ต่อไป »

[jainu]

น่ารัก....ขอคลานเป็นเพื่อนนะครัชฃ
https://www.facebook...&type=2

[jainu]

https://www.facebook...&type=2

ณ สวนสัตว์ฮังการี อีกาตกน้ำ โชคดีพี่หมีช่วย

[jainu]

 เด็กหญิงบาสเก็ตบอล...ชนะเลิศว่ายน้ำ แม้ไม่มีขา

เรื่องโดย Nation TV | ภาพโดย People's Dailys
วันที่ 4 กันยายน 2557 15:01 น.


ชื่อของ เควี่ยน หงเยี่ยน (Qian Hongyan) ที่คนจีนรู้จักเธอในนาม"เด็กหญิงบาสเก็ตบอล" หรือ Basketball Girl ถือเป็นแบบอย่างของคนสู้ชีวิตในประเทศจีน


เพราะไม่มีขาหลังประสบอุบัติเหตุตอนอายุ 3 ขวบ
เธอจึงใช้ลูกบาสเก็ตบอลเป็นอวัยวะท่อนล่างจนกลายเป็นเสมือนชื่อเล่นของเธอ

เธอต้องใช้ชีวิตอยู่กับลูกบอลนานถึง 5 ปี และเปลี่ยนลูกบาส 7 ลูก
ก่อนที่จะโตพอที่ทีมแพทย์ในศูนย์พักฟื้นกรุงปักกิ่ง จะสามารถสร้างขาเทียมให้เธอใช้ได้
และเมื่อเธอเดินเหินได้ เธอก็ใช้เวลาส่วนใหญ่แวะเยี่ยมเยือนและให้กำลังใจคนพิการในเมืองจีนให้สู้ชีวิตต่อไป

จากเมืองจีน โลกรู้จัก Basketball Girl เมื่อเธอเข้าร่วมทีมว่ายน้ำของจีน ลงแข่งขันกีฬาโอลิมปิคคนพิการ
หรือ Paralympic 2012 ที่กรุงลอนดอน โดยเธอใช้ลูกบาสในระหว่างฝึกซ้อม แทนขาเทียม และฝึกว่ายน้ำวันละ 2 กิโลเมตร
ยกดรัมเบลเพื่อฝึกกำลังแขน ด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้มแห่งความสุข
ล่าสุด เธอถูกยกย่องและกล่าวขานถึงอีกครั้งเมื่อชนะเลิศการแข่งขันว่ายน้ำ 100 เมตรหญิงประเภทว่ายกบ
ในการแข่งขันว่ายน้ำกีฬาคนพิการที่เมืองยูนนาน เมื่อวันที่ 1 กันยายนที่ผ่านมา

เธอ..Basketball Girl เด็กหญิงผู้ไม่ยอมแพ้
Nation Channel

[jainu]

[jainu]

ทุกชีวิตล้วนมีความรักความผูกพันธ์
 มีความห่วงใยกัน เหมือนกันทั้งในคนและสัตว์

 สัตว์ทุกชนิด มีชีวิต มีสังคม มีความห่วงหาอาทรเหมือนๆกันกับเรา
 หากเรามองให้ลึกซึ้งเราจะรู้ได้







 

[jainu]

[jainu]

[size=140pt]อันว่าความกรุณาปรานี จะมีใครบังคับก็หาไม่
หลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ จากฟากฟ้าสุราลัยสู่แดนดิน
เป็นสิ่งดีสองชั้นพลันปลื้มใจ แห่งผู้ให้และผู้รับสมถวิล
เป็นกำลังเลิศพลังอื่นทั้งสิ้น เจ้าแผ่นดินผู้ทรงพระกรุณา
ประดุจทรงวราภรณ์สุนทรสวัสดิ์ เรืองจรัสยิ่งมงกุฎสุดสง่า
พระแสงทรงดำรงซึ่งอาชญา เหนือประชาพสกนิกร
ประดับพระวรเดชวิเศษฤทธิ์ ที่สถิตอานุภาพสโมสร
แต่การุณยธรรมสุนทร งามงอนกว่าพระแสงอันแรงฤทธิ์
เสถียรในหฤทัยพระราชา เป็นคุณของเทวาผู้มหิทธิ์
และราชาเทียมเทพอมฤต ยามบพิตรเผยแผ่พระกรุณา
ฉะนั้นยิวแม้อ้างยุติธรรม จงกำหนดจดจำไว้ด้วยว่า
ในกระแสแห่งยุติธรรมา ยากจะหาความเกษมเปรมใจ

