ต่อไป »

[jainu]

การเริ่มต้นของแต่ละคนแตกต่างกัน
ขึ้นอยู่กับว่ามีพื้นฐานอย่างไร
หากเกิดมาเพียบพร้อมแล้ว
ย่อมเริ่มต้นได้ดีกว่า
คนที่ต้องแสวงหาตั้งแต่แรกเริ่ม

จริงอยู่ที่ว่า
การเริ่มต้นของแต่ละคนนั้นแตกต่างกัน
แต่เราสามารถก้าวขึ้นไปทันคนที่เดินอยู่ก่อนหน้า
ด้วยความอุตสาหะ มุ่งมั่น อดทน และพยายาม

อย่าเสียใจ...
ถ้าได้ตัดสินใจผิดพลาด
เพราะไม่มีใคร
ที่ในชีวิตทำแต่สิ่งที่ถูกต้องทั้งสิ้น

การตัดสินใจ
หมายถึง ความเป็นตัวของตัวเอง
กล้าล้ม...เพื่อลุกเดินต่อไปข้างหน้า

พลาด...เพราะกล้าตัดสินใจ
ดีกว่าพลาด...เพราะไม่กล้าตัดสินใจ

เป็นกำลังใจ...ให้กันและกัน
จุดหมายที่ฝัน...จะไม่ห่างไกล

ก่อนชนะคนอื่น
ต้องเอาชนะตนเองให้ได้ก่อน

ก่อนที่จะว่าคนอื่น
ต้องมองดูตนเองให้ถ่องแท้เสียก่อน

ก่อนที่จะรู้จักคนอื่น
ควรรู้จักตัวตนจริงแท้ของตนเองเสียก่อน

ความรัก
มิได้เป็นเพียงแค่ดอกไม้สีสวย
รอยยิ้มอ่อนโยนและสายลมอันอ่อนหวานเท่านั้น

หากความรัก
ยังเป็นสีเขียวสดของร่มไม้
กลางแดดร้อนในหน้าแล้ง
เป็นดวงไฟในราตรีกาลมืดสนิท
เป็นมืออบอุ่นที่ช่วยประคองในยามเดินทางไกล

เมื่อมีความรักเป็นกำลังใจ
ความยากลำบากทุกสิ่ง
ก็ไร้ความหมาย

เราไม่สามารถแก้ไขอดีต
ไม่อาจล่วงรู้การกระทำในอนาคต
สิ่งเดียวที่เราเปลี่ยนแปลงได้
คือการกระทำในวันนี้
ซึ่งจะมีผลต่อตัวเราในวันข้างหน้า
ทำวันนี้ให้เป็นวันของเรา
คิดใคร่ครวญให้รอบคอบก่อนกระทำ

ทุกคนต้องการความอยู่รอด
แต่ต้องเป็นความอยู่รอดเพื่อการก้าวไปข้างหน้า

ทุกคนต้องเคยลำบาก
แต่ต้องใช้ความลำบากสอนให้ตนเองก้าวไปข้างหน้า


ทุกคนเกิดมาต้องต่อสู้
แต่ต้องต่อสู้เพื่อความสมหวังที่รออยู่ในวันข้างหน้า


เราเป็นกำลังใจให้กันและกัน
ฉันจะเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ
พร้อมกับการเติบโตของเธอ

เมื่อพบกับความสำเร็จ
เราจะได้ยืนอยู่ด้วยกัน


คนที่สิ้นหวัง
คือคนที่ตายไปแล้ว
โลกนี้เต็มไปด้วยหุบเหวแห่งความล้มเหลว
ย่อมมีบางวัน ที่เราเผลอพลั้งร่วงหล่นลงไป

เก็บเวลาที่ครุ่นคิดสงสารตัวเองเอาไว้
แล้วค่อยๆ หาเศษไม้ต่อเป็นบันไดก้าวขึ้นจากหลุม
พบกับแสงสว่างเบื้องบน

