว่า ชาติที่แล้วเขาคงทำกรรมกับผู้หญิงคนนี้เอาไว้ ชาตินี้จึงต้องมาชดใช้กรรม ด้วยการรับใช้เธออย่างลำบากลำบน

อันที่จริงสิ่งที่พยาบาลและสามีผู้ป่วยทำนั้น เป็นเรื่องที่น่าชื่นชมอย่างยิ่ง
แต่เมื่อมองว่าทั้งสองท่านกำลังชดใช้กรรม(ไม่ดี)ที่เคยทำในอดีต
การกระทำซึ่งควรถือเป็นแบบอย่างที่พึงปฏิบัติตาม
จึงมีสถานะไม่ต่างจากชะตากรรมจากของนักโทษที่กำลังชดใช้ความผิดที่ได้ทำ
คำพูดเช่นนี้แทนที่จะให้กำลังใจเขา กลับเป็นการซ้ำเติมเสียอีก
คำถามก็คืออะไรทำให้ผู้คนมีความคิดเช่นนั้น

คำตอบเห็นจะอยู่ตรงที่ว่า ผู้คนจำนวนไม่น้อยมีความคิดเหมารวมว่า เมื่อใดที่ใครก็ตามประสบความยากลำบาก แม้เป็นผลจากการทำความดี ก็ถือว่าเป็นการใช้กรรมไปหมด แต่เหตุใดจึงไม่มองว่า การทำความดีแม้ประสบความยากลำบากนั้น เป็นการสร้างกรรมดี หาใช่การชดใช้กรรมไม่ พูดอีกอย่างก็คือ ทุกวันนี้ผู้คนจำนวนมาก แยกไม่ออกระหว่าง การสร้างกรรมดี กับ การชดใช้กรรม

การชดใช้กรรมนั้น หมายถึง การ “ถูกกระทำ”
หรือจำต้องเผชิญกับสภาพที่ไม่พึงปรารถนาอันเป็นผลจากการกระทำของตน
อย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้( เช่น ขโมยที่ถูกจำคุกเพราะลักทรัพย์ หรือป่วยหนักเพราะติดเหล้า)
ส่วนการสร้างกรรมดีนั้น หมายถึงการ “เลือกที่จะทำดี”
ทั้ง ๆ ที่ไม่ทำก็ได้ ดังเช่นพยาบาลและสามีผู้ป่วยที่กล่าวถึง หากจะนิ่งดูดาย
ไม่ยอมขวนขวายช่วยเหลือคนไข้และภรรยา ก็ย่อมได้ แต่ทั้งสองเลือกทำสิ่งตรงข้าม
ไม่มีอะไรมาบังคับหรือกระทำให้ทั้งสองต้องเสียสละอย่างนั้น
นอกจากมโนธรรมสำนึกหรือเมตตากรุณาในจิตใจของตน

พระไพศาล วิสาโล

(https://scontent-a-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-prn1/t1.0-9/10320550_914868178540500_7817094110144173785_n.png)

(https://scontent-b-kul.xx.fbcdn.net/hphotos-prn1/t1.0-9/10277823_642505895817534_5492317406630038980_n.jpg)

(https://scontent-a-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-xpa1/t1.0-9/10313742_304401019727079_2379079423863534861_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfp1/t1.0-9/10463895_304401029727078_9190647187868715017_n.jpg)

พระมหาเจดีย์ชัยมงคล ตั้งอยู่บริเวณวัดผาน้ำทิพย์เทพประสิทธิ์วราราม ตำบลผาน้ำย้อย อำเภอหนองพอก จังหวัดร้อยเอ็ด ระยะทางจากตัวเมืองร้อยเอ็ดประมาณ80 ก.ม มีลักษณะเป็นมหาเจดีย์ขนาดใหญ่ที่วิจิตรพิสดาร ใช้ศิลปกรรมร่วมสมัยระหว่างภาคกลางและภาคอีสานเป็นการผสมกันระหว่างพระปฐมเจดีย์และพระธาตุพนม ใช้งบประมาณก่อสร้างถึงปัจจุบันกว่า 3,000 ล้านบาท ดำเนินการสร้างโดย “พระอาจารย์ศรี มหาวิโร” ซึ่งเป็นศิษย์พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต

พระมหาเจดีย์ชัยมงคลออกแบบโดยกรมศิลปากร เป็นสีขาวตกแต่งลวดลายตระการตาด้วยสีทองเหลืองอร่าม รายล้อมด้วยเจดีย์องค์เล็กทั้ง 8 ทิศสร้าง ในเนื้อที่ 101 ไร่ กว้าง 101 เมตร ยาว 101 เมตร ความสูง 101 เมตร รวมยอดทองคำเป็น 109เมตร ใช้ทอง คำหนัก 4,750 บาท หรือประมาณ 60 กิโลกรัม ภายในองค์พระมหาเจดีย์เหมือน อยู่บนวิมานแดนสวรรค์

ชั้นที่ 1 เป็นห้องโถงกว้างใหญ่ โอ่อ่า ผนังจารึกนามทานาธิบดีต่าง ๆ ใช้เป็นห้องประชุม บำเพ็ญบุญ

ชั้นที่ 2 เป็นห้องโถงโอ่อ่าเช่นกัน ผนังติดตั้งรูปพระพุทธประวัติ ลวดลายไทยวิจิตรพิสดาร

ชั้นที่ 3 เป็นที่ประดิษฐานรูปพระณาจารย์ ปราชญ์ อีสานในอดีต เป็นรูปเหมือนสลักหินอ่อน และหุ่นรูปเหมือนพระสุปฏิปันโน 101 องค์

ชั้นที่ 4 จัดเป็นพิพิธภัณฑ์แสดงวัดวาอาราม สถานปฏิบัติสม ถะวิปัสสนา กรรมฐานที่หลวงปู่ศรี เคยบำเพ็ญธรรมมา

ชั้นที่ 5 บันไดเวียน 119 ชั้น เป็นห้องโถงรูประฆัง 8 เหลี่ยมบรรจุสารีริกธาตุ


(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/th/9/94/Jadi1.jpg)


(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/th/5/5a/Jadi2.jpg)


(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/th/4/47/Jadi3.jpg)


(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/th/7/76/Jadi4.jpg)


(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/th/thumb/4/4e/Jadi5.jpg/800px-Jadi5.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpf1/v/t34.0-12/10446357_1471757089736086_1578656548_n.jpg?oh=c8b825cc6c2456af6af2538d4c05057d&oe=5399F95D&__gda__=1402580073_381a141068d22f4c7ba8593a1e44a0a9)

(http://sangharaja.org/images/stories/pic/20131024-1-1.jpg)




คติธรรมท่านเจ้าพระคุณสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชฯ

"...พระพุทธเจ้าไม่ได้ทรงสอนว่า ทรงมีพุทธานุภาพให้ผู้นับถือไปรบใครแล้วก็ชนะ
หรือว่าไปแข่งขันอะไรกับใครแล้วก็ชนะ มีพุทธานุภาพที่จะทำให้ไม่ต้องเจ็บไม่ต้องตาย
มีพุทธานุภาพที่จะทำให้พ้นจากผลกรรมของตนที่พึงได้รับ ปัดเป่าให้พ้นจากผลร้าย
อันจะเกิดจากผลกรรมที่ตนเองทำไว้ได้ พระพุทธเจ้าได้ตรัสสอนไว้ว่าทุกคนมีกรรมเป็นของตน
ทำกรรมดีจักได้ดี ทำกรรมชั่วจักได้ชั่ว
เพราะฉะนั้น ถ้าพระองค์ไปทรงช่วยได้ว่าทำกรรมชั่วแล้วไม่ต้องได้ชั่ว
ธรรมที่พระองค์ทรงสอนไว้กลับกลายเป็นไม่จริง ไม่ใช่เป็นสัจธรรม ธรรมที่เป็นตัวความจริง

 พระพุทธเจ้าได้ทรงชนะ คือทรงชนะพระหฤทัยของพระองค์แล้ว
ด้วยพระบารมีคือความดีที่ทรงสร้างมาจนบริบูรณ์
ใครมีเรื่องจะต้องผจญใจก็ให้ระลึกถึงพระพุทธเจ้า ผู้ทรงพิชิตมารดังกล่าวนี้เถิด
จะสามารถชนะใจตนเอง และจะเอาชนะเหตุการณ์ต่าง ๆ ได้
แต่ขอให้ระลึกถึงด้วยความตั้งใจจริง จนเกิดความสงบ แล้วจักเห็นหนทางชนะขึ้นเองอย่างน่าอัศจรรย์

 ผู้ชนะนั้น มักเข้าใจว่าตนเองเป็นผู้ได้ แต่โดยที่แท้เป็นผู้เสีย
คือเสียไมตรีจิตของอีกฝ่ายหนึ่งไปหมดสิ้น หรือจะเรียกว่าได้ก็คือได้เวร
เพราะผู้แพ้ก็จะผูกใจเพื่อจะเอาชนะต่อไป จึงเป็นอันว่าไม่ได้ความสุขด้วยกันทั้งสองฝ่าย
ส่วนผู้ที่ละได้ทั้งแพ้และชนะ จึงจะได้ความสงบสุข ทั้งนี้ก็ด้วยการไม่ก่อเรื่องที่จะต้องเกิดมีแพ้มีชนะกันขึ้น
แต่เมื่อจะต้องให้มีเรื่องให้แพ้ฝ่ายหนึ่งชนะฝ่ายหนึ่งก็ควรจะต้องมีใจหนักแน่นพอที่จะเผชิญได้ทุกอย่าง..."

เกล้ากระหม่อมขอถวายอภิสัมมานสักการะ
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
ด้วยสำนึกในพระเมตตาคุณและพระกรุณาธิคุณของพระองค์ ด้วยเศียรเกล้าฯ

(http://www.likemax.com/pics/herb/g10_01.jpg)

ความกลัว เป็นภัยต่อความสำราญ เท่ากับความรัก โกรธ เกลียด หลงใหล และอื่นๆ
 หรือบางที จะมากกว่าด้วยซ้ำ ดูเหมือนว่า
 ธรรมชาติ ได้สร้างสัญชาตญาณ อันนี้ให้แก่สัตว์ ตั้งแต่ เริ่มออกจากครรภ์ ทีเดียว,
ลูกนก หรือ ลูกแมว พอลืมตา ก็กลัวเป็นแล้ว แสดงอาการหนี
 หรือป้องกันภัย ในเมื่อเราเข้าไปใกล้

(http://ts1.mm.bing.net/th?&id=HN.608045542641370681&w=300&h=300&c=0&pid=1.9&rs=0&p=0)

เด็กๆ จะกลัวที่มืด หรือการถูกทิ้ง ไว้ผู้เดียว
 ทั้งที่ เขายังไม่เคย มีเรื่องผูกเวร กับใครไว้
 อันจะนำให้กลัวไปว่า จะมีผู้ลอบทำร้าย
 เพียงแต่ผู้ใหญ่ ชี้ไปตรงที่มืด แล้วทำท่ากลัว ให้ดูสักครั้งเท่านั้น
 เด็กก็จะกลัว ติดอยู่ในใจไปได้นาน
 คนโตแล้วบางคน นั่งฟังเพื่อนกันเล่าเรื่องผีเวลากลางคืน
 มักจะค่อยๆ ขยับๆ จนเข้าไป นั่งอยู่กลางวง โดยไม่รู้สึกตัว
 และยังไปนอนกลัว ในที่นอนอีกมาก กว่าจะหลับไปได้

(http://ts1.mm.bing.net/th?&id=HN.608052358759842194&w=300&h=300&c=0&pid=1.9&rs=0&p=0)


เดินผ่านป่าช้าโดยไม่รู้ เพิ่งมารู้และกลัวเอาที่บ้านก็มี
 สำหรับบางคน ทั้งหมดนี้ เป็น เครื่องแสดงว่า
 ความกลัว เป็นเรื่องของจิต มากกว่า วัตถุ
 ผู้ใด ไม่มี ความรู้ ในการควบคุม จิตของตน ในเรื่องนี้
 เขาจะถูกความกลัวกลุ้มรุมทำลายกำลังประสาท
 และความสดชื่นของใจเสียอย่างน่าสงสาร

(http://ts1.mm.bing.net/th?&id=HN.608009250171194142&w=300&h=300&c=0&pid=1.9&rs=0&p=0)

ในทำนอง ตรงกันข้าม สำหรับผู้ที่มีอุบายข่มขี่ความกลัว
 ย่อม จะได้รับ ความผาสุก มากกว่า มีกำลังใจ เข้มแข็งกว่า
 เหมาะที่จะเป็น หัวหน้าหมู่ หรือ ครอบครัว

เมื่อปรากฏว่า ความกลัว เป็นภัย แก่ความผาสุก เช่นนี้แล้ว
 บัดนี้ เราก็มาถึง ข้อปัญหาว่า เราจะเอา ชนะความกลัว ได้อย่างไร สืบไป
 เพราะเหตุว่า การที่ทราบแต่เพียงว่า
 ความกลัว เป็นภัย ของความผาสุกนั้น
 เรายังได้รับผลดีจากความรู้นั้น น้อยเกินไป
 เราอาจปัดเป่า ความกลัวออกไปเสียจากจิต โดยววิธีต่างๆ กัน