เวนิสวาณิช

พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว, [/size]

[jainu]

[jainu]

ขออนุญาติสร้างภาพให้ตัวเองดูดีครับ ลุงคนนี้นั่งอยู่ที่ปากทางเข้าตลาดบองมาเช่(ประชานิเวศน์1) ไม่แน่ใจว่ามาทุกวันมั้ยเพราะเราเห็นลุงแค่เสาร์-อาทิตย์ วันธรรมดาเราไม่ได้ผ่าน ลุงรับจ้างลับมีด ยังไม่เคยเห็นมีลูกค้า หน้าตาดูอิดโรย เหนื่อยล้าเพราะอากาศมันคงร้อนมากๆ ผมว่าจะเอามีดที่บ้านไปให้แกลับถือว่าช่วยเหลือกัน เพราะคิดว่าให้เงินอย่างเดียวอาจดูน่าเกียดและเป็นการดูถูกลุงรึเปล่าไม่แน่ใจ ยังงัยใครอยู่แถวนี้สนใจมาใช้บริการลุง หรือซื้อข้าวซื้อน้ำมาฝากก้อได้ครับ – [@Lerkchai Yoshiki Limthongkum] กล่าว . . . ' [19/4/58]
 CREDIT: www.facebook.com/Yoshikiii
 *************************
ขอบคุณเรื่องแนะนำจาก –– @Arm Peerapong

[jainu]

วันนี้มีเรื่องราวชาวต่างชาติใจดีอีกคน มาเล่าให้ฟังครับ

Mr.Tim lamdre วัย 66 ปี เป็นชาวแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา
กลายเป็นอีกหนึ่งความประทับใจของชาวจังหวัดเพชรบูรณ์ไปแล้ว
เมื่อชายชราคนหนึ่งลงทุนปั่นจักรยานระยะทางกว่า 10 กิโลเมตร
เพื่อเก็บขยะ และกวาดเศษข้าวของที่นักท่องเที่ยวทิ้งเรี่ยราดตามรายทาง เขาทำเช่นนี้ทุกวัน มาเป็นระยะเวลาเกือบ 2 ปีแล้ว

แรงบันดาลใจที่ทำให้ชายชราคนนี้ลุกขึ้นมาช่วยเหลือสังคม เพราะ
เมื่อก่อนตอนเริ่มปั่นจักรยานออกกำลังกายใหม่ๆ เย็นวันหนึ่ง เขาบังเอิญผ่านไปทางน้ำตกวังหินหอ แล้วได้พบกับเศษขยะ รวมทั้งเศษแก้ว เศษขวดกระจายเต็มพื้น ที่นักท่องเที่ยวทิ้งไว้ อันเป็นที่มาของอุบัติเหตุ และชวนให้แหล่งท่องเที่ยวไม่น่าดูชม จากวันนั้น Tim จึงลงมือทำความสะอาดช่วยสังคมมาจนถึงวันนี้

พลเมืองดีรายนี้เคยประกอบอาชีพผู้เชี่ยวชาญด้านช่วยเหลือแพทย์ในการผ่าตัดเขารู้สึกชอบ และผูกพันกับเมืองไทย เพราะเป็นเมืองที่สงบร่มเย็น อากาศบริสุทธิ์ ผู้คนมีความรักให้แก่กัน

เมื่อเกษียณอายุ Mr.Tim จึงตัดสินใจเดินทางมาขอลงหลักปักฐานอยู่ที่บ้านซำอีเลิศ จ.เพชรบูรณ์ ซึ่งในครั้งนั้น การดูแลจากผู้ใหญ่บ้าน และคนในชุมชนเป็นอย่างดี ยิ่งทำให้เขารู้สึกรักคนไทย และรักประเทศไทยยิ่งขึ้น จนถึงขั้นเจ้าตัวจะขออาศัยอยู่ในประเทศไทยตลอดไป


ขอบคูนข้อมูลจาก: MGR Fell Good

[jainu]

คนใจสู้ ที่น่านับถือ
Cr Ju Ju Ju Ju

[jainu]

''...สังคมจะดีกว่านี้ได้ ถ้าหากเพียงรู้จักการแบ่งปัน อยากร่วมบุญก็ช่วยกันแชร์นะครับ
คนโคราชบ้านผมน้ำใจงามเสมอ เห็นแล้วรู้สึกภาคภูมิใจในความคิดดีๆ เป็นประโยชน์มอบให้แก่สังคมวงกว้างอย่างมาก ช่วยกันคืนชีวิตสู่สัตว์เลี้ยงพิการซึ่งเขาก็มีหนึ่งชีวิตเหมือนกับเรา มาร่วมกันสาธุบุญและปรบมือให้พี่เขาดังๆๆ ...กันเลยครับ
หนุ่มโคราชน้ำใจงามและกลุ่มเพื่อนร่วมกันออกแบบและผลิต “วีลแชร์”

