พ่อ : รู้มั้ยลูก...ทำไมน้ำตกถึงสวย...
ลูก : ก็เพราะมันเป็นน้ำตกไงคะพ่อ...
พ่อ : ไม่ใช่หรอกลูก..
.
?ที่น้ำตกสวยน่ะ... ?เพราะน้ำตกไม่ยอมเก็บน้ำไว้ในชั้นของตัวเองต่างหาก. .. ลูก : หมายความว่าไงคะพ่อ...
พ่อ : ลูกสังเกตไหมล่ะว่า...
?เวลาน้ำตกตกลงมาจากชั้นหนึ่งแล้ว...
?น้ำนั้นก็จะถูกส่งต่อลงไปอีกชั้นหนึ่งทันที..
?เพราะวิธีนี้ที่น้ำตก...ไม่เห็นแก่ตัว...
?แต่ยอมส่งน้ำที่ตกมาจากชั้นอื่น..แล้วส่งต่อกันไปเร ื่อย ๆ อย่างนี้..
?น้ำตก..ถึงสวย...
?และน้ำตก..จึงยังคงเป็นน้ำตก...ที่มีเสน่ห์..ไ งละ
ข้อคิดจากเรื่องนี้... อย่าลืมน่ะลูก...
ถ้าลูกอยากให้ตัวเองเป็นคนที่น่ารัก...
ลูกควรจะเป็นอย่างน้ำตก..
หากมีสิ่งดี ๆ ตกมาถึงตัวลูก...
อย่าเก็บสิ่งดี ๆ นั้นไว้..คนเดียว..
ลูกต้องเรียนรู้ที่จะ...แบ่งปัน...ออกไปให้มากที่สุด มีก็แต่คนที่ "ให้" ออกไปเท่านั้นแหละ...ลูก..
จึงจะเป็นคนที่ "ได้รับ" อย่างแท้จริง...
จากธรรมะสวัสดี
