สวัสดีครับคุณ
ribbinn และทุกท่านที่จะเขียนต่อไปนี้ม่เกี่ยวกับทองครับ หลังจากชุลมุน มึนๆตั้งแต่วันเปิดเว็บ จนถึงวันนี้เพิ่งจะมีความรู้สึกอยากเขียน นอกเรื่องทองบ้าง
การยกมือไหว้สําคัญไฉนแรงผลักดันให้เขียนเรื่องนี้มาจาก เมื่อวันอาทิตย์ 27 กย 52 ที่ผ่านมา ผมไป update สมุดธนาคาร ที่ธนาคารเจ้าของ
บัญชี ที่ชื่อบริษัท ที่ผมมีอยู่ โดยไปที่สาขา ซีคอนสแควร์ ธนาคารแห่งนีอยู่ชั้นที่ 1 ฝั่งโลตัล ใกล้ประตูทางออกไปสู่ถนน
ผมไปถึงประมาณ 5 โมงเย็นกว่าๆ ไปกดบัตรคิวได้ที่ 360 รอประมาณ 5 นาที ก็ถึงคิว ผมบอกความต้องการ ว่าต้องการฝากเงิน
เพื่อเป็นการ อัพเดท สมุด แต่บังเอิญสมุดใช้ไปเกือบหมด เหลือหน้าสุดท้าย หลังสุดอีกไม่ถึง 5 บรรทัด
ครั้งแรกพนักงานสาว จะว่าสวยก็พอได้ เฉพาะตอนที่ยิ้ม อยู่เคาว์เตอร์เบอร์ 1 เธอก็ยิ้มแย้มแจ่มใส แต่พอทราบความต้องการ
ของผมที่จะอัพเดท สมุด เธอบอกว่าสมุดเต็มต้องเปลี่ยนเล่มใหม่ แต่เป็นสมุดของบริษัท เปลี่ยนไม่ได้ ต้องไปเปลี่ยนที่เดิม
คือสนง ใหญ่ โดยเธอจะลงแผ่นใบรับฝากเงินให้ผมเท่านั้น จะไม่มีการอัพเดทอะไรให้ทั้งสิ้น เธออ้างว่าเป็นกฏ
ผมก็ว่าเธอคงไม่โกหก แต่ผมก็บอกความจําเป็นว่า ช่วงนี้ผมไม่มีเวลาไปที่ สนง ใหญ่ อาจนานเป็นเดือน เพราะต้องออก ตจว
บ่อย และถ้าหยุดงาน จะเสียรายได้ ไปมากๆ อาจโดนตําหนืจากผู้ที่ผมไปช่วยงานได้ โดยผมบอกว่า แค่พิมพ์ยอด
เงินที่โอนเข้ามาลงในกระดาษ ซึ่งไม่มีผลอะไร ที่ผมจะไปโกงหรือทําอะไรที่เสียหายกับธนาคารแห่งนั้นได้ และผมก็บอกว่า
ผมมีบัตรประชาขน และตรายางของบริษัทมาด้วย เรียกว่ามีหลักฐานครบ แต่เธอปฎิเสธอย่างเดียว
อ้างแต่ว่าเป็น
กฎ กฎ กฎ หน้าของเธอ พนักงานสาวที่ช่องเบอร์ 1
จากที่พอจะดูสวย เวลายิ้ม เริ่มแปลงโฉม เป็น หน้าบึ้ง ตาขวาง มองทุกซอกทุกมุม มองเห็นแต่ความสาว แต่หาความสวยไม่เจอ ผมอยากจะรีบ
เดินออกมาจาก ธนาคารที่แสนจะอึดอัด กลิ่นไอของอากาศที่ไม่ถ่ายเท เก้าอี้นั่งที่แสนจะแฝงไว้ด้วยคราบ สกปรก
แต่ผมก็ไม่สามารถตัดใจเดินออกไปได้ ยังไงต้องคุยให้รู้เรื่อง ผมบอกว่าขอโทษ ขอคุยกับ ผจก สาขา หรือคนที่
มีอํานาจมากที่สุดของคุณได้มั๊ย
สักครู่เธอก็เดินออกไปทางขวามือ ไปพูดอะไรนืดหน่อยกับสาวอีกคนที่มีอายุมากกว่าเธอสัก 15-20 ปี แต่ก็ยังไม่
ถึงกับแก่มากนัก เธอที่มีอายุมากหน่อยก็เดินเข้ามา ถามว่ามีอะไรหรือ ผมก็ต้องบรรยายอีกครั้งว่าผมต้องการฝากเงิน
พร้อมอัพเดทสมุดด้วย เธอก็ตอบกลับมาด้วยสีหน้าไม่ค่อยพอใจนิดๆ ว่าตามกฏทําไม่ได้ ผมต้องอธิบายอีกครั้ง
ถึงเหตุผล ว่าผมมีบัตรประชาชน และตรายาง เธอผู้เป็นหัวหน้าใหญ่แห่งธนาคารแห่งนี้ เดินไปมาอีกรอบ แล้วกลับมาใหม่
