สงครามล้างภพชาติ

" สงครามล้างภพชาติ " โดย พญ. อมรา มลิลา

ใจของสัตว์โลกวนเวียนท่องเที่ยวอยู่ในวัฎสงสาร

ทั้งที่ปรารถนาและไม่ปรารถนา ทั้งที่รู้และไม่รู้

ก็ด้วยยางแห่งอุปทานและอวิชชา ที่แทรกซึมย้อมติดอยู่ในใจ

พระพุทธองค์เพียรค้นหา จนพบรากเหง้าและสลัดละมันได้

ดังในปฐมพุทธภาษิตคาถาที่ว่า

" เมื่อเรายังไม่พบญาณ ได้แล่นท่องเที่ยวไปในสงสาร เป็นอเนกชาติ

แสวงหาอยู่ซึ่งนายช่างปลูกเรือน คือ ตัณหาผู้สร้างภพ

การเกิดทุกคราว เป็นทุกข์ร่ำไป
นี่แน่ะ นายช่างปลูกเรือน ! เรารู้จักเจ้าเสียแล้ว

เจ้าจะทำเรือนให้เราไม่ได้อีกต่อไป

โครงเรือนทั้งหมดของเจ้า เราหักเสียแล้ว ยอดเรือน เราก็รื้อเสียแล้ว

จิตของเราถึงแล้วซึ่งสภาพที่อะไรปรุงแต่งไม่ได้อีกต่อไป

มันได้ถึงแล้วซึ่งความสิ้นไปแห่งตัณหา "

พระพุทธองค์จึงทรงเปรียบโลกธรรม ๘ คือ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข
เสื่อมลาภ เสื่อมยศ นินทา ทุกข์
เหล่านี้เป็นเสมือนลมพายุ ที่คอยโยกคลอนจิตใจของเราให้หวั่นไหวตามไป
ถ้าเราไม่มีธรรมเป็นรากแก้วให้ใจฝังยึดแล้ว ย่อมทนทานไม่ได้
พอถูกลมพายุพัดไปพัดมา ก็ถอนรากถอนโคนโค่นล้มลง
หลายคนปล่อยชีวิตให้วิบัติโดยเปล่าประโยชน์ เพราะไม่รู้จักเลี้ยงใจของตน

การจะยุติสงครามได้ ก็โดยไม่เผลอสติให้มรรคของเราวนกลับเป็นวัฎฎะอีก แล้วมุ่งหน้ารักษาใจให้เกิดปัญญาเห็นชอบทุกครั้ง
ก่อนจะคิด จะพูด จะทำ สิ่งใดลงไป
เพื่อทุกๆ การกระทำของเราจะได้เป็นมรรค
หนทางดำเนินไปสู่ความสิ้นภพสิ้นชาติ
ใจเป็นพลังที่มีอำนาจยิ่งกว่าสิ่งใดๆ
สามารถเคลื่อนที่เร็วยิ่งกว่าแสง และไปได้ทั่วในจักรวาล
หาขอบเขตจำกัดไม่ได้
แต่การสามารถนำพลังนี้มาใช้ในทางที่ถูกที่ควรนั้น
เป็นสิ่งที่ยากยิ่งกว่าการศึกษาเล่าเรียนใดๆ ในไตรภพ
ถ้าเราไม่สำรวมระวังเอาสติคอยตามรู้ให้เท่าทันอารมณ์ เราก็วิบัติ

ใจของคนเราเหมือนน้ำ ที่มีตะกอน คือ กิเลสต่างๆ เจือปนอยู่
ถ้ามีสิ่งใดมากระทบตะกอนก็จะขุ่นคลั่กขึ้น
ทำให้ครุ่นคิด หมกมุ่น จดจำความโกรธไว้
จนก่อเกิดวจีกรรม กายกรรมที่เป็นอกุศล
สนองตามความโกรธ
แทนที่เราจะมองเห็นตามจริงนี้
ความรู้ไม่รอบของใจ
บอกให้เราเพ่งโทษไปที่สิ่งกระทบ มุ่งจะแก้ไขภายนอก

พระพุทธองค์ทรงสอนว่า เราแก้โลกนี้ไม่ได้ เพราะด้วยสามัญญลักษณะ โลก คือ ความพร่อง ความไม่เที่ยง ความไม่มีแก่นสารสาระ
หากเราเผลอไปยึดมั้นสำคัญหมายเข้า
เราก็จะทุกข์ ทางแก้คือ แก้ที่ใจของเรา

เมื่อเราขุ่นข้อง ก็ให้รู้ว่า โทษะในใจเรายังมีฤทธิ์เดชอยู่ถึงปานนี้
ทำนองเดียวกัน ความรัก ความโลภ อารมณ์ใดเกิดขึ้นในใจ
ให้เราเอาสติ เอาปัญญา ไปเพ่งพินิจพิจารณา
แก้ไขให้หลุดตกไปจากใจ จนใจกลับสงบ เบา ดังเดิม
รักษาใจให้คิดไปด้วยความเห็นชอบ ให้ใจรู้ตื่น ใจเป็นพุทธะ
การกระทำ คำพูด ความคิดของเรา ก็จะเป็นมรรค
หนทางทอดไปสู่ความสิ้นภพสิ้นชาติ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: สงครามล้างภพชาติ (อ่าน 1301 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้