แจกฟรีสำหรับสัตว์พิการทั่วประเทศ ( ขอย้ำนะครับ..แจกฟรีๆๆ )
เผยใช้เงินส่วนตัวทั้งหมด ต้นทุนทำคันละ 300 บาท ผลิตได้ 20 คัน/สัปดาห์
ใครอยากได้บุญอยากร่วมทำบุญแก่สัตว์พิการ แชร์บอกต่อกันได้ครับ
สนใจข้อมูลติดต่อไปได้ที่เพจนี้ครับhttps://www.facebook...al.rescue.Korat

[jainu]

"รถเมล์เที่ยวสุดท้าย.." ‪#‎Lovefact‬
●●เธอคนนั้นนั่งพิมพ์โทรศัพท์ไป พร้อมกับชะเง้อดูรถเมล์ที่จะมาเป็นระยะๆ ผมไม่รู้เธอมารอนานเท่าไหร่แล้ว รู้แต่ว่าเกือบเที่ยงคืนที่ผมลงรถเมล์มาเพื่อต่อรถที่ป้ายนี้...เธอก็นั่งอยู่ก่อนหน้า

ส่วนผมเองก็กำลังตัดสินใจว่าาจะเรียกแท็กซี่ต่อไปยังจุดหมายปลายทางหรือจะรอรถเมล์ที่จะกลับที่พัก ซึ่งแม้นานๆจะมาสักคันแต่ก็เป็นสายที่วิ่งรับผู้โดยสารทั้งคืน... เธอก็คงไม่ต่างจากผม
เกือบ 10 นาที มีแสงไฟบอกลักษณะเป็นรถเมล์ วิ่งพ้นโค้งมาจากไกลๆ ทั้งผมและเธอรีบลุกขึ้นยืนเพื่อจะเพ่งตาดูว่าเป็นสายที่ต้องการหรือไม่ เมื่อเห็นว่าน่าจะใช่สายที่เราต้องการโดยสาร พวกเราสองคนช่วยกันโบก แต่รถก็วิ่งด้วยความเร็วออกเลนขวาสุด แต่ก็ทันเห็นคนขับมองมาที่ป้ายโดยสารแวบหนึ่ง วินทีนั้นเหมือนวัดใจกันว่า ถ้าเขาจอดเลยป้าย พวกเราจะวิ่งไปขึ้นหรือเปล่า...
สุดท้ายรถก็เลยไป
ผมสบตากับเธอแวบหนึ่ง ได้แต่ส่งยิ้มแห้งๆ พูดเบาๆกับตัวเองแต่ดังพอที่เธอจะได้ยิน "รอนาน แถมไม่จอดอีก.." ผมเตรียมมองหาเรียกแท็กซี่ แต่ต้องเปลี่ยนความคิด เมื่อได้ยินเสียงเธอพูดโทรศัพท์
"ลูก..นอนไปก่อนนะ ไม่ต้องรอแม่" แล้วเสียงเธอก็พูดต่อ
"ขอโทษที วันนี้แม่ต้องทำโอดึก รถเมล์ก็เลยหมด"
เสียงปลายสายคงบอกแนะนำเธอ
"นั่งแท็กซี่ก็เป็นร้อยน่ะลูก..ลูกนอนเถอะนะ"
ผมเปลี่ยนความคิดที่กำลังเรียกแท็กซี่ รอขึ้นรถเมล์เป็นเพื่อนเธอดีกว่า ยังไงผมก็ไม่ได้มีใครรอ และถึงผมจะไม่รู้ว่าปลายทางเธอคือที่ไหน แต่รับรองได้ว่าจากสารรูปของผม เธอคงไม่กล้าร่วมโดยสารรถไปกับผมแน่ แม้ว่าจะชวน
ผมไม่รู้ว่าเธอจะทำโอที แล้วได้ค่าแรงเพิ่มอีกเท่าไหร่?
แต่มันคงมีความหมายมากๆกับความเป็นอยู่ของเธอ
 แล้วถ้าจะต้องเอามาเสียให้กับค่าแท็กซี่ มันคงไม่คุ้มกับที่เธออุตส่าห์ลงแรงไป
 โดยเฉพาะที่ยอมต้องให้ลูกรอแม่กลับบ้าน...
คนขับรถเมล์คงไม่ได้มีฐานะต่างกับพวกเราเท่าไหร่?
แต่ทำไม...พวกคุณถึงไม่มองเห็นผู้โดยสาร ที่รอคุณอยู่บ้าง
 จริงสินะ..พวกคุณอาจไม่ได้รู้เรื่องอะไร ?
ถ้าเกิดอะไรที่ไม่คาดฝัน ระหว่าที่คนๆนั้นยังกลับไม่ถึงบ้าน
 ผมเชื่อว่าไม่ใช่แต่เวลากลางคืน..
แม้แต่เวลากลางวันที่คนรอรถโดยสารต้องพลาดอะไรหลายๆอย่าง
 เพียงเพราะคุณอยากขับไปถึงปลายทางเร็วๆ จนลืมหน้าที่
อยากให้รถเมล์เที่ยวนั้นเป็นรถเมล์เที่ยวสุดท้าย..ที่ไม่จอดรับผู้โดยสาร
‪#‎ขสมก‬ ‪#‎ป้ายหน้าธนาคารทหารไทยจตุจักร‬ ‪#‎อยากให้คนขับรถเมล์อ่าน‬
Cr. ชินภัทร ตันศรีสกุล