แต่เมื่อจะสรุปความ ขึ้นเป็นหลักสำคัญๆ แล้ว อย่างน้อย เราจะได้สามประการ คือ

๑. สร้างความเชื่ออย่างเต็มที่ ในสิ่งที่ยึดเอาเป็นที่พึ่ง
 ๒. ส่งใจไปเสียในที่อื่น ผูกมัดไว้กับสิ่งอื่น
 ๓. ตัดต้นเหตุ ของความกลัวนั้นๆ เสีย

ในประการต้น อันเราอาจเห็นได้ทั่วไป คือ วิธีของ เด็กๆ ที่เชื่อตะกรุด หรือ
 เครื่องราง ฯลฯ ตลอดจน พระเครื่ององค์เล็ก ที่แขวนคอ
 และเป็นวิธีของผู้ใหญ่บางคน ที่มีความรู้สึกอยู่ในระดับเดียวกับเด็กด้วย

(http://ts3.mm.bing.net/th?id=HN.608055760370206326&pid=1.7)


คนในสมัยอนารยะ ถือภูเขาไฟ ต้นไม้ ฟ้า หรือ สิ่งที่ตนเห็นว่า มีอำนาจน่ากลัว
 ควรถือเอา เป็นที่มอบกายถวายตัว ได้อย่างหนึ่ง นี่ก็อยู่ในประเภทเดียวกัน
 ที่ยังเหลือมาจนทุกวันนี้ เช่น พวกที่บนบานต้นโพธิ์ พระเจดีย์ เป็นต้น
 เพื่อความเบาใจของตน ในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง
 วิธีนี้ เป็นผลดีที่สุด ได้ตลอดเวลา ที่ตน ยังมีความเชื่อมั่นคงอยู่
 ความเชื่อที่เป็นไปแรงกล้า อาจหลอกตัวเอง
 ให้เห็นสิ่งที่ควรกลัวกลายเป็นสิ่งที่ไม่ควรกลัวไปก็ได้
 ถ้าหากจะมีอุบายสร้างความเชื่อชนิดนั้น ให้เกิดขึ้นได้มากๆ

เมื่อใดความเชื่อหมดไป หรือมีน้อย ไม่มีกำลังพอที่จะหลอกตัวเองให้กล้าหาญแล้ว
 วิธีนี้ ก็ไม่มีประโยชน์ กลายเป็นของน่าหัวเราะเท่านั้น




(http://www.likemax.com/pics/herb/g10_04.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpf1/v/t1.0-9/p75x225/10603630_802302239800749_8942821144256946574_n.jpg?oh=5826a73c801d240ab22899659eccf077&oe=54CE49A0&__gda__=1422820391_c79cfe69ea4766c7f2324695cd73e7ad)

(https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQm-AIcWWtdRuyNmYDmQMYvdAnYMbCyCVjGzC2WNcJil9Cgz_gNzQ)

(https://scontent-kul1-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xft1/v/t1.0-9/11760186_884422028291808_6056558301419004019_n.jpg?_nc_eui=AWh0twnxM3fNFFr0mnJ7NZMlpdWaRw512gPypw&oh=45f94cb5b085f97d13cf120691fdab31&oe=56542893)
หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม วัดอัมพวัน
"ความกตัญญู" เป็นพื้นฐานของความดี..
คนที่มีบุญวาสนา จะกตัญญูกับพ่อแม่ คนเถียงพ่อเถียงแม่เอาดีไม่ได้ คนไม่พูดกับพ่อแม่ นั่งกรรมฐานร้อยปี ก็ไม่ได้อะไร ถ้าไม่ขออโหสิกรรมฯ
ขออโหสิกรรม ที่คิดไม่ดีกับพ่อแม่ คิดไม่ดีกับครูบาอาจารย์ คิดไม่ดีกับพี่ๆ น้องๆ จะไม่เอาอีกแล้ว เอาน้ำไปขันหนึ่ง เอาดอกมะลิโรย กายกัมมัง วจีกัมมัง มโนกัมมัง โยโทโส อันว่าโทษอันใด ความผิดอันใด ที่ข้าพเจ้าพลั้งเผลอสติไป ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ทั้งต่อหน้าและลับหลัง ขอให้คุณพ่อคุณแม่ คุณปู่คุณย่า คุณตาคุณยาย คุณพี่คุณน้อง อโหสิกรรมให้ด้วย แล้วเอาน้ำรดมือรดเท้า


นี่แหละท่านทั้งหลายเอ๋ย เป็นหนี้บุญคุณพ่อแม่มากมาย ยังจะไปทวงนาทวงไร่ ทวงตึก มาเป็นของเราอีกหรือ ตัวเองก็พึ่งตัวเองไม่ได้ สอนตัวเองไม่ได้ เป็นคนอัปรีย์จัญไรในโลกมนุษย์ไปทวงหนี้พ่อแม่ พ่อแม่ให้แล้ว (ให้ชีวิต ให้... ให้... ให้... ฯลฯ) เรียนสำเร็จแล้ว ยังช่วยตัวเองไม่ได้ มีหนี้ติดค้าง รับรองทำมาหากินไม่ขึ้น..
ลูกหลานโปรดจำไว้ เมื่อแยกครอบครัว ไปมีสามีภรรยาแล้ว อย่าลืมไปหาพ่อแม่ ถึงวันว่างเมื่อไร ต้องไปหาพ่อแม่ ถึงวันเกิดของลูกหลาน อย่าลืมเอาของไปให้พ่อแม่รับประทาน อย่ากินเหล้า เข้าโฮเต็ลฯ
ชื่อที่พ่อแม่ตั้งให้เป็นมงคลนาม ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยน เพราะชื่อเป็นเพียงนามสมมุติแทนตัวเรา อย่างหลวงพ่อชื่อ จรัญ ปู่ตั้งให้ หมอดูบอกเป็นกาลกิณี แต่ทำไมเจริญรุ่งเรือง ขอให้เชื่อพระพุทธเจ้าทำดีได้ดี..
คำสอน..หลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน

(https://scontent-sin1-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xft1/v/t1.0-9/11822788_897426886999183_5206418304017572538_n.png?oh=882e22c37a0cccd9bd8ac5adc65b37e5&oe=5647D600)
บูชาคุณหลวงพ่อคำเขียน สุวณฺโณ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ก า ย เ ค้ า ก็ แ ส ด ง ใ จ เ ค้ า ก็ แ ส ด ง
เค้าไม่หลบไม่ลี้ไปไหนหรอก แสดงก็แสดงแบบโง่ๆ

ก็ต้องมีสติเห็น เห็นชัดถึงสุด
เห็นสุขก็เห็นว่าเป็นสุข เห็นทุกข์ก็เห็นว่าเป็นทุกข์
เห็นร้อนเห็นหนาวก็เห็นว่าเป็นร้อนเป็นหนาว

เราก็เห็นเรื่อยไป เห็นเรื่อยไป อะไรที่เขาแสดง
เขาแสดงหลายครั้งหลายหน ก็เหลวใหลทั้งนั้นแหละ
เหมือนเราไปดูหนัง เรื่องเดียว สองรอบสามรอบ

หรือเหมือนกับวิทยากรพวกอบรมนักเรียน
ที่ไปอบรมที่ไหนก็เอาเรื่องเก่าเรื่องเก่าไปอบรม
นักเรียนเขาก็รู้ล่วงหน้าแล้ว ต่อไปก็จะเป็นอย่างนั้น
ต่อไปก็จะเป็นอย่างนี้
มันก็เบื่อ ไม่อยากฟัง ไม่อยากสนใจ

เราเห็นตัวเราหลอกตัวเรา
เราเห็นตัวเราทำให้เราเป็นทุกข์ เราก็ถูกความทุกข์หลอก
เราเห็นเราทำให้เราเป็นสุข ถูกความสุขหลอก

ถ้ามีสติมันหลอกไม่ได้ถึงไหนหรอก
เหมือนคนที่หลอกเรา มันหลอกไม่ได้ถึงไหน
แต่มันก็จะมีปัญญาตรงนั้นด้วย
การปฎิบัติธรรมมันเป็นไปทำนองนี้

ฟังได้ที่นี่ค่ะ
23 พบกัน ณ ที่มีสติ: หลวงพ่อคำเขียน สุวณฺโณ
https://www.youtube (https://www.youtube)....h?v=SyqZwdWGeqQ
นาทีที่ 4:00 - 5:20

(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpl1/v/t1.0-9/11952033_1141802385831506_3454522502391051855_n.png?oh=015b295517fcb44d65ac7411e28115fe&oe=566720E1&__gda__=1449655109_831c85e900f99c730c790353ec828397)

(https://scontent-sin1-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xap1/v/t1.0-9/10312564_977131775667799_4782712183112696596_n.jpg?oh=0b79f92306bcbeaf93d6010fc041a237&oe=578997B5)

คืนฟ้าฉ่ำฝน ตอนที่ 1

รวมบทกวีของ

เรียวกัน

พระโง่ผู้ยิ่งใหญ่

พระมหาสมภาร พรมทา

แปลและเรียบเรียง

จาก ONE ROBE ONE BOWL

The Zen Poetry of Ryōkan



(https://i1.wp.com/upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/ec/Ryokan-Sculpture.jpg)


Ryōkan (Photo credit: Wikipedia)


ของ John Stevens

จัดพิมพ์โดย สำนักพิมพ์จตุจักร

ตีพิมพ์ครั้งแรก กรกฎาคม 2525



ประวัติย่อเรียวกัน

พระเซนสังกัดนิกายโซโต เกิดเมื่อ พ.ศ. 2301 และมรณภาพ
เมื่อ พ.ศ. 2374 เรียวกันไม่ใช่ชื่อจริง เป็นศาสนฉายา หมายความ
ว่าผู้มีใจที่เปิดกว้างต่อคุณธรรม เดิมเรียวกันมีชื่อจริงว่า เออิโซ
เป็นชาวจังหวัดเอชิโกะ เกิดที่หมู่บ้านอิสึโมซากิ ซึ่งตั้งอยู่ฝั่ง
ตะวันตกของเกาะญี่ปุ่น

ชีวิตในวัยเด็ก แตกต่างจากเด็กทั่วไป เป็นคนช่างคิดและสนใจใน
ศาสนธรรม กับ วรรณคดี  มักจะปลีกตัวไปอ่านคำสอนของขงจื๊อ
หรือกวีนิพนธ์โบราณอยู่เงียบ ๆ ตามลำพัง

เรียวกันบวชเป็นพระอยู่ในวัดประจำหมู่บ้าน เป็นเวลาสี่ปี วันหนึ่ง
มีอาจารย์เซนท่านหนึ่ง ชื่อ โกกุเซน จาริกผ่านมา หลังจากสนทนา
กัน เรียวกันก็ตัดสินใจออกติดตามเป็นศิษย์ เพราะเลื่อมใสใน
จริยวัตรและปฏิภาณในการแสดงธรรมของอาจารย์เซนท่านนั้น
อาจารย์โกกุเซน เป็นเจ้าอารามเอนซูจิ หมู่บ้านตามาชิมะ
ในจังหวัดบิตชู เรียวกันศึกษาธรรมอยู่กับอาจารย์โกกุเซน ที่
อารามเอนซูจิเป็นเวลา 12 ปี ยามว่างก็ฝึกหัดเขียนบทกวี
และคัดลายมือพู่กันอยู่เสมอ


ต่อมาในปี พ.ศ. 2333 อาจารย์โกกุเซน ได้มรณภาพ เรียวกันจึง
ตัดสินใจออกจาริกไปในที่ต่างๆ เป็นเวลา 5 ปี และในปีสุดท้าย
เรียวกัน ก็ได้ประสบข่าวร้าย อันนำความสะเทือนใจมาสู่ชีวิตเป็น
คำรบสอง หลังจากที่ต้องสูญเสียมารดาไป ในปี พ.ศ. 2326
กล่าวคือ บิดาที่หนีระหกระเหินจากอำนาจป่าเถื่อนของรัฐบาล
ขุนศึก ไปใช้ชีวิตบั้นปลาย ณ เมืองเกียวโต ได้ฆ่าตัวตาย ด้วย
การกระโจนลงไปในแม่น้ำกัตซูระ เพราะทนความคับแค้นบีบ
คั้น ของรัฐบาลไม่ไหว เรียวกันเดินทางไปจัดการศพบิดา ตาม
ประเพณีเรียบร้อยแล้ว ท่านก็ตัดสินใจเดินทางจากเกียวโต
กลับคืนสู่มาตุภูมิ

