|
|
|
nokeang
|
 |
« ตอบ #181 เมื่อ: มิถุนายน 18, 2011, 01:02:36 AM » |
|
 เธอเหนื่อยไหมที่ตัวฉันชอบงอแง
ขอโทษ..ที่ฉันทำตัวแบบนี้
ขอโทษที่ทำให้เธอผิดหวัง
ขอโทษที่ไม่ยอมเชื่อฟัง
ขอโทษที่หลายๆครั้งทำให้เธอเหนื่อยใจ
ขอโทษที่ฉันทำตัวแย่ๆ
ขอโทษที่ไม่เคยแก้นิสัยแบบนี้
ขอโทษที่ทำให้เธอระอาฉันทุกที
ขอโทษที่ไม่เคยเป็นเด็กดีให้เธอได้ชื่นใจ
ขอโทษที่ฉันเรียกร้องมากเกินไป
ขอโทษที่ทำให้เธออ่อนล้า
ขอโทษที่ทำให้เธอเสียน้ำตา
ขอโทษที่ฉันไม่เคยเข้าใจเธอ
ขอโทษที่ไม่เป็นดังที่เธอหวัง
ขอโทษที่ฉันเป็นดั่งที่เธอคิดไม่ได้
ขอโทษที่ฉันทำร้ายหัวใจ
ฉันจะเปลี่ยนแปลงเพื่อเธอ |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ไม่มีน้ำหนักใด...หนักกว่ากรรม
ไม่มีหนทางใด...ยาวเท่าหนทางแห่งกรรม
|
|
|
|
jainu
|
|
« ตอบ #182 เมื่อ: มิถุนายน 18, 2011, 05:49:41 PM » |
|
ไ ด้ แ ค่ รั ก . . . รั ก . . . ก็ ค ง พ อ  ไ ด้ แ ค่ รั ก . . . รั ก . . . ก็ ค ง พ อถึงแม้เส้นทางที่เราเคยเดินด้วยกัน..วันนี้ไม่มีเธออีกแล้วไ ด้ แ ค่ รั ก . . . รั ก . . . ก็ ค ง พ อถึงแม้วันนี้เธออาจมีใครเดินเคียงข้างแทนฉันไ ด้ แ ค่ รั ก . . . รั ก . . . ก็ ค ง พ อถึงแม้วันนี้เธอจะไม่มีทางหวนกลับมาตรงนี้ที่ฉันยืนอ ยู่อีกแล้วไ ด้ แ ค่ รั ก . . . รั ก . . . ก็ ค ง พ อถึงแม้ฉันจะไม่สามารถมองเห็นความเป็นไปของเธอได้ไ ด้ แ ค่ รั ก . . . รั ก . . . ก็ ค ง พ อถึงแม้เธอจะลืมฉัน..ลืมความผูกพันที่เคยมี ไ ด้ แ ค่ รั ก . . . รั ก . . . ก็ ค ง พ อถึงแม้จะไม่มีสักนาทีที่เธอจะคิดถึงกันไ ด้ แ ค่ รั ก . . . รั ก . . . ก็ ค ง พ อถึงแม้ว่าความห่วงใยที่เธอเคยให้..จะกลายเป็นของคนอื ่นไ ด้ แ ค่ รั ก . . . รั ก . . . ก็ ค ง พ อถึงแม้ว่าความอบอุ่น..อ้อมกอดที่เคยสัมผัสจากเธอ..คน อื่นจะได้รับมันไปไ ด้ แ ค่ รั ก . . . รั ก . . . ก็ ค ง พ อถึงแม้ฉันจะไม่มีค่า..ไม่มีความหมาย..ไม่มีความสำคัญ กับเธออีกไ ด้ แ ค่ รั ก . . . รั ก . . . ก็ ค ง พ อถึงแม้ทุกลมหายใจของเธอจะเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่ฉันไ ด้ แ ค่ รั ก . . . รั ก . . . ก็ ค ง พ อถึงแม้จากนี้ไป..เส้นทางนี้จะมีเพียงฉันลำพัง..แต่ฉั นก็ยังรักเธอเพราะ......๐๐.. ไ ด้ แ ค่ รั ก . . . รั ก . . . ก็ ค ง พ อ . . . . . . . . ก็ ค ง พ อ ..๐๐เพราะความรักที่แท้คือ..ได้แค่รัก...รัก...ก็คงพอ... .เวลาผ่าน..คนเปลี่ยน
ระยะที่ห่าง...ทำให้เธอเปลี่ยนไป...
แต่...เคยคิดกลับกันมั๊ย....
ว่าทำไม...