ด้วยท่าทีการต่อรอง ว่าถ้างั้นเธอจะพิมพ์ รายการในหน้าแรกสุด แล้วเปิดหน้าสมุดให้ผมดู ผมก็มองดูหน้าสมุดด้วยความมึน
ผมมองหน้าเธอนิ่งๆแบบไร้ความรู้สึก ผมนิ่งไป 10 วินาที เพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกไปดี และไม่คิดว่าจะมีวิธีแบบนี้
แต่ในที่สุดด้วยแรงแห่งความต้องการอัพเดท สมุดให้ได้ ผมตอบไปว่า รายการโอนเงินเข้ามายาวมากกว่าหน้าสมุดหน้าแรก
ถ้าใส่ลงมาผมไม่ว่าอะไรหรอก ที่จะลงในหน้าแรกสุด แต่ถ้าลงไม่หมด คุณจะทํายังไง คราวนี้ความเงียบเกิดที่เธอบ้าง
ผมก็พูดเบาๆว่า กฎ กฎทุกกฎ มีข้อยกเว้นเสมอ เพียงแต่คุณ
จะทําให้หรือไม่เท่านั้น แล้วผมก็พูดต่อว่า ถ้ารู้ว่าจะมีปัญหาแบบนี้ ผมจะไม่ให้เพื่อนๆน้องๆ โอนเงินเข้าบัญชีธนาคารของคุณ
หรอก เสียดายค่าเงินที่ต้องจ่ายตอนโอน รวม 70 กว่าท่าน คืดเป็นค่าโอน 1-2,000 บาท
[นึกในใจว่า คุณหัวหน้าสาขา คุณรู้มั๊ยคุณไปขัดขวางรายได้ของธนาคารนะ อย่าให้รู้ไปถึง เจ้าของใหญ่ที่เป็นชาวต่างชาติเชียว
ว่าคุณ ทํางานแบบนี้ คือทื่อไปทื่อมา ไม่รู้จักใช้ไหวพริบ จะเสียลูกค้าง่ายๆ และคุณอาจต้องไปทํางานที่สาขาอื่น ภายใน 7 วัน
10 วัน เพราะเจ้าของธนาคารของคุณเป็นคนต่างชาติ เขาไม่สนใจหรอกว่าคุณจะเป็นใคร ถ้าทําให้ธํนาคารเสียประโยชน์
เขาไม่เก็บคุณไว้ให้เปลืองเงินเดือนหรอก ผมแค่นึกในใจ แต่ไม่คิดทําอะไรมากกว่าที่คิด กลัวบาป]
ในที่สุด เธอที่ใหญ่สุดในสถานที่แห่งนั้นเดินกลับมาอีกที ด้วยสีหน้า ไม่พอใจเหมือนเดิม แต่พูดอะไรนิดหน่อยกับพนักงานคนสวย
เบอร์ 1 แล้วพนักงานเบอร์ 1 ก็ update สมุดให้ผม ใส่เศษกระดาษ ยาวเหยียดมา 3 หน้า ให้ผม โดยไม่ดูตรายาง
เพียงแค่มองๆบัตรประชาชนของผมหน่อยๆเท่านั้นเอง
ผมพอได้เศษกระดาษที่อัพเดทมาแล้ว ก็จบเรื่อง พนักงานสาวสวยช่องเบอร์ 1 ก็ยกมือขึ้นไหว้อย่างสวย แบบนางสาวไทย
แต่ผมมองไปที่หน้าเธอ กลับไม่มีรอยยิ้มแม้แต่นิดเดียว หน้ายังบึ้งตึง ผมจะไหว้ตอบกลับ และพูดคําว่าขอบคุณ แต่ใจ
มันไม่ยอม ยกมือไหว้กลับ และจะพูดขอบคุณ ก็พูดไม่ออก เพราะเธอทั้ง 2 คน ไม่ได้ตั้งใจช่วยอะไรผมเลย แค่ทําไปเพราะ
ทนเหตุผลที่ผมยกมาอ้างไม่ได้ และในใจผมตอนนั้นกลับคิดว่า คุณเปลี่ยนการไหว้ ที่เต็มไปด้วยความบึ้งตึง
มาเป็นรอยยิ้ม แล้วไม่ไต้องยกมือไหว้ น่าจะดูดีกว่า
ยังไม่จบเรื่องการยกมือไหว้ ยังมีต่อ ทําไม
ผู้ใหญ่ถึงไม่ยกมือไห้วตอบเด็กๆ แล้วทําไมเวลามีคนมาไหว้เราก่อน เราจึงต้องยกมือไหว้กลับ ถ้ามีท่านอยากอ่านจะมาเขียนต่อครับ
ความจริงอยากเขียนให้จบวันนี้ แต่รู้สึกว่ายาวไป พอก่อนดีกว่า