ที่บ้านเกิด เรียวกันได้ปลูกกระท่อมเล็ก ๆ ที่เชิงเขากุกามิ ห่าง
จากหมู่บ้านประมาณ 6 ไมล์ ขนานนามว่า โกะโกอัน แปลว่า
อาศรมของผู้ใฝ่สันโดษที่ยังชีพด้วยข้าววันละ 1 โกะโก
กระท่อมของท่านตั้งอยู่บนริมผา หันหน้าออกไปทางทะเล เมื่อ
มองจากกระท่อมลงไปจะเห็นทัศนียภาพที่สวยงามมากฟองคลื่น
สีขาวซัดสาดโขดหินไม่ขาดระยะ ลมทะเลพัดโชยทิวสนดังหวีด
หวิว ผสานกับเสียงนกร้องท่ามกลางดอกไม้ป่าที่บานสะพรั่ง
ที่นั้น เรียวกันได้ใช้ชีวิตอันสุขสงบเยี่ยงอนาคาริกผู้ละเคหสถาน
บ้านเรือน ออกประพฤติสมณพรตอยู่กับ ป่าไม้และขุนเขา เรื่อย
มาจนกระทั่งถึงวันสุดท้ายแห่งชีวิต

โกะโกอัน
เรียวกัน สิ้นลมหายใจในวันที่ 6 มกราคม 2374 รวมอายุได้
73 ปี

บทกวีบทสุดท้ายที่เรียวกันร้อยกรองออกมาก่อนสิ้นชีวิต ว่า

ชีวิตเปรียบเหมือนหยาดน้ำค้าง

   ที่วันหนึ่งต้องถึงคราวเหือดแห้ง
   วันคืนผ่านไปไม่หวนกลับ
   เช่นชีวิตและร่างกายของฉัน
   ที่ค่อย ๆ ทรุดโทรมผุพัง
   รอเวลาเปื่อยเป็นธุลีดิน

เรียวกันเขียนผลงานไว้มากมาย และใช้รูปแบบการเขียนที่
หลากหลาย รูปแบบกวีนิพนธ์คลาสสิคของจีน มีจำนวนกว่า
400 ชิ้น นอกนั้น เป็นบทเพลงพื้นบ้าน ไฮกุ และวากะ มี
จำนวนนับไม่ถ้วน เรียวกัน มีลักษณะพิเศษอยู่อย่างหนึ่ง คือเป็น
กวีที่ไม่ยึดติดในฉันทลักษณ์

งานส่วนใหญ่ มักมีเนื้อหาง่าย ๆ เกี่ยวกับ ชีวิตประจำวันของ
เรียวกันเอง ธรรมชาติป่าไม้ขุนเขา และอารมณ์อ่อนไหวต่อ
ความทุกข์เข็ญของเพื่อนร่วมโลก มีเพียงบางชิ้นที่พูดถึง
ปรัชญาอันลึกซึ้งในพุทธศาสนา ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะอิทธิพลของ
นิกายโซโตที่เรียวกันสังกัดอยู่ ที่มีคำสอนต่างจากนิกายอื่น อยู่
 
2 ประการด้วยกัน คือ•นิกายโซโตถือว่า ในการปฏิบัติสมาธินั้น การขบคิด

โกอานหรือปริศนาธรรมพร้อม ๆ กันไปด้วย เป็นสิ่งที่ไร้
ประโยชน์ ก่อให้เกิดความสับสนวู่นวายขึ้นในจิตใจ นิกายโซโต
เห็นว่าการปฏิบัติสมาธิอยู่ที่การปล่อยวางทั้งร่างกายและจิตใจ
ให้ว่างเปล่า อิสระจากกฎเกณฑ์ทั้งปวง•พระในนิกายนี้ จะใข้ชีวิตเรียบง่าย เรื่อย ๆ อยู่กับการงาน
อย่างมีสติ

เรียวกันคือตัวแทนของความรู้สึกนึกคิด
ส่วนลึกของคนญี่ปุ่นรุ่นเก่า

   ยาสึนาริ คาวาบาตะ
ผู้ที่เข้าถึงความรู้สึกนึกคิดของเรียวกัน
ชื่อว่าเข้าถึงจิตวิญญาณของประชาชาติญี่ปุ่น
   ไดเซตส์ ที. ซูสุกิ

บทกวี “คืนฟ้าฉ่ำฝน” (บางบท)

2
ฝนหยุดแล้ว
เมฆลอยล่องลม
ฟ้าแจ่มอีกครา
ถ้าใจของท่านผ่องใส
ทุกสิ่งในโลกย่อมพลอยสดใส
ลืมโลกที่สับสน
และลืมตัวท่านเอง
แล้วดวงเดือนและดอกไม้
จะจูงมือท่าน
เข้าสู่หนทางแห่งสัจธรรม
3
เงียบงัน
ฉันนั่งฟังเสียงใบไม้หล่น
กระท่อมโดดเดี่ยวหลังหนึ่ง
กับชีวิตที่โลดลิ่วเป็นอิสระชีวิตหนึ่ง
อดีตที่เลือนราง
ความทรงจำที่ล่องลอย

ชายแขนเสื้อคลุมฉัน
ชุ่มน้ำตา

5
คืนฟ้าฉ่ำฝน
น้ำหลากท่วมทางเดินเข้าหมู่บ้าน
เช้าวันนี้
กอหญ้าข้างกระท่อมของฉัน
เย็นเยียบเพราะละอองฝน
ที่หน้าต่าง
เขาครามมองเห็นลิบลับ
สลัวเลือนในสายฝน
ปานหยกเขียวในสายหมอกขาว
ข้างนอกกระท่อม
ธารน้ำใสไหลริน
เลาะเลี้ยวตามเกาะแก่ง
ระยิบระยับดังสายไหม
ยามต้องแสงแดด
ใต้หุบผาใกล้กระท่อม
ฉันก้มล้างฝุ่น
ที่จับเป็นคราบข้างซอกหู
ด้วยน้ำแห่งฤดูใบไม้ผลิ
ที่เย็นฉ่ำใสสะอาด
บนต้นไม้
จักจั่นเริงรำขับขาน
ฉันฉวยเสื้อคลุมหยิบไม้เท้า
เตรียมออกเดินเล่น
แต่ความงามแห่งธรรมชาติยามอรุณ
สะกดฉันให้ตะลึงลานเงียบงัน
อยู่ที่นั้นเอง

7
…..
บาตรของฉัน
อบอวลด้วยกลิ่นข้าวจากหมู่บ้าน
หัวใจของฉัน
โลดทะยานออกจากห่วงโซ่
แห่งความฟุ้งเฟ้อและเกียรติยศแบบโลก ๆ
ถนอมความรำลึก
ที่มีต่อเหล่าอดีตพุทธะไว้ทุกยาม
แม้ในเวลาเข้าไปในหมู่บ้าน
เพื่อภิกขาจาร

9
…..
เกล็ดน้ำแข็งบนเสื้อคลุมบาง
คือของกำนัลที่ฉันได้รับ
เพื่อนเก่าหายหน้า
เพื่อนใหม่ไม่มี
ฉันเดินเข้าไปในเพิงพักร้อน
ที่ถูกทิ้งให้ว่างเปล่า
วังเวง อ้างว้าง
…..

ขอขอบคุณ ดร. สมภาร พรมทา ผู้แปลและเรียบเรียง
เป็นอย่างสูงไว้ ณ ที่นี้
..


 

แนะนำหนังสือเก่าหายาก … คืนฟ้าฉ่ำฝน ตอนที่ 3   

 คืนฟ้าฉ่ำฝน   
รวมบทกวีของ

เรียวกัน

พระโง่ผู้ยิ่งใหญ่


(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/597/14597/images/sphoto2/bphoto180.jpg)


55   

ภาพลวงกับการรู้ทันความลวง   

เปรียบได้กับเหรียญเงิน   

ที่มีสองหน้า   

ปรมัตถสัจจะ   

ที่เป็นกฎของสากลจักรวาล   

หาได้แตกต่าง   




จากโลกียสัจจะไม่   

.....   




59   

กระท่อมน้อยหลังนี้   

โดดเดี่ยวมานาน   

วันแล้ววันเล่า   

ไม่มีโครผ่านมา   


ฉันนั่งเหม่อ   

อยุ่ริมหน้าต่าง   

มีเพียงเสียงใบไม้หล่น   

ผสานเสียงลมหวีดหวิว   

เป็นเพื่อนคลายเหงา   

62   

.....   

ณ หุบเขาแห่งนี้   

ฉันใช้เป็นที่พักพิงทั้งกายและใจ   

พร้อมกับใช้เป็นที่หวนรำลึก   

ไปหาอดีตอันยาวนาน   

63   

ท่ามกลางป่าเปลี่ยวแห่งนี้   

กระท่อมน้อยของฉัน   

แอบตัวอยู่อย่างเงียบ ๆ   

ตัดขาดจากโลกภายนอก   

กระท่อมซอมซ่อหลังนี้   

มีเถาวัลย์เป็นรั้ว   

มีเสียงเพลงของคนตัดฟืน   

เป็นมโหรีขับกล่อม   

มีแสงเดือนแสงตะวัน   

เป็นโคมส่องต่างตะเกียง   

ยามกลางวัน   

ฉันทำงานไปตามเรื่อง   

เช่นปะชุนเสื้อผ้าที่ขำรุด   

ตกกลางคืน   

ก็ดื่มด่ำอยู่กับความงาม   

ของบทโศลกแห่งพุทธธรรม   

สหายเอ๋ย   

ทั้งหมดแห่งชีวิตของฉัน   

สามารถถ่ายทอด   

ออกมาเป็นคำพูด   

ได้เพียงเท่านี้   

หากเพื่อนต้องการทราบว่า   

อะไรคือแก่นแท้ของชีวิต   

ก็จงหยุดวิ่งไล่   

สิ่งที่เป็นมายาทั้งปวงเถิด   

69   

นับแต่ฉันหนีความพลุกพล่าน   

และวุ่นวายสับสนแห่งนาคร   

มาใช้ชีวิตอันสงบอยู่ที่นี่   

วันเวลาก็ผ่านเลย   

ไปหลายปีแล้ว   

ภายในกระท่อมสันโดษหลังนี้   

ฉันใช้ชีวิตเรียบง่าย   

อยู่กับธรรมชาติ   

ทำงานเหนื่อย   

ฉันก็หยุดพัก   

ยามจิตใจปลอดโปร่ง   

ฉันก็ท่องไปในหุบเขา   

แสวงหาความวิเวก   

เสียงนินทาว่าร้าย   

หรือแซ่ซ้องสรรเสริญ   

ไม่มีความหมายสำหรับฉัน   



วันหนึ่ง ๆ ฉันใส่ใจ   

อยู่แต่กับความเป็นไปของฉันเอง   

ซึ่งถือกำเนิดมา   

ในฐานะรางวัลแห่งความรัก   

ของพ่อและแม่   

ขอจารึกแรงรักแรงถนอม   

ของท่านทั้งสอง   

ไว้ชั่วกัลปาวสาน   

70   

.....   

บทกวีอันเป็นผลจากแรงบันดาล   

ของความงามแห่งธรรมชาติ   

คือรางวัลของชีวิตอันสงบ   

.....   
73   

.....   

วันแล้ววันเล่า   

ราคาของชีวิตที่แท้จริง   

นับแต่จะเลื่อนมลาย   

พร้อมกับความไม่มีแก่นสารของชีวิต   

ที่พอกพูนขึ้นเรื่อย ๆ   

ทรัพย์สินเกียรติยศ   

จะมีค่าอยู่หรือ   

เมื่อเจ้าของของมัน   

หมดลมหายใจแล้ว   

ก็อาจมีค่ามีความหมายอยู่ดอก   

สำหรับให้คนข้างหลัง   

ยื้อแย่งกันต่อไป   

คนหนอคน   

น่าอนาถอะไรเช่นนั้น   

74   

.....   

สิ่งที่ฉันได้รับเป็นรางวัล   

แห่งชีวิตของผู้ละเคหสถาน   

คือความสุขุมเยือกเย็น   

ที่ค่อย ๆ สะสมขึ้นในใจอย่างเงียบ ๆ   

76   

.....   

ชีวิตนะชีวิต   

ดูแล้วก็น่าขำดี   

ทั้งหมดของชีวิต   

มีเพียงกระบอกใส่น้ำดื่ม   

กับบาตรอย่างละใบ   


บางครั้ง   

ฉันเคยเปรียบตัวเอง   

ว่าเหมือนกระท่อมผุพัง   


ที่ผ่านลมและแดดมานาน   

มอซอ คร่ำคร่า   

แต่สุขสงบ   

77   

หนทางสู่พุทธภูมิ   

มีเพียงหนึ่งเดียว   

เมื่อแทงทะลุ   

มายาของสรรพสิ่ง   

ศาสนาทุกศาสนา   

ย่อมไม่มีความแตกต่างกัน   

ในการเข้าสู่พุทธภูมิ   

ไม่มีสิ่งที่ต้องสละออก   

และไม่มีสิ่งที่ต้องไขว่คว้า   

การไขว่คว้าฉวยยึด   

คือการถอยหลัง   

ออกจากพุทธภูมิ   

.....   