ทั้งที่เวลาผ่าน...ระยะทางที่เพิ่มมากขึ้น
ทำให้เธอเปลี่ยน...แต่..ทำไม- - ฉั น ยั ง เ ห มื อ น เ ดิ ม - -คงไม่โทษใครที่ทำให้เราห่างกัน
ทั้งในความรู้สึกและระยะทาง...
ไม่ใช่ความผิดของเธอที่รักฉันน้อยลง
ไม่ใช่ความผิดของใครที่ทำให้ระหว่างเรามีช่องว่างเพิ ่มมากขึ้น...
ถ้าจะผิด....คงผิดที่ฉัน...
ที่...เ ป็ น ค น ที่ เ ธ อ......เคยรัก....แ ค่ เ ค ย...รัก.ไ ด้ แ ค่ รั ก . . . รั ก . . . ก็ ค ง พ อ
|
|
|
|
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มิถุนายน 18, 2011, 05:53:54 PM โดย nujai »
|
บันทึกการเข้า
|
finghting!!!
|
|
|
|
jainu
|
|
« ตอบ #183 เมื่อ: มิถุนายน 18, 2011, 06:02:56 PM » |
|
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
finghting!!!
|
|
|
|
jainu
|
|
« ตอบ #184 เมื่อ: มิถุนายน 18, 2011, 06:10:31 PM » |
|
เพิ่งรู้ว่า.................ความเหงามันเป็งเช่น................รั่ย เพิ่งรู้…ว่าความเหงามันเป็นเช่นไร
ก็เมื่อวันที่ฉันไม่มีใคร…อยู่ข้างกายเหมือนวันเก่าๆ
ไม่เคยคิดเลย…ว่าใจดวงนี้จะต้องเหงา
เมื่อความรู้สึกดีๆ ระหว่างเรากำลังหายไป
เพิ่งรู้…ว่าเธอมีค่า
ก็เมื่อวันที่เธอบอกลา…ใจฉันมันเหว่ว้า…หวั่นไหว
อยากฉุดรั้งให้เธออยู่ตรงนี้..ก็ไม่มีเหตุผลดีๆ มาดึงเธอไว้
ได้แต่มองเธอเดินจากไป…ปล่อยให้น้ำตารินไหลอยู่อย่างนั้น
เพิ่งรู้…ค่าของคำว่ารัก
ก็เมื่อหัวใจไร้ที่พิงพัก…ต้องเจ็บหนักกับรักที่ร้าวฉาน
ในวันนี้ฉันเพิ่งรู้ซึ้ง…ว่าความคิดถึง…มันทรมาน
จากอดีตที่พ้นผ่าน…ฉันยังต้องการให้เธอกลับมา
ยังรอเธอเสมอแม้รู้ว่าเธอจะไม่กลับมา…รักตลอดไปนะ
แม้วันนี้ วันข้างหน้า เธอจะไม่ใช่ของของเรา ก็ขอให้คำว่าเพื่อนระหว่างเรา ยังคงมีอยู่ ตลอดไป |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
finghting!!!
|
|
|
|
|
|
jainu
|
|
« ตอบ #186 เมื่อ: มิถุนายน 18, 2011, 06:29:13 PM » |
|
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
finghting!!!
|
|
|
|
jainu
|
|
« ตอบ #187 เมื่อ: มิถุนายน 18, 2011, 06:33:33 PM » |
|
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
finghting!!!
|
|
|
|
jainu
|
|
« ตอบ #188 เมื่อ: มิถุนายน 18, 2011, 11:23:17 PM » |
|
ฉันเหนื่อยกับชีวิตของฉัน ขอบฟ้าไกล ไขว่คว้า หาความรัก
พบเพียงพักตร์ ลางเลือน กับเลือนหาย
ไขว่คว้าได้ เพียงเหงา มาเคียงกาย
คู่เคียงคล้าย กับใจอ้าง ร้างห่างไกล
หนาวเหลือเกิน กับใจ ที่อ้างว้าง
กอดเพียงร่าง ลางเลือน มเลือนหาย
กอดเพียงรัก แพ้พ่าย จากใจกาย
คงแลคล้าย เพียงศพร่าง ร้างหัวใจ
แม้ต้องเจ็บ เหน็บหนาว ถึงวันตาย
แต่คนเศร้า ไม่คลาย กายห่วงหา
แค่ฉันสิ้น บุญฟ้า สั่งลงมา
รู้ไว้หนา ใจไม่ร้าง ห่างจากเธอ
ในวันนึง ขอฝัน ถึงฉันบ้าง
บนทางร้าง คงเศร้า เหงาคิดถึง
แค่ฃักนิด ขอรู้ ห่วงคำนึง
ยังคิดถึง แค่คนนี้ ที่มีเธอ
|
|
|
|
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มิถุนายน 18, 2011, 11:45:30 PM โดย nujai »
|
บันทึกการเข้า
|
finghting!!!