[jainu]

มูลนิธิกสิกรรมธรรมชาติ
September 17, 2013 ·

เขื่อนไม่จำเป็นต้องสร้างแล้ว ป่าต่างหากที่เราต้องการ ขุดหนองเอาดินทำโคก ปลูกป่าบนโคกบ้านใคร บ้านมัน แล้งก็รอด ท่วมก็รอด
จากการอบรม Crisis Management and Survival Camp ขยายผลไปสู่การสร้าง "ฐาน 4 พอ" เพื่อเป็นคลังอาหารที่พอกิน พออยู่ พอใช้ และสร้างความ พอร่มเย็น ให้กับโลก ... คนหนึ่งคนที่พาตนมาเรียนรู้แล้วกลับไปพากเพียร ขยายผลไปสู่คนหมู่กลุ่มหลากหลาย จาก 1 เป็น 100 จาก 100 เป็น 1,000 มุ่งมั่นเดินไป ตามรอยทาง...ศาสตร์พระราชา
"อาจารย์ยักษ์สอนว่า (สู้ อยู่ หนี)
1. ก่อนเกิดเหตุการณ์เราจะเตือนภัยกันด้วยทุกศาสตร์ เพื่อให้คนอย่าประมาท
2. เราเตรียมเผชิญเหตุ ถ้าต่อสู้ได้ เราจะหยุดยั้งไม่ให้มันเกิด ขณะเกิดภัยพิบัติ อาหารไม่มีพลังงานไม่มีเราจะดูแลกันอย่างไร
3. ฟื้นฟู เมื่อเกิดความแห้งแล้ง พื้นที่แร้นแค้น เราจะฟื้นฟูให้สมบูรณ์อย่างไร เพื่อสร้างเป็น "ค่ายพักพิง" เตรียมพร้อมไว้วันวิกฤต

 เรื่องราวเหล่านี้เริ่มนับหนึ่งก่อนที่จะเกิดน้ำท่วมกรุงเทพ จนน้ำท่วมใหญ่กรุงเทพ เปิดมาบเอื้องเป็นศูนย์พักพิง รับคนจากกรุงเทพไปพักมากมาย จนเกิดเป็น "ชุมชนกสิกรรมวิถีมาบเอื้อง" เมื่อคนกรุงอยากมีทีพักเอาไว้ให้ใจอ่น เกิดชุมชน เกิดวัด (สถานปฏิบัติธรรมมาบเอื้อง) เกิดศูนย์ฝึก อบรม Crisis Management and Survival Camp จน สสส. เข้ามาสนับสนุน ขยายผลไปทั่วประเทศ"
วันนี้ ศิษย์ CMS มาบเอื้อง ที่อบรมไปแล้ว 9 รุ่น กลับมา ส่งงานอาจารย์ยักษ์ เพื่อบอกว่า เขาได้ทำแล้ว ขยายผลแล้ว สร้างฐานพอกินให้กับตนเอง และเป็นคลังอาหารยามวิกฤต
 วันนี้ ศิษย์ CMS จากฐานเรียนรู้ 4 ภาค ขยายผลไปสร้าง คลังอาหาร ฐาน 4 พอ และเปิดศูนย์อบรม CMS เพิ่มขึ้นอีกทั้งภาคเหนือ ใต้ อีสาน ...
หนึ่งคนกล้า หนึ่งคนนำ ล้านคนทำตาม ...
ไม่มีใครหนุนเราก็จะทำ มีคนทำตามก็เกิดผล ช่วยคนได้มากขึ้น ให้มนุษย์ สัตว์ และสรรพชีวิตได้มีโอเอซิสเป็นที่พักพิงกายและใจ ในสังคมที่นับวันจะยิ่งแห้งแล้ง....
เป้าหมายของภารกิจชีวิต จึงมีเพียงนี้ ....