78   

แน่แท้ทีเดียว   

สิ่งที่ฉันรักที่สุดในชีวิตนี้   

คือความสันโดษเรียบง่าย   

.....   

ชีวิตของคนที่นี่   

เป็นชีวิตที่สมถะสุขสงบ   

อันได้รับถ่ายทอดเป็นมรดก   

ทางจิตวิญญาณ   

มาหลายชั่วอายุคน   


ภายในกระท่อมหลังน้อย   

อบอวลด้วยกลิ่นไอของศานติ   

หนังสือกวีนิพนธ์โบราณ   

วางกองเป็นระเบียบอยู่บนพื้น   

ยามที่ฉันต้องการหลีกเร้น   

ออกหาวิเวกธรรม   

ฉันมักจะมาที่นี่เสมอ   


ชีวิตทุกชีวิตที่นี่   

เป็นชีวิตที่แนบสนิท   

และประสานกลมกลืน   

เป็นหนึ่งเดียว   

กับเซน   



(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/597/14597/images/sphoto2/bphoto182.jpg)

84   

ถึงจะมีชีวิตอยู่ตั้งร้อยปี   

แต่ร้อยปีนั้น   

หมดเปลืองไปกับ   

สิ่งที่ไร้แก่นสาร   

คนผู้นั้นจะแตกต่างอะไร   

กับเศษสวะ   

ที่ล่องลอยไปตามกระแสน้ำ   

.....   


85   

เมื่อคำพูดออกมาจากอวิชชา   

ทุกสิ่งอย่างย่อมเป็นเพียงภาพลวง   

แต่หากคำพูดนั้นออกมาจากสัจจะ   

สรรพสิ่งย่อมเป็นความจริง   


100   

พุทธะอยู่ในใจ   

หนทางสู่พุทธภาวะอยู่ในกาย   

อย่ามองไปที่อื่น   

จงย้อนกลับมามอง   

ภายในของตนเอง   



(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/597/14597/images/sphoto2/bphoto179.jpg)
ที่ฝังศพเรียวกัน   




หนังสือที่แนะนำเล่มนี้ เป็นหนังสือเก่า เป็นหนังสือดี   

มีคุณค่า และ หายากมากในปัจจุบันเล่มหนึ่ง พิมพ์เมื่อ   25 ปีที่แล้ว   



(http://images.photowall.com/products/48115/calm-zen-lake-and-bonzai-trees-in-tokyo-garden.jpg?h=650&q=90&)


ขอขอบคุณ ดร.สมภาร พรมทา ผู้แปลและ



เรียบเรียงหนังสือเล่มนี้ เป็นอย่างสูงไว้ ณ ที่นี้

อ้างอิง : หนังสือ “รอยรำลึกที่ผ่านเลย” บทกวีเซนของ เรียวกัน
 พระมหาสมภาร พรมทา แปลและเรียบเรียง
 พิมพ์ครั้งแรก สิงหาคม 2526
ขอขอบคุณ พระมหาสมภาร พรมทา ไว้เป็นอย่างสูง ณ ที่นี้
 “รอยรำลึกที่ผ่านเลย” รวมบทกวีเซนของเรียวกัน เป็นบันทึกความรู้สึกและ
อารมณ์ขณะใช้ชีวิตบั้นปลายเพียงลำพัง ณ ชนบทแห่งหนึ่งของญี่ปุ่น เมื่อ
สองร้อยกว่าปีที่ผ่านมา

งานเหล่านี้ แฝงไว้ด้วยความเศร้า ความอ้างว้าง ความชื่นบาน ตลอดจน
ความคำนึงถึงสิ่งต่าง ๆ ที่ผ่านมาในชีวิตอันยาวนาน

ทัศนะของพุทธศาสนา ได้จำแนกวิถีชีวิตมนุษย์ ออกเป็น 2 สายทางใหญ่ ๆ

สายทางแรก คือ แนวทางของบุคคลผู้ปล่อยตัวให้เลื่อนไหลไปกับกระแสสังคม
อันเชี่ยวกราก ชีวิตเช่นนี้จะเต็มไปด้วยการต่อสู้ แย่งชิง ฉกฉวย สิ่งที่สังคม
ยอมรับว่าเป็นเป้าหมายสูงสุดของชีวิต ได้แก่ เกียรติยศ ความมั่งคั่ง
ซึ่งมีคนเลือกเดินแน่นขนัดทั้งกลางวันและกลางคืน

ส่วนอีกสายทางหนึ่ง คือ แนวทางของผู้มองเห็นความไม่เป็นแก่นสารของ
การแสวงหาสิ่งต่าง ๆ เหล่านั้น บุคคลเช่นนี้จะปลีกตัวออกมาจากการต่อสู้
แย่งชิง มาดำรงตนอยู่ด้วยความสันโดษในอาชีพอันสุจริต สะอาด อุทิศตน
เข้าหาความดีงามของชิวิต ซึ่งมีคนเลือกเดินเพียงหยิบมือเดียว

เรียวกัน พระเซนเจ้าของบทกวี คือ หนึ่งในจำนวนคนอันน้อยนิดนั้น

กวีนิพนธ์ชุด “รอยรำลึกที่ผ่านเลย” นี้เป็นงานสืบเนื่องจากกวีนิพนธ์
ชุด “คืนฟ้าฉ่ำฝน”
ภาพ : จากอินเตอร์เน็ต ขอขอบคุณ


(http://www.oknation.net/blog/home/user_data/file_data/201502/01/61951b1c1.jpg)

ตามดูตามเห็นอยู่เป็นปกติ

จงตั้งใจดูสิ่งทั้งปวงหรือธรรมทั้งปวงให้เห็นตามที่เป็นจริงว่า สังขารธรรมเหล่านี้ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา อะไรมาปรากฏในสายตาก็ดูให้เห็นความไม่เที่ยง ความเป็นทุกข์ และเป็นอนัตตา ดูแล้วก็เห็นอยู่อย่างนี้ในลักษณะที่เรียกว่าตามดูตามเห็นอยู่เป็นปกติ ครั้นถึงขนาดถึงระดับ มันก็จะเกิดวิราคธรรม...คือความเบื่อหน่าย คลายความยึดมั่นถือมั่น กำหนดความเบื่อหน่าย คลายความยึดมั่นถือมั่น

 ฉะนั้นการพอกพูนเพิ่มพูนความเห็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา นั่นแหละเป็นตัวการปฏิบัติที่ก้าวหน้ายิ่งๆ ขึ้นไป เพิ่มความเห็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา มากขึ้นเท่าไร วิราคะ ความคลายกำหนัดก็จะเป็นไปยิ่งขึ้นมากขึ้น จนกระทั่งสูญสิ้นความยึดมั่นถือมั่น นี้ก็เรียกว่า นิโรธะ คือ ความดับแห่งความยึดมั่นถือมั่น ความดับแห่งความรู้สึกเป็นตัวเป็นตน และก็เป็นความดับแห่งความโลภ ความโกรธ ความหลง และเป็นความดับแห่งความร้อน คือกิเลส มันก็กลายเป็นความเย็น คือพระนิพพาน มาจบลงที่ตรงนี้ แล้วก็เรียกว่าบรมธรรม ธรรมะอันสูงสุด

 พุทธทาสภิกขุ


(https://scontent.fbkk7-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xpt1/v/t1.0-9/1453219_573667366143073_6694983741155243020_n.jpg?oh=7e17f32df8ec44e99a8b44563d497c32&oe=577AA3F3)

(https://scontent.fbkk6-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xfp1/v/t1.0-9/12920514_10154033558348446_3283212539432757382_n.jpg?oh=41542d72845e1372e198b7213b0a6602&oe=5782E586)

(https://scontent.fbkk6-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xpf1/v/t1.0-9/12439276_10153992610235535_3898442200113970505_n.png?oh=7c9c8628f2a548c202c93412defa3025&oe=577FEC71)

เราได้ไปเสียเวลามากมายเกินไปในการกระทำอย่างไรบ้าง แล้วเราก็ยังไม่เคย ก็ยังไม่ได้รับผลในพระพุทธศาสนาตามที่ควรจะได้รับ ทั้งนี้ก็เพราะว่าเราไปทำผิดเสียบ้าง เราไปเสียเวลาในส่วนที่ไม่ควรจะทำเสียบ้าง จึงเกิดผลอย่างนี้ ไม่ได้ประสบผลทันตาเห็นในการที่จะดับทุกข์ของตนของตน

ถ้าเราพิจารณาดูอีกสักนิดหนึ่ง ก็จะพบว่าเราไปสนใจในส่วนที่เป็นข้อปลีกย่อย ที่ไม่ใช่หัวใจของพระพุทธศาสนากันเป็นเสียกันเสียเป็นส่วนมาก ทั้งนี้ก็เพราะว่าเราอยากจะเป็นนักปราชญ์มากกว่าที่จะอยากดับความทุกข์ให้หมดสิ้นไปโดยเร็ว
 เพราะว่าเราเคยชินจากการที่จะมีหน้ามีตา ว่าเป็นคนมีความรู้มาก เป็นคนผู้เด่น เป็นคนทำอะไรที่เก่งๆหลายๆอย่าง เราก็ไปสนใจกันแต่ในเรื่องที่เขานิยมกันว่าจะทำให้เป็นคนเก่ง แล้วเราก็เลยไม่มีโอกาสไม่มีเวลาที่จะไปสนใจในเรื่องอันเกี่ยวกับความดับทุกข์นั้นโดยตรง มันจึงเสียเวลาไปมากเพราะเหตุนี้

 เมื่อเราจะศึกษาพุทธศาสนา เราก็มีเรื่องราวเป็นอันมากที่จะต้องศึกษาอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ละเรื่องยังไม่รู้ว่าเป็นอะไรด้วยซ้ำไป เพราะว่าต้องทนศึกษาไปอย่างมากมาย จะต้องท่องจะต้องจำอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แล้วก็มีเรื่องที่ทำให้เข้าใจยากยิ่งขึ้นทุกที ยิ่งขึ้นทุกที ในที่สุดก็ไม่เข้าใจอะไรได้

 นี่แหละมีอาการเหมือนกับคนบ้าหอบฟาง ไม่มีเมล็ดข้าวสักเม็ดเดียวอยู่ในฟางนั้น อย่างนี้ก็มีอยู่เป็นส่วนมาก ถ้ามองไม่ดีก็ไม่อาจอาจจะไม่เห็น แต่ถ้ามองให้ดีแล้วก็อาจจะเห็นในข้อที่เราทำอะไรได้มากๆ แต่มันก็ไม่มีความดับทุกข์รวมอยู่ในนั้น นี้ก็นับว่าเป็นความประมาทอย่างหนึ่งด้วยเหมือนกัน จึงต้องระวังให้ดีๆ

 ถ้าจะตั้งคำถามกันขึ้นว่า การที่จะศึกษาปฏิบัติพุทธศาสนานี้ จะต้องเรียนอะไรบ้าง เราก็ตอบกันอย่างนั้นอย่างนี้ มีเรื่องที่จะต้องเรียนจะต้องปฏิบัติมากมายเหลือเกิน แต่แท้ที่จริงแล้วมันไม่ได้มีอะไรมากมายอย่างนั้น

 มันควรจะตั้งต้นกันด้วยเรื่องเพียงเรื่องเดียวว่า อย่าไปฟัง อย่าไปคิด อย่าไปนึกอะไรหมดเลย มาคิดมานึกแต่เรื่องที่ว่าเรามีความทุกข์หรือไม่ แล้วก็ดูว่ามันมีความทุกข์เพราะเหตุอะไร เพียงเท่านี้ก็พอแล้ว เรื่องที่จะมีความทุกข์หรือไม่นั้น ดูจะไม่เป็นปัญหาอะไร เพราะว่ามันก็รู้สึกกันอยู่ชัดๆว่า ยังมีจิตใจที่เร่าร้อนกระวนกระวาย ส่วนข้อที่ว่าความทุกข์นั้นมาจากอะไรนั้น มันเป็นสิ่งที่ต้องพิจารณากันสักหน่อยจึงจะเห็นได้ แต่แล้วก็ไม่ยากเย็นเกินไปในการที่จะพิจารณา ยิ่งได้รับคำสั่งสอนกันมามากมายถึงอย่างนี้แล้ว มันก็ยิ่งเป็นการง่ายขึ้น