ความยากจน
เป็นบทเรียนอันมีค่า
ทำให้เรากระตือรือร้นที่จะแสวงหา
ยอมรับแต่ไม่ยอมแพ้
ค่อยๆ ทำสิ่งที่ดีให้กับตนเองทีละนิด

ถ้าไม่รู้จักความยากจน
ก็จะไม่รู้คุณค่าของความร่ำรวย


เพราะสิ่งที่คนเราแสวงหานั้นคือความสุข
และความสุข...ก็ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความร่ำรวยเพียงอย่ างเดียว



ที่มา : ธราธร (นามแฝง) กำลังใจเพื่อกันและกัน

[jainu]

เธอจะต้องเลือกที่จะเป็น "คนแพ้" หรือ "คนพลาด"
เมื่อยอดเขาอันสูงสง่า ทุกคนเว้นที่ไว้รอเธอ




ไม่มีหรอก...
โลกไม่มีที่ว่างสำหรับ"คนแพ้"
ที่ยืนของคนแพ้...เป็นเรื่องโกหก
ไม่มีตรงไหนของโลกที่จะเปิดประตูต้อนรับ
ถ้าเธอแพ้...เ ธ อ จ ะ ไ ม่ มี ที่ ยื น
และกลายเป็นดังธุลีดินที่ปลิวไปในอากาศ



แต่"คนพลาด"
ที่ซวนเซ ลื่นไหลลงมาจากหุบเขาที่ลาดชัน
ภูเขาที่กว้างใหญ่ ยังมีที่ให้ไปป่ายปืน
มีซอกหิน มีต้นไม้ ต้นหญ้า ให้เธอเกาะเกี่ยวขึ้นไป



ระหว่างทางเดินสู่ภูเขา...เธอจะเห็นรอยเลือด
รอยน้ำตาแห้งกรัง เกรอะอยู่ตามซอกหิน
เธอจะเห็นรอยเท้าทาบทับลานหญ้าเป็นแนวยาว
เจ้าของรอยเท้าทุกคนโบกมือรอเธออยู่บนยอดเขา



วินาทีแห่งชัยชนะนั้นไม่ได้สั้นเกินไปหรอกนะ
แม้จะต้องทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อมัน
.......ครั้งแล้วครั้งเล่า........ 
     

[jainu]

เกลียดนักความหลอกลวง
เกลียดคำว่าห่วงที่เธอเสแสร้ง
เกลียดการกระทำที่เธอแสดง
เกลียดความเปลี่ยนแปลงที่กำลังจะตามมา
เกลียดที่เธอรักคนอื่น
เกลียดที่เธอไม่หวนคืนกลับมาหา
เกลียดมากที่สุดคือวันเวลา
ที่นำพาเธอและฉันมาพบกัน

[jainu]

ความอบอุ่น...
เป็นพลังสำคัญที่ทำให้ความรักสดใส
ถ้าถึงวันนึงที่มันหายไป
อย่ามัวแต่นั่งถามตัวเองว่าเพราะอะไร
เพราะหัวใจคงไม่ต้องการคำตอบที่หาเหตุผลไม่ได้
แต่ต้องการความอบอุ่น
ที่เกิดจากจิตใจของเราเองมากกว่า

เวลาเรามีความรัก
ความอบอุ่นคือสิ่งที่เราต้องการจากความรักของเรา
เรารู้สึกดีทุกครั้งที่เขาอยู่เคียงข้าง
คอยจับมือเราในเวลาต่างๆ ของชีวิต
เป็นอะไรที่แสนวิเศษ
และมันจะเป็นตัวกระชับของคนสองคน
ให้ผูกพันกันในที่สุด

แต่ถ้าถึงวันที่ความอบอุ่นหายไป
ความรักของเรา จะอยู่บนทางของความสุขได้หรือไม่
ตัวเราตอบไม่ได้
คนรักของเราก็ตอบไม่ได้หรอก
เพราะชีวิตของคนเรา
มันมีปัจจัยหลายอย่างในการอยู่ด้วยกัน