โครงการจัดตั้ง ศูนย์ปูทะเลย์มหาวิชชาลัยมีเจริญ กาญจนบุรี ขอเชิญมาร่วมทำงานอาสา... ในการทาสี อาคารเอนกประสงค์ และ ทำแท้งก์เก็บน้ำขนาดใหญ่ ตามวิธีของพี่โจน "แท้งก์ยักษ์มาตรฐานโจน"... ผู้ที่สนใจสามารถสมัครได้ที่เวปไซต์ ธนาคารจิตอาสา... มี 2 รุ่นด้วยกัน คือ
 รุ่น1: 21-22 พฤศจิกายน 2558 (www.jitarsabank.com/event/view/1882)
รุ่น2: 28-29 พฤศจิกายน 2558 (www.jitarsabank.com/event/view/1892)
โดยจะเป็นการพาทำกิจกรรมทาสี และทำแท้งก็ประมาณ 1 วัน และวันสุดท้ายจะพาไปเที่ยว "อุทยานแห่งชาติเฉลิมรัตนโกสินทร์ (ถ้ำธารลอด)"
โดยมีค่าใช้จ่ายเป็นค่าเหมารถตู้ ค่าอุปกรณ์ ค่าอาหาร ค่าเข้าชมอุทยานคนละ 1000 บาท

@@@
สำหรับพื้นที่ของศูนย์ปูทะเลย์มหาวิชชาลัยมีเจริญ กาญจนบุรี แห่งนี้อยู่ที่ บ้านพยอมงาม ต.หนองปลาไหล อ.หนองปรือ จ.กาญจนบุรี
 เดิมเป็นสำนักสงฆ์ ชื่อว่า สำนักสงฆ์มีเจริญ (ไม่มีพระจำพรรษา) โดยผู้บริจาคที่ดิน คือ คุณฉอ้อน มีเจริญ ได้มีศรัทธาในเศรษฐกิจพอเพียง และพระพุทธศาสนา จึงได้เชิญ อ.ยักษ์ และหลวงพ่อสังคม ธนปัญโญ พร้อมด้วยคณะครูโรงเรียนปูทะเลย์มหาวิชชาลัยมาบเอื้อง ไปเยี่ยมชม และตัดสินใจ ยกถวายที่ดิน 40 ไร่ ให้ในความดูแลของศูนย์ปฏิบัติธรรมมาบเอื้อง โดยมีพระสังคม ธนปัญโญ เป็นผู้ดูแล และ อ.ยักษ์ เป็นประธานที่ปรึกษา...
ในการนี้จึงขอเชิญชวน ผู้ที่มีจิตศรัทธา สนใจงานการศึกษา และการพึ่งตนเอง ตามหลักเศรษฐกิจพอเพียง ได้เสียสละเวลาของท่าน มาร่วมกันทำความดีร่วมกัน รวมทั้งได้เรียนรู้วิธีการทำ "แท้งก์ยักษ์มาตรฐานโจน" ไปพร้อมๆกัน
 วิทยากรและผู้นำทำกิจกรรม: ครูกร และครูนิตยา โรงเรียนปูทะเลย์มหาวิชชาลัยมาบเอื้อง
 สอบถามเพิ่มเติม โทร 081-4495836 (ครูกร)



https://www.facebook.com/agrinature.or.th/videos/587552021302392/?fref=nf

[jainu]