 คือว่าให้พิจารณาดูให้เห็นแต่เพียงว่า เมื่อใดมีความยึดมั่นสิ่งใดว่าเป็นตัวเราหรือเป็นของเรา เมื่อนั้นก็มีความทุกข์ทันที เพียงเท่านี้ก็พอแล้วสำหรับที่จะรู้ จะเข้าใจ และจะปฏิบัติพระพุทธศาสนา เดี๋ยวนี้เราต้องไปท่องไปจำไปพูดไปจาเรื่องที่ยากยิ่งขึ้นทุกที ยากยิ่งขึ้นทุกที เป็นปรมัตถ์ เป็นอะไรที่สูงลึกซึ้งยิ่งขึ้นไปทุกที จนกลายเป็นบ้าหอบฟาง ท่วมหัวท่วมหูท่วมตัว มองไม่เห็นตัว เพราะไม่มีข้าวสารอยู่ในนั้นสักเม็ดหนึ่ง ทีนี้ถ้าเราจะเอากันแต่เนื้อข้าวสาร เราก็ไม่ต้องไปดูอะไร นอกจากที่จะดูแต่เพียงว่า ความทุกข์นี้เกิดมาจากอะไร จนพบแล้วก็จะเกิดความเบื่อหน่ายคลายกำหนัดในสิ่งที่เป็นเหตุให้เกิดทุกข์นั้น จิตใจก็จะเปลี่ยนไป เปลี่ยนไปในทำนองที่จะหมดกิเลส มีกิเลสอันเบาบางไปตามลำดับ

 พุทธทาสภิกขุ

 ที่มา ธรรมเทศนาวิสาขบูชา ปี พ.ศ ๒๕๑๓ ชื่อ ความเชื่อและการปฏิบัติเพียงข้อเดียว กัณฑ์ ๒
 ฟังได้ที่ http://sound.bia.or (http://sound.bia.or)....e=1215130520020

(https://scontent.fbkk6-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xfp1/v/t1.0-9/12417733_10153994650095535_3710177545048147106_n.png?oh=63d46e590be99d853498669a4526abaf&oe=57BDF150)

วัว 2 แม่ลูกหนีตายจากโรงฆ่าสัตว์เข้าวัด ด้านพระและชาวบ้านร่วมเรี่ยไรเงินไถ่ชีวิต พร้อมช่วยกันตั้งชื่อ ดวงดีกับดวงมี
วันที่ 26 เมษายน 2559 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ได้มีพระสงฆ์และชาวบ้านต่างพากันมามุงดูวัว 2 แม่ลูกที่ทุกคนเพิ่งจะช่วยกันระดมเงินบริจาคมาไถ่ชีวิต หลังจากเมื่อกลางดึกที่ผ่านมา วัวทั้ง 2 ตัว เป็นวัวแม่-ลูก เพศเมียทั้งคู่ ตัวแม่อายุประมาณ 3 ปี ส่วนตัวลูกอายุประมาณ 1 ปี ได้หลุดออกมาจากโรงฆ่าสัตว์ในบริเวณใกล้เคียง เข้ามาหลบอยู่ภายในวัดท่ามะยม ต.จอหอ อ.เมือง จ.นครราชสีมา

ต่อมาชาวบ้านได้ช่วยกันจับวัว 2 แม่ลูกไว้ และนำมาให้เจ้าอาวาสวัดท่ามะยมดูแลไว้ หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีผู้มาแสดงตัวเป็นเจ้าของวัว พร้อมขอวัวคืน เนื่องจากจะนำไปเข้าโรงฆ่าสัตว์ จนเจ้าอาวาสวัดและญาติโยมต้องขอร้องเจ้าของวัวไม่ให้พาส่งโรงฆ่าสัตว์ พร้อมขอเวลาในการระดมเงินบริจาคมาไถ่ชีวิตไว้ ซึ่งได้ข้อตกลงกันว่า จะต้องนำเงินมาไถ่ชีวิตวัวทั้ง 2 ตัว ในราคา 40,000 บาท
 โดย พระวินัยธรดนัย ยโสธโร เจ้าอาวาสวัดท่ามะยม เล่าว่า วัว 2 แม่ลูกเพิ่งหนีออกมาจากโรงฆ่าสัตว์ที่อยู่ห่างจากวัดนี้ไปประมาณ 2 กิโลเมตร ซึ่งชาวบ้านได้ช่วยกันจับและนำมาฝากไว้ที่วัด ก่อนจะช่วยระดมรับบริจาคเงินไปไถ่ชีวิตไว้ ซึ่งในตอนแรกเจ้าของวัวตั้งราคาไว้ที่ 60,000 บาท เพื่อไถ่ชีวิตวัวทั้ง 2 ตัวนี้ แต่ตนได้ขอบิณฑบาตไว้ จึงลดเหลือ 40,000 บาท
ภายหลังที่ตกลงเรื่องไถ่ชีวิตวัว 2 แม่ลูกกับเจ้าของเรียบร้อย ก็ได้มีการปรึกษากับชาวบ้านว่า จะทำอย่างไรให้ได้เงินจำนวนนี้มา เนื่องจากเงินของวัดก็มีเงินจำนวนไม่มากขนาดนั้น จึงได้มีการประกาศระดมเงินบริจาคไถ่ชีวิตผ่านเฟซบุ๊กของวัด เมื่อข่าวแพร่ออกไปก็ชาวบ้านผู้ใจบุญพากันบริจาคเงินตามกำลังที่ตนมี กระทั่งช่วงบ่ายสามารถระดมเงินบริจาคได้มากถึงกว่า 100,000 บาท จึงทำให้รู้สึกตกใจมาก ไม่นึกว่าจะมีผู้ใจบุญมากขนาดนี้ ทำให้มีเงินนำไปไถ่ชีวิตวัว 2 แม่ลูก ส่วนเงินที่เหลือ ก็จะเก็บไว้ทำคอกให้อยู่ รวมทั้งไว้ใช้ซื้อหญ้ามาเป็นอาหาร
 นอกจากนี้ ชาวบ้านได้ช่วยกันตั้งชื่อวัว 2 แม่ลูกแล้ว โดยตัวแม่มีชื่อว่า "ดวงดี" ส่วนตัวลูกชื่อว่า "ดวงมี" โดยทางวัดจะเลี้ยงทั้ง 2 แม่ลูกไว้จนแก่ตายไปตามธรรมชาติเอง
อย่างไรก็ดี ในเวลาต่อมา เพจเฟซบุ๊ก พระวินัยธรดนัย ยโสธโร เจ้าอาวาสวัดท่ามะยม ได้รายงานความคืบหน้าเกี่ยวกับเจ้าดวงดีและเจ้าดวงมี ว่า ขอขอบคุณแทนเจ้าดวงดีกับดวงมี ที่มีผู้จิตใจดีทั้งหลายได้ร่วมบริจาคปัจจัยคนละเล็กคนน้อย เพื่อมาไถ่ชีวิตเจ้าดวงดีกับดวงมี ทั้งนี้ ขอเชิญชวนทุกท่านมาร่วมพิธีไถ่ชีวิตเจ้าดวงดีกับดวงมี ในวันที่ 5 พฤษภาคม 2559 (วันฉัตรมงคล) เวลา 09.00 น. เพื่อเป็นการถวายเป็นพุทธบูชาและถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
 CR: Kapook


(https://scontent.fbkk7-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/13076758_1006188406138184_8310609395466240872_n.jpg?oh=5dd037ad9362cc5647d0378084a7e117&oe=579D494A)
(https://scontent.fbkk7-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xap1/v/t1.0-9/13076536_1006188446138180_1947445927314325700_n.jpg?oh=aec89d7bd31904e496086c25a3892ed5&oe=57AC5064)
(https://scontent.fbkk7-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/13095817_1006188506138174_5847291066612032294_n.jpg?oh=3e584bf0da19b79366cfa228079cd0b6&oe=57B176FD)

(https://scontent.fbkk7-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xpf1/v/t1.0-9/13124722_1006188556138169_5103360899992478061_n.jpg?oh=2fba0566c0d5d79df896ec1a8295b9a7&oe=57B0F3F2)

(https://scontent.fbkk6-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/17201260_10209007533569171_2060462101693210339_n.jpg?oh=271bb7172217986b6a8beb44165cf5c0&oe=596A77F3)

ทำให้มาก พิจารณาให้มาก   
รูปก็ดี เสียงก็ดี กลิ่นก็ดี รสก็ดี ทุกอย่างเลย เรารู้อันเดียวรู้หมดเป็นลักษณะอันเดียวกันทั้งนั้น   
คล้ายกับว่า โยมจำไก่ตัวนี้ได้ว่ามันมีลักษณะอย่างนี้ จำตัวเดียวเท่านี้ล่ะ จะไปหลายจังหวัดไปพบสัตว์ชนิดนี้มันก็อย่างเดียวกันนี้ ไก่มันเป็นอย่างนี้ ไม่ต้องไปจำว่าอันนั้นไม่ใช่เป็ดหรอก เป็นไก่ มันแน่เข้าไปอย่างนี้   

เมื่อเรานั่งเมื่อมีเสียงเข้ามา ไม่ใช่เขาไปกวนเรา ความรู้อันนี้มันเกิดขึ้นมาแล้วคือเราไปกวนเขา เราก็แก้ตรงนี้ ปัญญามันจะค่อยๆ เกิดขึ้นทีหลัง ค่อยๆ วิจัยพิจารณาเอาเอง ขัดข้องตรงไหนก็แก้ตรงนั้น หน้าที่ปฏิบัติสมาธิไม่ต้องทำอะไรมาก ทำจิตให้เป็นหนึ่ง ลม-เข้า, ลม-ออก ให้รู้จัก บางทีมันพะวงไปอย่างอื่นให้กำหนดใหม่ บางทีมันหลงลม ลม-เข้า ลม-ออก ก็ไม่รู้ ก็ตั้งสติใหม่   
***********************
 จากหนังสือ ความผิดในความถูก หลวงปู่ชา สุภัทโท หน้าที่ ๕๕
 ภาพงานอาจริยบูชา หลวงปู่ชา วัดหนองป่าพง อุบลราชธานี เมื่อวันที่ ๑๒ -๑๗ มกราคม ๒๕๖๐ โดยคุณ เจียมรัตน์ ศรีธัญ      


(https://scontent.fbkk6-2.fna.fbcdn.net/v/t31.0-8/q89/p843x403/16463405_1212909082139308_2489573962962748593_o.jpg?oh=b6c5aafccf69818eed8afd6daddcf039&oe=592FF6D4)
Ink, 38x28 cm   

(https://scontent.fbkk6-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/16387363_1215146148582268_1005010993200300293_n.jpg?oh=a6719d4872d1d260fa3ab7c07a1237fc&oe=595CC380)
Thank.....   
Ink, 28x38 cm   
ARTIST © Endre Penovác -   

(https://scontent.fbkk6-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/16711572_1223262647770618_2256207205197292583_n.jpg?oh=a689b8ce249d17044429230218bd2e48&oe=5932E0C6)
Ink, 38x56 cm

(https://scontent.fbkk2-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-0/p480x480/18342655_1329620513799433_4642636712917486848_n.jpg?oh=8b649d5a27d4e48dbe160b0942d7408e&oe=59B7F7E5)

เกิด แก่ เจ็บ ตาย มันคือ วัฎจักรของชีวิต
#มนุษย์ทุกคนล้วนเดินหน้าสู่ความตายด้วยกันทั้งนั้น

KhunGap Sky

(https://scontent.fbkk7-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/18010196_1662171453794713_785985014193106211_n.jpg?oh=2d7fda32794532e593e3684f39e3d190&oe=59A951E0)

600516 พุทธศาสนาตามภูมิ กิจวัตร พ่อครู พักฟื้น ๘ พ.ค. ๖๐ ภูผาฟ้าน้ำ
https://www.youtube (https://www.youtube)....eature=youtu.be

(https://scontent.fbkk7-3.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/18527942_818509461658861_4746046107598895872_n.jpg?oh=eb1d60adf78a0408e5242c83bf5f4572&oe=59A69A2E)

จงทำกับเพื่อนมนุษย์โดยคิดว่า

เขาเป็นเพื่อนเกิด แก่ เจ็บตาย ของเรา

เขาเป็นเพื่อน เวียนว่ายอยู่ในวัฏสงสาร ด้วยกันกะเรา

เขาก็ตกอยู่ใต้อำนาจกิเลส เหมือนเรา ย่อมพลั้งเผลอไปบ้าง

 เขาก็มีราคะ โทสะ โมหะ ไม่น้อยไปกว่าเรา

 เขาย่อมพลั้งเผลอ บางคราวเหมือนเรา

 เขาก็ไม่รู้ว่าเกิดมาทำไม เหมือนเรา ไม่รู้จักนิพพานเหมือนเรา

 เขาโง่ในบางอย่าง เหมือนที่เราเคยโง่

เขาก็ตามใจตัวเองในบางอย่าง เหมือนที่เราเคยกระทำ

 เขาก็อยากดีเหมือนเรา ที่อยาก ดี -เด่น -ดัง

เขาก็มักจะกอบโกย และเอาเปรียบเมื่อมีโอกาสเหมือนเรา

เขามีสิทธิที่จะบ้าดี-เมาดี-หลงดี-จมดี เหมือนเรา

 เขาเป็นคนธรรมดา ที่ยึดมั่น ถือมั่น อะไรต่างๆเหมือนเรา

 เขาไม่มีหน้าที่ ที่จะเป็นทุกข์ หรือตายแทนเรา

 เขาเป็นเพื่อนร่วมชาติ ร่วมศาสนา กะเรา

เขาก็ทำอะไรด้วยความคิดชั่วแล่น และผลุนผลันเหมือนเรา

 เขามีหน้าที่รับผิดชอบ ต่อครอบครัวของเขา มิใช่ของเรา

 เขามีสิทธิ ที่จะมีรสนิยม ตามพอใจของเขา

 เขามีสิทธิ ที่จะเลือก(แม้ศาสนา) ตามพอใจของเขา

 เขามีสิทธิ ที่จะใช้สมบัติ สาธารณะ เท่ากันกับเรา

 เขามีสิทธิ ที่จะเป็ฯโรคประสาท หรือเป็นบ้า เท่ากับเรา

 เขามีสิทธฺ ที่จะขอความช่วยเหลือ เห็นอกเห็นใจจากเรา

 เขามีสิทธิ ที่จะได้รับอภัย จากเรา ตามควรแก่กรณี

 เขามีสิทธิ ที่จะเป็นสังคมนิยม หรือ เสรีนิยม ตามใจเขา

 เขามีสิทธิ ที่จะเห็นแก่ตัว ก่อนเห็นแก่ผู้อื่น

เขามีสิทธิ แห่งมนุษยชน เท่ากันกับเรา,สำหรับจะอยู่ในโลก

 ถ้าเราคิดกันอย่างนี้ จะไม่มีการ ขัดแย้งใดๆเกิดขึ้น.