เมื่อไม่รัก...
พลังของการให้ก็เสื่อมถอย
ความอบอุ่นจึงหมดกำลัง
ที่จะทำหน้าที่ให้หัวใจมีความสุข

แต่ในเมื่อความอบอุ่นจากเขาหายไป
เราก็สร้างขึ้นมาใหม่ ด้วยหัวใจของเราเอง
อย่าลืมว่าเรายังมีความอบอุ่นในรูปแบบอื่นๆ ของชีวิต
เลือกทำในสิ่งที่หัวใจเราเป็นสุข
รักที่จะเป็นอะไร ก็เลือกที่จะเป็นอย่างนั้น

เพราะความอบอุ่นของชีวิตรัก
ไม่ได้จบลงเพียงแค่เส้นทางนี้
ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจ
การก้าวเดินของชีวิตเราย่อมเจอสิ่งใหม่ๆ
ที่พร้อมจะสร้างความอบอุ่นให้หัวใจเราเสมอ

[jainu]

ท้องฟ้ายังกว้างกว่าเก่า
เส้นขอบฟ้าเส้นบาง ยังกางกั้น
ความรู้สึกห่วงหา คนผูกพัน
ยังวนเวียนอยู่ตรงนั้น...ที่หัวใจ
...ผืนน้ำและแผ่นฟ้า
สุดสายตาที่เหมือนว่าจะชิดใกล้
แต่ความจริงคือสองสิ่งที่ห่างไกล
ไม่เคยใกล้กันได้เลยสักครา
ท้องฟ้ายังกว้าง กว่ากว้าง
หัวใจที่เบาบางยังอ่อนล้า
ความรักระหว่างเราที่เป็นมา
"เราผูกพันกันจริง"หรือว่า...
...เป็นความใกล้ แค่น้ำกับฟ้า...ไม่แน่ใจ

[jainu]

เก็บใจดวงเหงา ๆ ใส่ลิ้นชัก
เก็บความรักที่ผิดหวังเพราะยอมแพ้
ความรู้สึกที่ไม่เคยมีใครแคร์
เก็บมาล็อคใส่กุญแจแล้วปิดตาย
จะเหลือแต่หัวใจที่ตายด้าน
จะเหลือเพียงดวงวิญญาณไร้ความหมาย
จะเหลือเพียงทุกข์ระทมที่ข่มกาย
จะไม่ยอมให้ใจ…ใครอีกเลย

[jainu]

ขอบคุณที่ให้เกียรติกัน

ด้วยการกดดันให้ฉันทนไม่ไหว

จนสุดท้ายเป็นฉันเอง... ที่เอ่ยปากให้จบไป

ไม่อยากให้ทนฝืน... ไม่อยากให้ฝืนใจ

... คบกันต่อไปก็ป่วยการ


อยากดูแสนดีในสายตาคนอื่น

เธอไม่อยากสร้างความขมขื่น... ให้กับความรักที่แสนหวาน

หยิบยื่นหน้าที่นั้น... ให้ฉันเป็นคนจัดการ

คนบอกเลิกเลยดูคล้ายๆ มาร.... สร้างความร้าวราน

ไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอทำ

เมื่อทุกความชอกช้ำ... ที่ต้องเจอซ้ำซากอย่างอ่อนไหว

มันไม่ใช่ตัวเธอ... ที่ต้องพร่ำเพ้อกับการจากไป

ไม่ว่าคนบอกเลิกจะเป็นใคร

...ก็มีฉันคนเดียวที่ต้องสัยใจเพียงลำพัง

[jainu]