Lifestyle 2 Lifester : ท่องเที่ยว เก็บเกี่ยวแรงบันดาลใจ
Nation Channel






















หาสิ่งที่ตัวเองรักให้เจอ แล้วลงมือทำมัน พอเจอแล้วจะรู้ว่ามี "ความสุข"การที่คนเราจะทำอะไรหลายๆอย่างไปพร้อมๆ กัน แต่ไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย คงไม่ใช่เพราะร่างกายอึด ถึก ทนโดนบังคับ แต่เป็นเพราะรักในสิ่งที่ทำ ผลงานที่ได้ก็เจือปนไปด้วยความสุขแบบนี้ใครๆ ก็ทำๆได้ไม่รู้เบื่อ จริงมั้ย?? ถามคนที่ไม่มีฝันไม่มีแรงบันดาลใจ ไม่อยากทำอะไรมากมายนัก ก็อาจจะได้คำตอบไปอีกแบบ หรือถามคนที่ทำอะไรหลายๆ อย่างแต่ไม่ได้ชอบสิ่งที่ทำไปซะทุกอย่าง ก็อาจจะได้คำตอบไปอีกแบบ แต่ถ้าถามคนที่มีฝันมีแรงบันดาลใจ เลือกยิบจับและลงมือทำในสิ่งเหล่านั้นก็คงจะได้คำตอบที่แตกต่างออกไป

ดาว - นัฐณัณฏ์ พุทธมาลีเกษม สาวสวยรวยความฝันสลัดเวลาเสี้ยวหนึ่งมาพูดคุยกับเรา ทำให้ได้เห็นมุมมองของคนที่มีความสุขกับทุกๆสิ่งที่ได้ทำ นับจากเรียนจบมาจากออสเตรเลีย เธอก็ร่วมหุ้นกับเพื่อนๆเปิดบริษัรับตกแต่งภายใน The Mitch Design ภายใต้สโลแกน Do more of what makes you HAPPY สามารถติดตามรายละเอียดงานของพวกเธอได้ในเว็บไซด์ www.themitchdesign.com นอกจากนี้เธอยังเปิดร้านดอกไม้ออนไลน์ www.lanaflowers.comใครสนใจก็เลือกดูแล้วติดต่อสั่งซื้อไป เพราะสมัยนี้เปิดอินเตอร์เน็ท เห็นรูป เห็นแบบเลือกซื้อได้ง่าย ไม่ต้องเสียเวลาเดินทาง พอสั่งซื้อ ทางร้านก็จะจัดดอกไม้และไปส่งให้ทั่วกรุงเทพมหานครส่วนต่างจังหวัดคงต้องรออีกสักพักหนึ่ง

และที่สุดของเธอ ที่ไม่ว่าจะอย่างไรเธอก็ต้องหาเวลาเพื่อสิ่งนี้จนได้ นั่นก็คือ การออกท่องเที่ยวเดินทางกระทั่งเปิดเว็บไซด์ขึ้นมาเพื่อเก็บรวบรวมเรื่องราว การเดินทางท่องเที่ยวไว้ส่วนหนึ่งเพื่อความทรงจำดีๆ ของเธอและเพื่อน และอีกส่วนหนึ่งก็เพื่อแบ่งปันประสบการณ์ อ้อ ... เธอยังบอกว่าพอมีเวลาเหลือ ฉะนั้น วันอาทิตย์รับสอนพิเศษภาษาอังกฤษด้วย"ตอนที่เรียนจบออสเตรเลีย กลับมา เพื่อนคนหนึ่งมีหลาน ก็ขอให้มาสอนทำไปทำมาตอนนี้มามา 5 ปีแล้ว เพราะทำไปแล้วมันก็รัก สอนแล้วสนุก มีความสุข ก็เลยทำไปเรื่อยๆ"

สมัยนี้คนส่วนใหญ่นิยมแบ่งปันเรื่องราวท่องเที่ยวเดินทาง ผ่านสื่ออนไลน์ อย่าง

Pantip.com หรือ Facebook.comแต่ดาวเลือกที่จะเปิดเว็บไซด์ ซึ่งมาจากการออกแบบ และเขียนขึ้นเองในชื่อ www.whenwewander.com แบ่งปันเรื่องราวการเดินทางไปตามสถานที่ต่างๆ พอนำรูปที่ไปเที่ยวมาเก็บรวบรวมไว้

"คิดว่ามันสะดวกกว่า เพราะเข้ามาเปิดดูทีเดียวมีเรื่องราวและรูปสวยๆ วีดีโอ ที่นำมาลงไว้ให้ความรู้สึกเหมือนมันเป็นบ้านของเราเอง เป็นไดอารี่ออนไลน์พออยากอ่านก็มาเปิดอ่านได้ ซึ่งพอทำขึ้นมาคนก็ชอบ ที่สำคัญออกแบบเองด้วยค่ะ"