#๑๑๑ปีพุทธทาส #พุทธธรรมกับสังคม

http://m.horoworld.com/seamsi (http://m.horoworld.com/seamsi)

ท่านที่ชื่นชอบการ
เสี่ยงเซียมซี
เดียวนี้ไม่ต้องไปนั่งเขย่าไม้ไผ่ที่วัดแล้ว
14 วัดดัง ได้ส่งมาให้เขย่าได้ในโทรศัพท์ของท่านเอง
เชิญกดปุ่มเลือกวัด
และเขย่าเซียมซีตามใจชอบ ให้ทำนายแม่นๆ โดยไม่ต้องไปที่วัด

http://m.horoworld.com/seamsi (http://m.horoworld.com/seamsi)

https://www.youtube.com/watch?v=cAEJ6wDIMb4&feature=youtu.be (https://www.youtube.com/watch?v=cAEJ6wDIMb4&feature=youtu.be)
ตาย อย่าง ดี - Die So Well [HD]

..เสถียรธรรมสถาน คือ ชุมชนแห่งการเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกันอย่างศานติ ทํางานสร้างชีวิตตั้งแต่ปฏิสนธิจิตจนคืนชีวิตสู่ธรรมชาติ เพื่อพุทธกิจการ สร้างสร้างสังคมให้อยู่เย็นเป็นสุข พ้นทุกข์ร่วมกัน...
ในวาระก้าวเข้าสู่ทศวรรษที่ ๓ ของเสถียรธรรมสถาน
ท่านแม่ชีศันสนีย์ เสถียรสุต ผู้ก่อตั้งเสถียรธรรมสถาน ได้มีดําริให้จัดสร้างภาพยนตร์ สารคดีขนาดสั้น ในชื่อ “ตาย อย่าง ดี ( Die So Well)”
ถ่ายทอดเรื่องราว ปรากฏการณ์ของชีวิต การเกิด การแก่ การเจ็บ การตาย บริเวณแม่นํ้าคงคา เมืองพาราณสี ประเทศอินเดีย ด้วยความเชื่อ ความศรัทธาในความจริงของชีวิต และความงดงามของวัฒนธรรม ผ่านมุมมองของผู้กํากับ ทีมงาน ก่อนจะนําไปสู่ผู้ชมให้ตระหนักรู้ถึงความดีในการใช้ชีวิตที่
เหลือต่อไปอย่างไรไม่ให้ตายทั้งเป็น…

       

https://www.youtube.com/watch?v=LJ9lx-7e7rI&feature=youtu.be (https://www.youtube.com/watch?v=LJ9lx-7e7rI&feature=youtu.be)
ใจที่ไม่ได้แบก - ธรรมะสัญจร เมตตาธรรมค้ำจุนโลก - ท่านเจ้าคุณพระสุนทรธรรมภาณ วัดพระพุทธแสงธรรม

สามารถรับชมคลิ้ปต้นฉบับได้ที่
เฟสบุ๊ควัดพระพุทธแสงธรรม :
https://www.facebook.com/buddhasangdh... (https://www.facebook.com/buddhasangdh...)

เล่าสู่กันฟัง...เรื่อง “เหตุใดพระพุทธรูปประจำวันเกิดจึงเป็นปางนั้นๆ

http://www.culture.go.th/culture_th/ewt_news.php?nid=5215&filename=index (http://www.culture.go.th/culture_th/ewt_news.php?nid=5215&filename=index)

  หากเอ่ยถึงพระพุทธรูปประจำวันเกิด เชื่อว่าคนส่วนใหญ่จะรู้จักกันดี เพราะปัจจุบันเวลาไปวัดเรามักจะเห็นพระพุทธรูปประจำวันเกิดตั้งเรียงรายให้ศาสนิกชนได้ทำบุญตามแต่ศรัทธา โดยมากจะมี ๗ + ๑ ปางตามวันในสัปดาห์คือ อาทิตย์ จันทร์ อังคาร พุธ พฤหัสบดี ศุกร์ เสาร์ โดยมีวันราหูคือพุธกลางคืนเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งปาง รวมเป็น ๘ วัน ๘ ปาง
 
     ทำไมต้องมีวันพุธกลางคืนเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่ง ก็เพราะว่าในวิชาโหราศาสตร์ถือว่าดวงดาวสำคัญมีอยู่ ๘ ดวง โดยราหูเป็นดาวดวงที่ ๘ แต่ในสัปดาห์หนึ่งมีเพียง ๗ วันเท่านั้น ด้วยเหตุนี้ เพียงให้มีวันครบตามดวงดาวดังกล่าว เขาจึงได้แบ่งวันกลางสัปดาห์ออกเป็น ๒ ส่วน (คงเพราะง่ายต่อการแบ่งและสะดวกต่อการจดจำ) ซึ่งวันที่ถูกแบ่งก็คือวันพุธนั่นเอง เพราะอยู่กลางสัปดาห์พอดี ทั้งนี้ ตามความเชื่อโบราณ ช่วงเวลากลางวันจะนับตั้งแต่ ๐๖.๐๐-๑๗.๕๙ น. (ก่อน ๖ โมงเย็น) และช่วงกลางคืน ตั้งแต่ ๑๘.๐๐ -๐๕.๕๙ น. (ก่อน ๖ โมงเช้า)
 
     การกำหนดพระพุทธรูปแต่ละปางให้ตรงกับแต่ละวันในสัปดาห์นั้นมีมาแต่สมัยใดไม่ปรากฏแน่ชัด เพราะการสร้างพระพุทธรูปปางต่างๆก็มีมาแต่สมัยโบราณแล้ว โดยเชื่อว่าพระพุทธรูปซึ่งเปรียบเสมือนตัวแทนของพระพุทธองค์จะเป็นพุทธานุสติน้อมนำใจให้คนปฏิบัติตามพระธรรมคำสั่งสอน อีกทั้งยังเป็นโบราณอุบายของคนสมัยก่อนที่จะหาที่พึ่งทางใจให้แก่ตนเองและลูกหลาน รวมทั้งเชื่อว่าการบูชาพระพุทธรูปประจำวันเกิดจะเป็นมงคล ช่วยปัดเป่าเหตุร้ายต่างๆให้กลายเป็นดี
 
     พระพุทธรูปปางใดประจำวันใดในสัปดาห์ และเหตุใดจึงต้องเป็นปางนั้น จะขอนำแนวคิดและมุมมองบางส่วนของอาจารย์เล็ก พลูโต ที่ได้ศึกษาความหมายของดวงดาวตามหลักโหราศาสตร์ และได้อธิบายไว้ได้อย่างน่าสนใจมาเล่าสู่กันฟัง ดังนี้
 
     ๑.ปางถวายเนตร เป็นพระประจำวันอาทิตย์ มาจากเมื่อครั้งศาสดาได้ตรัสรู้พระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว ก็ได้ประทับเสวยวิมุตติสุข (ความสุขอันเกิดจากความสงบ) อยู่ใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์เป็นเวลา ๗ วัน จากนั้นได้เสด็จไปประทับยืน ณ กลางแจ้งทางทิศอีสานของต้นศรีมหาโพธิ์ และทอดพระเนตรต้นศรีมหาโพธิ์ดังกล่าวโดยไม่กระพริบพระเนตรเลยเป็นเวลา ๗ วัน ซึ่งสถานที่ประทับยืนนี้ได้มีชื่อเรียกว่า "อนิมิสเจดีย์”
 
     เหตุที่กำหนดปางนี้เป็นพระประจำวันอาทิตย์ น่าจะมาจากการน้อมบูชาพระอาทิตย์ด้วยการเพ่ง "อาโลกกสิณ” (เพ่งแสงสว่าง) เพราะการเสด็จยืนและลืมพระเนตรเพ่งต้นศรีมหาโพธิ์ทางทิศอีสานนั้น เป็นทิศเดียวกับดวงอาทิตย์ในภูมิทักษา (การพยากรณ์ทางโหราศาสตร์ที่ใช้ดาวพระเคราะห์ ๙ ดวงเป็นเกณฑ์) และดวงอาทิตย์ยังมีความหมายถึงดวงตาด้วย ทั้งนี้ อ.เล็กได้กล่าวว่าการบูชา "สุริยเทพ”นี้มีมาแต่โบราณ ด้วยเห็นว่าดวงอาทิตย์เป็นบ่อเกิดแห่งพลังงาน และให้แสงสว่างแก่โลก จึงเป็นดังผู้มีคุณ ดังนั้น การบูชาสิ่งที่มีคุณจึงเป็นสิ่งสมควร แม้พระพุทธองค์จะได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็มิได้เย่อหยิ่ง ถือองค์ว่าเหนือกว่า ดังนั้น ปางนี้จึงเป็นเสมือนอุทาหรณ์สอนใจให้ผู้ที่เกิดวันนี้ ซึ่งมักมีอุปนิสัยรักเกียรติ รักศักดิ์ศรี ชอบเป็นผู้นำ และมักหยิ่งทะนงตนว่าให้รู้จักเจริญรอยตามพระพุทธองค์ที่ทรงนอบน้อม ถ่อมตน ไม่ถือดี และว่าการบูชาพระปางนี้ก็เพื่อเสริมบารมีด้านความเจริญรุ่งเรือง ความก้าวหน้าด้วยเกียรติยศ ขจัดความมืดบอด และปัญหาอุปสรรคต่างๆ
 
     ๒.ปางห้ามญาติหรือปางห้ามสมุทร เป็นพระประจำวันจันทร์ จะมีลักษณะต่างกันเล็กน้อย คือ ถ้าเป็นปางห้ามญาติจะยกมือขวาขึ้นเพียงมือเดียว แต่ถ้าเป็นปางห้ามสมุทรจะยกมือขึ้นห้ามทั้งสองข้าง ความเป็นมาของปางห้ามญาติสืบเนื่องมาจากเมื่อครั้งกรุงกบิลพัสดุ์ พระญาติฝ่ายพุทธบิดา กับกรุงเทวทหะ พระญาติฝ่ายพุทธมารดา มีเรื่องทะเลาะแย่งน้ำในแม่น้ำโรหิณีเพื่อไปเพาะปลูก แล้วตกลงกันไม่ได้ ถึงกับเตรียมยกทัพเปิดศึกกันขึ้น พระพุทธองค์จึงต้องเสด็จไปเจรจาห้ามทัพมิให้พระญาติฆ่าฟันกันเอง ส่วนปางห้ามสมุทร เป็นช่วงที่เสด็จไปโปรดพวกชฎิล ๓ พี่น้องอันได้แก่ อุรุเวลกัสสปะ นทีกัสสปะ และคยากัสสปะ ที่ตั้งตัวเป็นใหญ่ริมฝั่งแม่น้ำเนรัญชราพร้อมบริวาร ๑,๐๐๐ คน ครานั้นได้ทรงแสดงพุทธปาฏิหารย์เพื่อทำลายทิฐิมานะของเหล่าชฎิลทั้งหลาย ด้วยการห้ามฝน ห้ามลม ห้ามพายุ และห้ามน้ำมิให้ท่วมบริเวณที่ประทับ ทำให้พวกชฎิลเห็นเป็นที่อัศจรรย์และยอมบวชเป็นพุทธสาวก
 