เธอรู้ไหม...ว่าน้ำตาฉันมีความรู้สึก
มันกำลังตกผลึก...เป็นความเหว่ว้า
ไหลกลั่นคนอ่อนแอสู่โลกภายนอกที่เฉยชา
สวยทางเข้า - ออก...
กับลมหายใจที่อ่อนล้าอยู่ทุกวัน


ไม่ได้ร่ำร้องให้เธอมาเห็นใจ
รู้ว่าหมดเยื่อใยไปแล้วกับคนอย่างฉัน
ไม่ได้บีบน้ำตา...แต่มันไหลออกมาเพราะความตื้นตัน
ที่เห็นดีกับใครคนนั้น...
แล้วลืมคนเคยรักกันอย่างง่ายดาย

เพระาว่าน้ำตาฉันมีความรู้สึก
เลยสะท้อนความในใจลึกลึกด้วยการร้องไห้
ฉันไม่สักคำพูดจะอธิบาย
ถ้าอยากรู้...เสียใจแค่ไหน ?
หาคำตอบได้จาก "น้ำตา"

[jainu]

[jainu]

เหมือนหัวใจหยุดเดิน . . . ลมหายใจสะดุด
ตอนเธอบอกกันว่า เราต้องสิ้นสุด . . . เธอไม่มีรักให้
รู้ตัวบ้างหรือเปล่า? ว่าเธอทำให้ใครเขาเสียใจ
และทำให้ชีวิตของคนคนหนึ่งต้องร้องไห้ . . . ตลอดกาล


ถือมีดมาแทงกันเลยดีกว่า . . .
แต่กรุณาอย่าเฉยชา เวลาฉันใกล้ชิด
หรืออย่ามาทำเป็นว่า . . . เราไม่เคยรักกัน
ทั้งที่ก่อนหน้านั้น . . . รักเราสุดหวานชื่นทุกคืนวัน

หากเธอจะไปแล้วจริงๆ
อย่าถามฉันว่าฉันเจ็บปวดแค่ไหน ที่เธอบอกหมดใจในคำว่ารัก
กรุณาเงียบเฉย . . . อย่าทำร้ายฉันเลยด้วยการถามอะไร
เพราะคำตอบเดียวที่เธอจะได้ . . .

คือน้ำตาที่ไหล . . . จากคนที่หัวใจไม่เข้มแข็งพอ

[jainu]

เพลง  ปราสาททราย

ศิลปิน  สุรสีห์ อิทธิกุล


กว่าจะรวมจิตใจ เก็บทรายสวยๆ มากอง ก่อปราสาทสักหลัง
ก่อกำแพงประตู ก่อสะพานสร้างเป็นทาง ทำให้เป็นดังฝัน
ก่อนที่ฉันจะได้เห็นทุกอย่าง อย่างที่ฝันที่ฉันทุ่มเท
น้ำทะเลก็สาดเข้ามา ไม่เหลืออะไรเลย แหลกสลายลงไปกับตา
เหลือเพียงทรายที่ว่างเปล่า กับน้ำทะเลเท่านั้น
ไม่เหลืออะไรเลย จากที่เคยมีความใฝ่ฝัน
ไร้กำลังจะสร้างใหม่ให้เหมือนเดิม
ทีละเล็กละน้อย ที่คอยสะสมความดี มีให้เธอเท่านั้น
ก่อเป็นความเข้าใจ แต่งเติมความหมายด้วยกัน
คอยถึงวันที่หวัง ก่อนที่ฉันจะได้พบความสุข อย่างที่ฉันฝันไว้ทุกวัน
เธอก็พลันมาจากฉันไป ไม่เหลืออะไรเลย

(ไม่เหลืออะไรเลย) แหลกสลายลงไปกับตา
เหลือเพียงใจที่ว่างเปล่า กับฉันคนเดียวเท่านั้น