พอเปิดเข้าไปดูในหน้าเว็บจะเห็นการจัดแบ่งหมวดหมู่หน้าตาของเว็ปดูสดใส ไม่วุ่นวายไปด้วยตัวหนังสือ จนอยากเข้าไปอ่านเนื้อหาข้างในที่มีการแนะนำตัวเอง และเรื่องราวการเดินทางในแต่ละทริป เพื่อให้คนตามรอยได้

ดาวบอกว่าจากความที่เป็นคนชอบท่องเที่ยวอยู่แล้ว พอยิ่งได้เดินทางก็ยิ่งหลงใหล เพราะเหมือนเป็นการเปิดโลกกว้างเปิดมุมมองใหม่ๆ ได้ไอเดียเพิ่มเติมที่สามารถนำมาใช้กับงานของเธอได้แต่ถ้าถามว่าชอบที่ไหนที่สุด คงบอกยากเพราะแต่ละสถานที่แต่งต่างกันไปไหนก็ชอบหมดแต่ที่คิดถึงน่าจะเป็นนิวซีแลนด์ปัจจุบันก็ยังทำให้คิดถึง เพราะไปใช้ชีวิตอยู่เกือบดือน

"เวลาไปเที่ยวจะไปกับตาล เพราะชอบถ่ายรูปเหมือนกัน หรือถ้าเป็นทริปที่ตั้งใจจะไปถ่ายรูปก็จะเลือกไปกับเพื่อนๆ ที่ชอบถ่ายรูปเหมือนกัน แต่ถ้าเป็นทริปทั่วๆไปก็จะไม่ค่อยเน้นถ่ายรูป มันเป็นความรู้สึกที่ดีนะที่เที่ยวกับคนที่ชอบเหมือนกันมีเพื่อนตื่นเต้นเหมือนกัน"

จากการท่องเที่ยวและความที่ชอบถ่ายรูปนี่เองทำให้เธอหันมาศึกษาเกี่ยวกับเรื่องกล้องอย่างจริงจัง เมื่อต้นปี 2557 นี่เองแม้ว่าก่อนหน้านั้นจะถ่ายรูปมานานแต่ไม่ค่อยรู้รายละเอียดเกี่ยวกับการตั้งค่าอะไรมาก

เมื่อก่อนถ่ายรูปไปเรื่อยจนมารูปตัวอย่างชอบถ่ายรูปก็เลยสนใจศึกษาเกี่ยวกับการถ่ายภาพอย่างจริงจังเมื่อปีที่แล้วนี่เองเดี๋ยวนี้ง่ายมาก เซิร์ซหาทางอินเตอร์เน็ท แล้วฝึกถ่าย ไม่นานก็ทำได้ จากที่เริ่มต้นจับ

DSLR ของ Canon EOS 60D ขยับชั้นขึ้นมาเล่นกล้องฟูลเฟรม ซึ่งเธอเลือกจับ Canon EOS 5D Mark III พ่วงตามมาด้วยเลนส์ 24-70 F 2.8 Lll USM , .16-35 F2.8 Lll USM , 50 1.2 L USM และ 70-200 F4 นอกจากนี้ ยังมีเลนส์อื่นๆอีกอย่างน้อย 4 ตัว คือ 27-55 F 2.8 IS , Macro EFS 60 2.8 , 28-135 F 3.5 และ EF 40 F 2.8 และแน่นอนว่า กล้องตัว 60D ถูกลดชั้นลงไปเป็นตัวสำรอง

ดาวบอกว่าที่เลือกแคนนอนเพราะชอบโทนสี เนื่องจากเป็นคนชอบถ่ายรูปคน และวิวซึ่งแคนนอนจะให้อารมณ์สีรูปคนสวย

"ดาวเป็นแฟนพันธ์แท้แคนนอนไปแล้วเพราะนอกจากถ่ายรูปคนสวย ยังมีฟังก์ชั่นที่ใช้งานง่าย เรียกกว่าจับถนัดที่สุดส่วนเลนส์ก็ชอบเพราะเป็น F กว้างๆ ถ่ายรูปแฉกสวยเฉพาะตัวของแคนนอน"

เห็นเลนส์เยอะแยะมากมายแต่ดาวบอกว่า ใช้ทุกตัว ยิ่งเวลาเดินทางไปท่องเที่ยวจะขนไปหมด เพราะเลนส์แต่ละตัวจะใช้งานต่างกันบางมุมจำเป็นต้องใช้เทเล เพราะเลนส์ธรรมดาถ่ายไม่สวย หรือบางทีอยากถ่ายทางช้างเผือก ก็ต้องใช้เลนส์ไวด์