     เหตุที่กำหนดทั้งสองปางนี้ประจำวันจันทร์ ก็เพราะทางโหราศาสตร์ ดาวจันทร์จะมีความหมายถึงรูปร่างหน้าตา ความรู้สึกนึกคิดและจินตนาการ ผู้ที่เกิดวันนี้จึงมักมีอารมณ์อ่อนไหว ปรับตัวง่าย นอกจากนี้ดาวจันทร์ยังหมายถึงญาติพี่น้อง และจัดเป็นธาตุน้ำ ซึ่งทั้งสองปางนี้ตามพุทธประวัติล้วนเกี่ยวข้องกับน้ำและญาติ ซึ่งนัยก็คือการเตือนให้ระลึกถึงความสามัคคีในหมู่พี่น้อง และยังได้พูดถึงอานิสงส์แห่งการบูชาพระปางนี้ว่าจะช่วยห้ามทุกข์ ห้ามโศก ห้ามโรคห้ามภัย ฯลฯ ดังที่พระพุทธองค์ได้ทรงห้ามน้ำ ห้ามฝนพายุ ครั้งทรมานให้พวกชฎิลยอมละทิฐิ
 
     ๓.ปางไสยาสน์ เป็นพระประจำวันอังคาร บางแห่งก็เรียก ปางปรินิพพาน ความเป็นมาของปางดังกล่าวมี ๒ นัย นัยแรกคือเมื่อครั้งพระพุทธเจ้ารับสั่งให้พระจุนทะเถระปูอาสนะระหว่างต้นรังคู่หนึ่ง แล้วทรงประทับ บรรมแบบสีหไสยาสน์ ตั้งพระทัยว่าจะไม่ลุกอีก แต่ก็ยังได้โปรดสุภัททะปริพาชกจนได้เป็นอรหันต์องค์สุดท้ายก่อนเสด็จดับขันธปรินิพพาน อีกนัยหนึ่งเล่าถึง "อสุรินทราหู” หรือพระราหู ผู้ครองอสูรพิภพ ได้ยินคำสรรเสริญพระเกียรติคุณของพระพุทธเจ้าจากเทพยดาทั้งหลาย ก็อยากไปเฝ้าบ้าง แต่ก็คิดเองว่าพระองค์เป็นมนุษย์ คงจะมีพระวรกายเล็ก ถ้าต้องไปเฝ้าก็ต้องก้มเศียรลง ก็รู้สึกถือตน ไม่อยากไป จนได้ยินคำสรรเสริญอีกก็ทนไม่ได้ จึงไปเข้าเฝ้าในที่สุด ซึ่งพระพุทธองค์ก็ทรงทราบความในใจนี้ จึงทรงเนรมิตพระวรกายให้ใหญ่โตกว่าอสุรินทราหูหลายเท่า และเสด็จบรรทมรอรับ เมื่ออสุรินทราหูเข้าเฝ้าก็รู้สึกอัศจรรย์ใจ ที่ต้องแหงนหน้ามองดูพระพุทธเจ้าแทนที่จะต้องก้มมอง พระองค์จึงได้ตรัสสอนและพาไปเที่ยวพรหมโลกเพื่อให้เห็นว่ามีผู้ที่มีร่างกายใหญ่กว่าอสุรินทราหูมากมาย จนอสุรินทราหูลดทิฐิลงได้และหันมาเลื่อมใสศาสดา
 
     เหตุที่กำหนดปางนี้ประจำวันอังคาร ก็เพราะดาวอังคารจัดเป็นดาวพิฆาตหรือดาวมรณะ และยังเป็นดาวเกี่ยวกับสงคราม และอุบัติเหตุ ดังนั้น ปางนี้จึงเป็นเสมือนเครื่องเตือนใจให้คนวันนี้ดำรงชีวิตด้วยความมีสติ ระมัดระวังไม่ไปก่อเหตุกับใคร อีกทั้งวันที่พระพุทธเจ้าทรงปรินิพพานก็ตรงกับวันองคาร ส่วนที่กล่าวถึงการโปรดอสุรินทราหู นั้นน่าจะหมายถึงการขจัดความมัวเมาลุ่มหลง เห็นผิดเป็นชอบ อันเป็นลักษณะของพระราหูด้วย
 
     ๔.ปางอุ้มบาตร เป็นพระประจำวันพุธกลางวัน มาจากเมื่อครั้งพระพุทธองค์ได้สำแดงอิทธิปาฏิหารย์เหาะขึ้นไปในอากาศต่อหน้าพระประยูรญาติทั้งหลายเพื่อให้คลายทิฐิ พร้อมทั้งได้เทศนาสั่งสอนว่าด้วยเรื่องพระเวสสันดรชาดก ครั้นเสร็จสิ้นต่างพากันแยกย้ายกลับโดยไม่มีผู้ใดทูลอาราธนาให้ฉันพระกระยาหารเช้าในวันรุ่งขึ้น ด้วยเข้าใจผิดคิดว่าพระองค์และพระสาวกจะต้องฉันภัตตาหารที่มีเตรียมไว้ในพระราชนิเวศน์เอง แต่พระองค์กลับพาพระภิกษุสาวกเสด็จจาริกไปตามถนนหลวงเพื่อโปรดเวไนยสัตว์ อันเป็นกิจของสงฆ์ และเป็นครั้งแรกที่ประชาชนได้เห็นพระจริยาวัตรขณะอุ้มบาตรโปรดสัตว์ จึงต่างกันแซ่ซ้องอภิวาท พระเจ้าสุทโธทนะ พุทธบิดาทรงทราบเข้า ก็โกรธและเข้าใจผิดหาว่าพระองค์ออกไปขอทานชาวบ้าน ไม่ฉันภัตตาหารที่เตรียมให้ พระพุทธเจ้าจึงได้ทรงอธิบายถึงการออกบิณฑบาตว่าเป็นการออกไปเพื่อโปรดสัตว์ มิใช่การขอทาน จึงเข้าใจกันได้ในที่สุด
 
     เหตุที่กำหนดปางนี้ประจำวันพุธกลางวัน ด้วยดาวพุธเป็นตัวแทนของการติดต่อสื่อสาร การเดินทาง พาหนะ พืชพันธุ์ธัญญาหารและเรื่องที่เกี่ยวกับปากท้อง ซึ่งตรงกับลักษณะการออกไปบิณฑบาตที่ต้องออกไปหาอาหารเพื่อปากท้อง ขณะเดียวกันก็ถือเป็นการไปโปรดสัตว์ คอยสังเกตุทุกข์สุขของชาวบ้านเพื่อสอนธรรมะในการดับทุกข์ ปางนี้ถือกันว่าเมื่อบูชาแล้วจะประสบแต่ความอุดมสมบูรณ์ ไม่อดอยาก และมีเสน่ห์เมตตามหานิยม
 
     ปางป่าเลไลยก์ เป็นพระประจำวันพุธกลางคืน (ราว ๑๘.๐๐ น.วันพุธ -๐๖.๐๐ น.เช้าพฤหัสบดี) มาจากเมื่อครั้งพระพุทธองค์ประทับอยู่เมืองโกสัมพี แล้วพระภิกษุซึ่งมีอยู่มากรูปด้วยกันชอบทะเลาะเบาะแว้งกัน ไม่เชื่อฟัง และยังประพฤติตนตามใจชอบ พระองค์จึงเสด็จไปประทับอยู่ในป่าที่ชื่อว่าปาลิไลยกะตามลำพังพระองค์เดียว เวลานั้นได้มีพญาช้างชื่อเดียวกับป่ามาคอยปรนนิบัติและพิทักษ์มิให้สัตว์ร้ายมากล้ำกรายพระองค์ ต่อมาพญาลิงเห็นเช่นนั้น ก็เกิดกุศลจิตทำตามอย่างบ้าง ส่วนชาวบ้านเมื่อไม่เห็นพระพุทธเจ้า และทราบเหตุก็พากันติเตียนและไม่ทำบุญกับพระเหล่านั้น จนพระเหล่านี้ได้สำนึก จึงได้ขอให้พระอานนท์ทูลเชิญเสด็จกลับมา พญาช้างได้ตามมาส่งเสด็จ และเกิดความเศร้าโศกเสียใจจนหัวใจวายตาย ด้วยผลบุญที่ทำจึงได้ไปเกิดเป็น "ปาลิไลยกะเทพบุตร”
 
     เหตุที่กำหนดปางนี้ประจำวันพุธกลางคืน หรือวันราหู ก็ด้วยพระราหูมีความหมายถึงอบายมุข สิ่งเสพติด นักเลงอันธพาล อันส่งผลให้เกิดความมัวเมา ลุ่มหลง เชื่อคนง่าย เอาแต่ใจตนเอง ไม่มีเหตุผล ดังนั้น ปางป่าเลไลย์ฯอันเป็นเวลาที่พระพุทธองค์ทรงปลีกวิเวก หนีไปจากพระสงฆ์ที่ชอบทะเลาะวิวาท ไม่ฟังโอวาท ถือทิฐิ จนเป็นเหตุให้ต่างต้องได้รับความลำบากกันเองนั้น จึงเสมือนการเตือนสติให้เราอย่าหลงผิด อย่าดื้อดึงจนเป็นเหตุให้ตัวเองต้องเดือดร้อน
 
     ๕.ปางสมาธิ เป็นพระประจำวันพฤหัสบดี บางทีก็เรียกว่า "ปางตรัสรู้” มาจากเมื่อครั้งเจ้าชายสิทธัตถะทรงประทับขัดสมาธิบนบัลลังก์หญ้าคาใต้ต้นมหาโพธิ์ ใกล้ริมฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา และได้ตรัสรู้พระสัมมาสัมโพธิญาณเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อวันเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๖ หรือที่เรียกว่า "วันวิสาขบูชา” นั่นเอง
 
     เหตุที่กำหนดปางนี้ประจำวันพฤหัสบดี ก็เพราะดาวพฤหัสบดีมีความหมายถึง ความสำเร็จ ความเจริญรุ่งเรือง ศาสนาศีลธรรม และสติปัญญา ฯลฯ อีกทั้งยังถือเป็นวันครู ซึ่งพระพุทธเจ้าก็ทรงเป็นครูที่ทรงสั่งสอนพุทธบริษัทและเหล่าเวไนยสัตว์ ซึ่งปางตรัสรู้นี้จึงสอดคล้องกับลักษณะดาวพฤหัสบดีพอดี
 
     ๖.ปางรำพึง เป็นพระประจำวันศุกร์ โดยคำว่า "รำพึง" ตรงกับความหมายว่า ครุ่นคิด ตรึกตรอง ใคร่ครวญถึงเรื่องราวต่างๆ ซึ่งในครั้งนั้น เมื่อพระพุทธเจ้าทรงตรัสรู้แล้ว ก็ทรงคิดพิจารณาว่าธรรมที่ทรงตรัสรู้เป็นเรื่องที่ละเอียดลึกซึ้งยากที่มนุษย์ปุถุชนจะรู้ตามได้ จึงเกิดความท้อพระทัยคิดจะไม่สั่งสอนชาวโลก ร้อนถึงท้าวสหัมบดีพรหมได้มากราบทูลอาราธนาให้ทรงแสดงธรรม โดยทูลว่าในโลกนี้ยังมีบุคคลที่มีกิเลสเบาบางสามารถฟังธรรมของพระองค์เข้าใจได้อยู่ พระองค์จึงทรงรำพึงถึงธรรมเนียมพระพุทธเจ้าทั้งหลายแต่ปางก่อน ว่าตรัสรู้แล้วย่อมแสดงธรรมโปรดสัตว์เพื่อประโยชน์สุขแก่โลก จึงทรงเปลี่ยนพระทัยและเห็นชอบที่จะเสด็จออกไปแสดงธรรมแก่คนทั้งปวงตามคำอาราธนานั้น
 
     เหตุที่กำหนดปางนี้ประจำวันศุกร์ ก็เพราะดาวศุกร์เป็นตัวแทนเกี่ยวกับโลกีย์ ที่ต้องใช้อารมณ์ ความรู้สึกนึกคิด รวมถึงจินตนาการเข้าช่วย แล้วยังพ้องเสียงกับคำว่า "สุข” ที่มักไปในทางโลก รวมถึงการเกี่ยวข้องกับเรื่องศิลปะ บันเทิงด้วย ดังนั้น การที่กำหนดปางรำพึงอันเป็นปางที่พระพุทธเจ้าทรงครุ่นคิดถึงธรรมะที่ทรงตรัสรู้อันเป็นเรื่องทวนกระแสใจของมนุษย์ จึงคล้ายๆกับการคิดในทางตรงกันข้าม เป็นการเตือนให้เราอย่าหลงระเริงไปในทางโลกให้มาก และให้ระลึกถึงหลักธรรมคำสั่งสอนไว้อยู่เสมอ ชีวิตจึงจะมีความสุข
 
     ๗.ปางนาคปรก เป็นพระประจำวันเสาร์ มาจากเมื่อครั้งพระพุทธองค์เมื่อทรงตรัสรู้แล้ว ในสัปดาห์ที่ ๓ ได้ไปประทับอยู่ใต้ต้นมุจลินทร์ (ต้นจิก) ขณะนั้นฝนได้ตกลงมาไม่หยุดเป็นเวลา ๗ วัน พญานาคตนหนึ่งชื่อว่า "มุจลินท์นาคราช” ก็ได้ขึ้นมาแสดงอิทธิฤทธิ์เข้าไปวงขนด ๗ รอบและแผ่พังพานปกพระพุทธเจ้าไว้ จนฝนหาย จึงได้แปลงร่างเป็นมานพเข้าไปเฝ้าพระพุทธเจ้า
 