จะเอาแรงพลังจากไหนไว้เติมแต่งฝัน
จะเอาวันและคืนจากไหนให้พอทำใจ ไม่เหลืออะไรเลย
จากที่เคยมีความใฝ่ฝัน ไร้กำลังจะสร้างใหม่ให้เหมือนเดิม
จะเอาแรงพลังจากไหน ไว้เติมแต่งฝัน
จะเอาวันและคืนจากไหน ให้พอทำใจ ไม่เหลืออะไรเลย

จะเอาแรงพลังจากไหนไว้เติมแต่งฝัน
จะเอาวันและคืนจากไหนให้พอทำใจ ไม่เหลืออะไรเลย
จากที่เคยมีความใฝ่ฝัน ไร้กำลังจะสร้างใหม่ให้เหมือนเดิม
จะเอาแรงพลังจากไหน ไว้เติมแต่งฝัน
จะเอาวันและคืนจากไหน ให้พอทำใจ ไม่เหลืออะไรเลย

[jainu]

ยามรักเธอบอกรัก กับฉันตั้งมากมาย
ยามเราห่างกันเธอช่างสร้างฝันว่ารักเราไม่มีวันสลาย
ยามเบิกบานหัวใจเราเคียงคู่กายกัน
ยามเศร้าเธอเคียงข้างปลอบประโลมขวัญ
ยามเธอชัง คำปลอบขวัญ คือ เกลียดฉันจังเลย

[jainu]

ขอให้นึกถึงสิ่งหนึ่งไว้ว่า “เราจะไม่เป็นไร” สิ่งที่เราเป็นไปนั้นเป็น “เรื่องธรรมดา” เรื่องธรรมดาที่อาจเกิดขึ้นกับทุกคนได้ ไม่เว้นแม้แต่ตัวเรา


และเมื่อถึงในวันที่ใจอ่อนล้า หมดเรี่ยวแรง สักแค่ไหน ขอเพียงอย่าเพิ่งหมด “กำลังใจ” ทำใจให้ดีแล้วพยายามสร้างพลังใจขึ้นมาใหม่ ต่อสู้และแก้ปัญหา ต่อไปอย่าได้ท้อถอย แล้วค่อยๆเดินก้าวไปข้างหน้า


ก้าวช้า ช้าอย่างสุขุมและรอบคอบกว่าเดิม ถือเสียว่าสิ่งที่ผ่านมา เป็นประสบการณ์ชีวิต สอนให้เรารู้จักคิด รู้จักใช้ปัญญา


อย่า ให้ปัญหามาบั่นทอนจิตใจ ต้องคิดให้ได้ว่าชีวิตต้องดำเนินไป ถึงจะยากเย็นเพียงไรก็ต้อง “อดทน” ไว้อย่าได้ยอมแพ้และขอให้อย่าลืมคำ คำนี้ไว้ว่า “เราจะไม่เป็นไร”

สักวันทุกอย่างที่เป็นมา มันก็จะผ่านไป แล้วชีวิตก็จะพบกับสิ่งใหม่ๆอีกครั้ง ความสุขก็ยังรอเราอยู่เช่นเดิม



อย่าลืมว่า การจะอยู่อย่างมีความสุขนั้น มันเริ่มจากที่จิตใจ ของเราเอง

[jainu]

[jainu]

นับตั้งแต่ วันเธอไกล ในวันก่อน
ความอาทร มากเหลือ เหนือคำขาน
หัวใจฉัน ไร้สุข ทุกข์มานาน
จวบจนกาลเวลา ผ่านผัน ถึงวันนี้
เงียบเหงา เดียวดาย กลางสายฝน
หนาวร้อนทน ตลอดไป ไม่หลบหนี
หัวใจชินชา มานานปี
รอวันที่ เธอกลับ ซับน้ำตา
กับดอกไม้ ที่วาง ข้างศพฉัน
คือของขวัญ วันคนลับ กลับมาหา
เผยรอยยิ้ม เศร้าเศร้า เหงาอุรา
รับรู้ว่า วันที่ผ่าน ร้าวรานใจ