|
|
|
|
jainu
|
|
« ตอบ #189 เมื่อ: มิถุนายน 18, 2011, 11:43:23 PM » |
|
|
|
|
|
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มิถุนายน 19, 2011, 06:56:12 AM โดย nujai »
|
บันทึกการเข้า
|
finghting!!!
|
|
|
|
jainu
|
|
« ตอบ #190 เมื่อ: มิถุนายน 19, 2011, 06:32:31 AM » |
|
เมื่อรักเราไม่เท่ากัน ทางออกคืออะไรเมื่อ "ความรัก" เริ่มต้นขึ้นพร้อม ๆ กัน เพราะคนสองคนพบกัน รู้จักกัน เรียนรู้กัน ตกลงคบกัน แต่พอเวลาผ่านไม่ ในขณะที่อีกคนรักลึกซึ้งเพิ่มขึ้นทุก ๆ วัน วาดฝันถึงอนาคตที่สวยงาม ทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต เพราะอยากจะทำให้ความรักออกมาสวยงามตามอย่างใจคาดหวั ง โดยไม่มองสิ่งรอบข้าง ปิดหูปิดตา รักเดียวใจเดียว แต่อีกคนกลับไม่คิดถึงอนาคต รับรู้เพียงแต่ว่าอยากทำวันนี้ให้ดีที่สุด พร้อม ๆ กับไม่ทุ่มเทอะไรมากมายนัก เพราะกลัวผิดหวัง กลัวเจ็บปวดเสียใจ และไม่ชอบการผูกมัด เพราะยังต้องการเปิดโอกาสให้ตัวเอง เผื่อเจอคนที่ใช่มากกว่า เลยทำให้...รักของคนสองคน "ไม่เท่ากัน"ในเมื่อ "รักเราไม่เท่ากัน" ทางที่ต้องจับจูงเดินเคียงข้างกันไป...จะเป็นอย่างไร ? คำถามนี้คงไม่มีใครสามารถตอบมันได้ดีเท่าตัวเราเอง เพราะทุก ๆ อย่างล้วนมีเหตุผลในตัวของตัวเอง แม้คำว่า "รัก" ของคนแต่ละคนต่างกัน...บางคนรักมากจนล้นใจ แต่บางคนกลับรักบางเบาซะจนน่าใจหาย...แต่ท้ายที่สุดจ ุดหมายปลายทางอยู่ที่ "การกระทำ" ของคนทั้งคู่ จะ ก้มหน้าฝืนทนตาบอดมองไม่เห็นความจริง หลอกตัวเองไปวัน ๆ และยิ้มพร้อมน้ำตา เพราะคิดว่า "รัก" ที่เขาให้มาไม่ว่าจะมากน้อยขนาดไหนก็สุขใจแล้ว หรือเงยหน้ายอมรับความจริง ยอมรับความเจ็บช้ำกับการเลิกรา และยิ้มพร้อมน้ำตา ที่มาจากความสุขภายในใจจริง ๆ คุณเองเท่านั้นที่มีสิทธิ์คิด มีสิทธิ์เลือกให้ตัวเองมีออกแบบฉากสุดท้ายของ "ความรัก" ให้เป็นแบบไหนหากเกิดภาวะ...รักเราไม่เท่ากัน"ข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
finghting!!!