     เหตุที่กำหนดปางนี้ประจำวันเสาร์ ก็เพราะวันเสาร์เป็นวันแข็งและดาวเสาร์ก็เป็นดาวบาปเคราะห์ใหญ่ ผู้ที่เกิดวันนี้จึงมักอาภัพ มักมีเรื่องทุกข์ใจ ผิดหวัง และพบเจออุปสรรคอยู่เสมอ ดังนั้น โบราณจึงให้พระนาคปรก ประจำวันนี้ เปรียบเสมือนให้พญานาคราชได้แผ่พังพานปกป้องคุ้มครองให้เจ้าชะตาพ้นทุกข์และภัยพิบัติต่างๆ อีกทั้งดาวเสาร์ยังใช้เลข ๗ เป็นสัญลักษณ์ซึ่งตรงกับเศียรพญานาคและการวงขนดเป็น ๗ รอบ นอกจากนี้ยังมีความเชื่อว่าพระปางนี้ศักดิ์สิทธิ์ทางเมตตา ซึ่งสอนทางอ้อมให้ระลึกถึงอานิสงส์ของความเมตตาที่จะเกิดผลดีต่อ ผู้ปฏิบัติ ดังที่พญานาคยังขึ้นจากน้ำมาถวายอารักขาพระพุทธเจ้าก็ด้วยพลานุภาพแห่งพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ที่สัมผัสได้ ดังนั้น คนวันเสาร์ที่มักเป็นคนเจ้าทุกข์ เขาจึงให้ฝึกมีเมตตาอยู่เสมอ เพื่อให้ทุกข์คลายลง
 
     ทั้งหมดข้างต้นอาจกล่าวได้ว่าเป็นอุบายธรรมของคนโบราณ ที่จะทำให้ผู้สักการะได้ทราบพุทธประวัติที่เกี่ยวข้องกับปางนั้นๆ ส่วนเหตุผลที่ว่าปางใดตรงกับวันไหนนั้นเป็นการกำหนดจากลักษณะนิสัยความเชื่อทางโหราศาสตร์ ซึ่งบางท่านอาจจะเห็นต่างกันไป แต่ไม่ว่าจะเป็นความคิดแบบใด การบูชาพระพุทธรูปอันเป็นตัวแทนของพระพุทธองค์ก็ล้วนให้ผลดีต่อเราทั้งสิ้น
 
.................................................
 
น.ส.ทัศชล เทพกำปนาท ที่ปรึกษากรมส่งเสริมวัฒนธรรม
ที่มา : กรมส่งเสริมวัฒนธรรม

https://www.youtube.com/watch?v=A_VrJxKKlJs (https://www.youtube.com/watch?v=A_VrJxKKlJs)
เจริญสติอยู่กับปัจจุบันคือความสุข "พศิน อินทรวงศ์" (2 ม.ค. 63)

https://www.youtube.com/watch?v=pa2ZY6JuLzA (https://www.youtube.com/watch?v=pa2ZY6JuLzA)
บรรยายหัวข้อศิลปะแห่งความสุข โดย อ พศิน อินทรวงค์ ณ เฮือนตะวา วันที่ 7 มีนาคม 2563

https://www.youtube.com/watch?v=wwXr7goLrbQ (https://www.youtube.com/watch?v=wwXr7goLrbQ)
ปาฏิหาริย์แห่งการมีชีวิตอยู่(ตอนที่ 1)

https://www.youtube.com/watch?v=MRsJANZdhNk (https://www.youtube.com/watch?v=MRsJANZdhNk)
ปาฏิหาริย์แห่งการมีชีวิตอยู่(ตอนที่ 2)

https://www.youtube.com/watch?v=SbGcjVr_Yno (https://www.youtube.com/watch?v=SbGcjVr_Yno)
ศิลปะแห่งความสุข โดย คุณ พศิน อินทรวงค์

https://www.youtube.com/watch?v=iuvcwlCCbog (https://www.youtube.com/watch?v=iuvcwlCCbog)
อาจารย์พศิน อินทรวงค์ • บ้านจิตสบาย • ศิลปะแห่งการใช้ชีวิต • 630809

https://www.youtube.com/watch?v=JlIClybxWAQ (https://www.youtube.com/watch?v=JlIClybxWAQ)
เรื่อง กระแสวัตถุ วิปัสสนาและการไล่ล่าของโลกอนาคต โดย คุณพศิน อินทรวงค์ (๐๒/๐๘/๖๓)

https://www.youtube.com/watch?v=OINqC8jydy4 (https://www.youtube.com/watch?v=OINqC8jydy4)
เจาะใจ LIFE HACKS : EP.5 "คำถามสำคัญในชีวิต...ตัวเราคืออะไร" กับ พศิน อินทรวงศ์ [ 3 ธ.ค.63 ]

“อย่ากังวลใจกับอุปสรรคใดๆ  ที่เข้ามาในชีวิต  ให้เห็นทุกสิ่งทุกอย่างเป็นเรื่องธรรมดา  เป็นกฎของกรรม  อดทนไปสักระยะหนึ่ง  เหตุการณ์ทั้งหมดก็จักคลี่คลายไปได้ด้วยดี”


 
(พระราชพรหมญาน (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)

https://www.youtube.com/watch?v=6-eAOXtet-k (https://www.youtube.com/watch?v=6-eAOXtet-k)

#วันมาฆบูชา #โอวาทปาติโมกข์ #โอวาท๓
เดินให้ถูกทิศ ชีวิตก็ถูกทาง โดย ท่าน ว.วชิรเมธี ไร่เชิญตะวัน (พระมหาวุฒิชัย - พระเมธีวชิโรดม)
การดู 11,498 ครั้ง15 ก.พ. 2022


ชีวิตจะมุ่งไปถึงเป้าหมายได้ ก็ต้องมีเข็มทิศนำทาง เข็มทิศนี้ก็คือเข็มทิศความคิด ถ้าคิดถูกชีวิตก็ไปถูกทิศถูกทาง ถ้าคิดผิดชีวิตก็ไปผิดทิศผิดทาง (ท่าน ว.วชิรเมธี)

เหตุการณ์สำคัญในวันมาฆบูชา

อุณหิสสวิชะยะคาถา พุทธมนต์ แก้ดวงตก คนชะตาขาด

ที่มาของ บทสวด อุณหิสสวิชะยะคาถา อันมีความโดยสังเขปว่า เมื่อครั้งพุทธกาล เทพบุตรนามว่า “สุปติฏฐิตา” มีความวิตกกังวลที่กำลังจะสิ้นบุญ ต้องลงไปเสวยกรรมในนรกถึงแสนปี และต้องใช้วิบากกรรมเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานหลายชนิดอีกหลายร้อยชาติ เทพบุตรจึงพยายามหาทางป้องกันทุกวิถีทางเพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น    ด้วยความเมตตา พระอินทร์ผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์จึงได้พาเทพบุตรไปเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า และทูลขอความเมตตาให้พระพุทธองค์ทรงแสดงพระธรรมเทศนาเพื่อให้เทพบุตรยังไม่สิ้นอายุขัยลงในเจ็ดวัน พร้อมกับมีโอกาสใช้เวลาที่เหลืออยู่นี้บำเพ็ญภาวนาใช้หนี้กรรมที่มีอยู่ให้หมดไป ครั้นแล้วการก็เป็นไปดังที่ทูลขอ

บทสวด อุณหิสสวิชะยะคาถา

อัตถิ  อุณหิสสะ  วิชะโย       ธัมโม  โลเก  อะนุตตะโร
สัพพะสัตตะหิตัตถายะ         ตัง  ตวัง  คัณหาหิ  เทวะเต
ปะริวัชเช  ราชะทัณเฑ         อะมะนุสเสหิ  ปาวะเก
พะยัคเฆ   นาเค  วิเส          ภูเต    อะกาละมะระเณนะ  วา
สัพพัสมา  มะระณา  มุตโต    ฐะเปตวา  กาละมาริตัง
ตัสเสวะ  อานุภาเวนะ          โหตุ  เทโว  สุขี   สะทา
สุทธะสีลัง  สะมาทายะ         ธัมมัง สุจะริตัง  จะเร
ตัสเสวะ  อานุภาเวนะ          โหตุ  เทโว สุขี  สะทา
ลิกขิตัง  จินติตัง ปูชัง          ธาระณัง  วาจะนัง คะรุง
ปะเรสัง  เทสะนัง  สุตวา      ตัสสะ  อายุ  ปะวัฑฒะตีติ

สำหรับคำแปล อุณหิสสวิชะยะคาถา มีดังนี้

ขอพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เอาบุญของข้าพเจ้าทุกชาติให้กับบิดามารดา ครูอาจารย์ เทพเทวดา เชื้อโรคในตัวข้าพเจ้า คู่เวรคู่กรรม เจ้าบุญนายคุณของข้าพเจ้า ขอให้คู่เวรคู่กรรม เจ้าบุญนายของคุณข้าพเจ้า ได้โปรดอนุโมทนาบุญ และอโหสิกรรมแก่ข้าพเจ้าตั้งแต่บัดนี้เถิด


  แม้แต่กรรมใดที่ใครทำไว้แก่ข้าพเจ้าก็ตาม ข้าพเจ้าขออโหสิกรรมทั้งสิ้น ยกถวายแด่พระพุทธเจ้าเป็นอภัยทาน เพื่อจะได้ไม่มีเวรกรรมใดๆ ต่อไป
  ด้วยอานิสงส์แห่งอภัยทานนี้ คุ้มครองข้าพเจ้า บิดามารดา ครูบาอาจารย์ คู่ครอง ญาติมิตร บุตรบริวาร ตลอดจนผู้อุปถัมภ์ข้าพเจ้า มีความสุขความเจริญ สุขภาพแข็งแรง มีดวงตาที่เห็นธรรมพบเจอแต่กัลยาณมิตร เทอญ

บทสวด อุณหิสสวิชะยะคาถา เป็นพระคาถาที่นิยมสวดเพื่อสืบชะตาต่ออายุในคนที่กำลังจะหมดอายุขัย ชะตาขาด มีเคราะห์ และยังเป็นพระคาถาศักดิ์สิทธิ์ที่ช่วยป้องกันภัยจากภูตผีปีศาจและสิ่งไม่ดีทั้งปวงได้อีกด้วย พระพุทธองค์ได้ทรงแสดงให้เทวดาได้สดับรับฟัง จนหลุดพ้นจากอำนาจเครื่องพัธนาการและเกิดในสุคติภูมิที่ดี ด้วยเหตุนี้ชาวพุทธส่วนหนึ่ง จึงมีความศรัทธาและนิยมนิมนต์พระมาสวดเสมอ เพื่ออาศัยอำนาจคุณพระรัตนตรัยบันดาลให้มีสุขภาพแข็งแรง อายุยืน แคล้วคลาดปลอดภัยจากสิ่งไม่ดีทั้งหลาย

ที่มา
https://www.komchadluek.net/amulet/527415 (https://www.komchadluek.net/amulet/527415)
ไปติดตามอ่านเพิ่มได้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ

(https://scontent.fbkk6-1.fna.fbcdn.net/v/t39.30808-6/277437903_2864818087149244_4791794995817397918_n.jpg?stp=dst-jpg_s720x720&_nc_cat=108&ccb=1-7&_nc_sid=8bfeb9&_nc_eui2=AeFBXTA5aKqSFs5zF8wDQYsEYNh81ZxUdi5g2HzVnFR2Lou5dTAB-8Pd57Zez_FNtQ4wUB-BnKZNTJkojqzubKGO&_nc_ohc=Cd-LcqG8LMAAX-_0plN&_nc_ht=scontent.fbkk6-1.fna&oh=00_AfCy_WiIG7oy-jOjk0XF6tMBL-RC3UXEsMtc_MZbNmP2ew&oe=6367EF8E)

ที่มา
https://www.facebook.com/profile.php?id=100028607456484 (https://www.facebook.com/profile.php?id=100028607456484)

(https://scontent.fbkk6-2.fna.fbcdn.net/v/t39.30808-6/277220982_2860545444243175_950174152039672612_n.jpg?stp=dst-jpg_p526x296&_nc_cat=101&ccb=1-7&_nc_sid=8bfeb9&_nc_eui2=AeH4MK6YpWqwW9WTWg142O_Y0lU-YbOKOpvSVT5hs4o6m99-cB_sBvZpDMEkJLfJ8qXDkJZNnSh2eOu42RuUZOrn&_nc_ohc=jlnnU-q2VoUAX9fXemY&_nc_ht=scontent.fbkk6-2.fna&oh=00_AfBJUz0hTvFpqjmjtbvDqZgDff9Infz8YAoQUrZGLXWQDw&oe=6366AF37)

ที่มา
https://www.facebook.com/profile.php?id=100028607456484 (https://www.facebook.com/profile.php?id=100028607456484)