"ไหนๆ เราจ่ายตังค์ค่าทริปมาตั้งแพงก็เสียดายถ้าไม่ได้ถ่ายรูปอย่างที่ต้องการ เลยต้องยอมแบกนิดหนึ่ง (แต่ส่วนใหญ่ก็มีคนช่วยแบกนะ)เรียกว่าติดไปก่อน เป็นต้องได้ใช้แน่ แต่ตัวที่ใช้บ่อยสุดก็คือ 24-70 F 2.8 Lll USMเพราะเป็นเลนส์กลางๆ ใช้ได้หลากหลายกว่า"

เห็นไลฟ์สไตล์แบบนี้ ดาว-นัฐณัณฏ์ ให้นิยามของความเป็น Lifesterในมุมมองของเธอว่า ควรจะเป็นคนที่ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขทำในสิ่งที่ชอบแต่ขณะเดียวกันก็ต้องมีความรับผิดชอบต่อหน้าที่การงานได้ดีอยู่เรียกได้ว่าเป็นการทำความฝันกับความจริงให้เป็นไปได้ด้วยดี "เคยคิดเหมือนกันว่าทำไมเราทำอะไรเยอะแยะแต่พอมาดูเรารู้ว่าสิ่งที่เราทำนั้นเราชอบ ทำแล้วสนุก ก็เลยไม่เกิดความรู้สึกว่ามันเป็นงานเป็นหน้าที่ แต่มันเป็นความสุขที่ได้ทำ"

เห็นทำอะไรมากมายฝันของเธอยังบรรเจิดเสมอ และต่อยอดจากสิ่งที่ทำอยู่ในทุกวันนี้ไปเรื่อยๆ ดาวบอกว่าถ้ามีเวลา หรือหาเวลาได้ ก็อยากจะเปิดสตูดิโอสอนการถ่ายภาพ และอีกอย่างที่อยากทำเมื่ออะไรๆ ลงตัวแล้ว คือจะไปเรียนวาดภาพเพื่อจะได้นำเสนอทริปที่ไปท่องเที่ยวออกมาเป็นภาพวาดได้ด้วย "แต่ทั้งหมดนี้เราต้องแบ่งเวลาให้เป็นโชคดีบริษัทที่ทำนั้น เป็นหุ้นส่วนกับเพื่อน ไม่ได้เป็นลูกจ้าง ช่วงที่หมดโปรเจ็คแล้วยังไม่มีงานใหม่เข้ามา เราก็อาจจะไปเที่ยวเป็นเดือนได้ แต่ถ้ามีงานก็อดไปยกเว้นไประยะสั้นๆ 3-4 วัน ยังพอทำได้"

การเดินทางท่องเที่ยวและได้มีโอกาสไปถ่ายภาพตามสถานที่ต่างๆ เพื่อนำมาแบ่งปัน และอย่างการไปต่างประเทศก็ได้เห็นอะไรแปลกใหม่ กลายเป็นไอเดียให้เธอนำมาใช้กับงานของเธอได้เช่นกัน ฉะนั้นดาวจึงอยากฝากถึงทุกคนที่มีฝันมากมายเหมือนเธอ หรือ อยากมีฝันเธอบ้างว่าจะต้องหาสิ่งที่ตัวเองรักให้เจอ แล้วลงมือทำมัน พอเจอแล้วจะรู้ว่ามีความสุขซึ่งก็จะทำให้เรามีความสุขกับทุกๆ วัน แรงบันดาลใจทั้งหลายก็เริ่มจากความสุข

"อยากให้ทุกคนทำตามฝันและแบ่งเวลาให้ดี อย่างที่เธอไปเที่ยวต่างประเทศ บางครั้งอยู่ที่การจัดการหาข้อมูลและเตรียมตัว ตั๋วเดินทางโปรโมชั้น ที่พักราคาประหยัดแค่นี้เราก็ไม่สิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายมากนัก"

นอกจากฝัน ลงมือทำแล้ว ยังต้องศึกษาไปเรื่อยๆอย่างเรื่องกล้องที่เธอชอบ ก็ยังต้องศึกษาเทคนิกการถ่ายภาพไปเรื่อยๆ ไม่รู้จบ ลองติดตามดูไลฟ์สไตล์ผ่านรูปภาพสวยๆ กับ ดาว นัฐณัณฏ์ ใน www.whenwewamder.com แล้วคุณจะเกิดแรงบันดาลใจอีกมากมาย รวมถึง ชมภาพถ่ายของเหล่า Lifster ได้ที่ Life.canon.co.th