|
|
|
|
jainu
|
|
« ตอบ #191 เมื่อ: มิถุนายน 19, 2011, 06:37:08 AM » |
|
เมื่อความรักทำให้เกรงใจน้อยลง คาดหวังมากขึ้น ขึ้นชื่อว่า "ความรัก" มันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่จะสนิทสนม คุ้นเคย ผูกพัน ห่วงใย เกรงใจ ให้เกียรติ เอาใจใส่ หึงหวง ฯลฯ โดยเฉพาะกับ "ความเกรงใจ" ที่ต้องมีให้กันและกัน ซึ่งเดี๋ยวนี้มีคู่รักหลาย ๆ คู่ พอสนิทกันมากขึ้น "ความเกรงใจ" กลับลดน้อยลง และ "ความคาดหวัง" กลับเข้ามาแทนที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ ทั้ง ๆ ที่ "ความเกรงใจ" เป็นองค์ประกอบสำคัญสำหรับความรัก ควรอย่างยิ่งที่จะเอาใจเขามาใส่ใจเรา เพราะคนใกล้ชิดสนิทกัน มักคิดว่าจะสามารถทำอะไรตามใจคุณได้แทบทุกเรื่อง จนลืมนึกถึง "ความรู้สึก" ของอีกคนไปอย่างไม่รู้ตัว ก่อนเป็นแฟน...ความเกรงใจเป็นเหมือนปราการชั้นดี ที่ช่วยส่งเสริมให้คุณดูน่าคบหา หลังเป็นแฟน...ความเกรงใจกลับค่อย ๆ มลายหายไป จนส่งผลให้คุณกลายเป็นคนน่ารำคาญ เคย ลองถามตัวเองดูหรือเปล่า ว่าเป็นเพราะอะไร??? อาจเพราะเราเคยชินกับสิ่งที่ได้รับ จนเมื่อไม่ได้รับ เราก็เกิดปฏิกิริยาต่อต้าน หรือ "คาดหวัง" ไปต่าง ๆ นานาว่าเขาต้องเป็นอย่างนั้น ต้องเป็นอย่างนี้ แต่จริง ๆ แล้ว การเกรงใจ ... การให้เกียรติ ... การเคารพ ในกันและกัน มันเป็นเรื่องที่ดีมาก ๆ อย่า ลืมว่าไม่มีใครเป็นเจ้าของคนอื่นได้อย่างสมบูรณ์แบบ อย่าหักหามน้ำใจกันด้วยการ "ไม่เกรงใจ" จนทำให้มันกลายเป็นความเคยชิน เพราะเมื่อไหร่ที่เคยชิน ความเฉยชา ห่างเหิน และหมดรัก ก็จะตามมาอย่างไม่ทันให้เราตั้งตัว ข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
finghting!!!
|
|
|
|
jainu
|
|
« ตอบ #192 เมื่อ: มิถุนายน 19, 2011, 06:40:58 AM » |
|
อกหักได้...อ่อนไหวได้...แต่อย่าอ่อนแอ อกหัก...มันก็แค่ประสบการณ์ชีวิต จริงอยู่เมื่อมี "ความรัก" มันก็ต้องมีความสุข ความทุกข์ คละเคล้ากันไป และคงไม่มีความรักของใครที่จะสมบูรณ์แบบไปซะทุกอย่าง เพราะฉะนั้น หากเมื่อต้องอยู่ในภาวะอกหักรักคุด ก็ขอให้คิดเอาไว้ว่า "อกหัก...ดีกว่ารักไม่เป็น" อาการ เศร้าโสกเสียใจ ซึม หงอยเหงา ทุกข์ใจ เจ็บปวด ทรมาน คือสิ่งที่ทุกคนต้องประสบพอเจอ หากหัวใจเข้าโหมดอ่อนแอก็ไม่มีใครว่าใคร แต่ถ้านานวันเข้ามันก็ยังไม่เข้มแข็งซะที อันนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกันนะ จริงอยู่ว่าระยะเวลาทำใจของคนเราไม่เท่ากัน บางคน 3 วัน บางคน 1 เดือน บางคน 1 ปี หรือบางคนไม่เคยพยายามที่จะลืมก็ตาม แต่ ยาที่สามารถรักษาโรคนี้ได้ดีที่สุดก็คือ "เวลา" และ "หัวใจ" ที่แข็งแรง เพราะไม่มีใครทำให้เราเสียความรู้สึกได้ เสียใจได้ อ่อนแอ่ได้ นอกจากตัวเราเอง ถ้าเราอยากทำให้ตัวเองมีความสุขในทุก ๆ วัน ก็ต้องมองไปข้างหน้า แล้วลุกขึ้นมายิ้มกับวันใหม่ที่สดใสกว่าเดิม ถ้า เริ่มรู้สึกว่าหัวใจอ่อนแอ อ่อนไหว เกินกว่าที่จะควบคุมได้อยู่ ก็ปล่อยไปเต็มที่ อยากร้องไห้ต้องร้อง อย่าไปเก็บไปกั๊กไว้ให้ทรมานใจ บางครั้งหัวใจก็นำทางผิดบ้างถูกบ้าง แต่ถ้ารู้สึกว่าพอแล้วก็ควร "หยุด" เพื่อเริ่มต้นใหม่ มองหาสิ่งใหม่ ๆ แล้วคุณก็จะมีความสุขในทุก ๆ วันเองล่ะข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
finghting!!!
|
|
|
|
|
ไม่สามารถโหลดไฟล์ภาษา 'Aeva.thai-utf8' ได้
