สวัสดีค่ะ..คุณพอล รบกวนถามนอกเรื่องทองสักนิดนะคะ เรื่องการปล่อยปลาน่ะค่ะว่าเวลาเราเอาปลาอะไรไปปล่อยก็ห้ามกินปลาชนิดนั้นน่ะค่ะ เช่นปล่อยพวกปลาไหลเพราะตัวเองไม่กิน ส่วนปลาที่กินก็ห้ามปล่อย วันก่อนไปเดินตลาดนัดจะซื้อปลาไปปล่อยตอนแรกก็ว่าจะซื้อปลาไหลอย่างเดียวแต่ที่ร้านเค้ามีปลานิลวางขายอยู่ด้วย(ปลายังไม่ตาย)พอบอกแม่ค้าว่าซื้อปลาไหลไปปล่อยให้ใส่น้ำด้วย เจ้าปลานิลที่นอนอยู่เฉยๆก็ดิ้นโดดขึ้นมาแรงๆ ตอนแรกก็ว่าจะไม่เอาปลานิลเพราะกินปลานิลอยู่(แต่ซื้อที่ตายแล้วนะคะ) แล้วก็กลัวปลาไม่รอดระหว่างทางไปคลอง แต่พอเห็นเค้าดิ้น(เหมือนบอกว่ายังไม่อยากตายจะไปด้วย)ก็เลยซื้อไปปล่อยด้วยค่ะ พอลงน้ำได้ว่ายไปฉิวเลย แฟนบอกว่าอย่าไปคิดมากเลยว่ากินหรือไม่กินถ้าเราไม่เอาไปปล่อยมันก็ตายซื้อไปปล่อยก็ได้ช่วยชีวิตเค้าก็พอแล้ว อย่างนี้ถ้าวันหลังจะซื้อปลานิล(ที่ตายแล้ว)มาทำอาหารได้ไหมคะ
สวัสดีค่ะ สมาชิกใหม่รายงานตัวค่ะคุณพอล pleaseรอฟังคำตอบด้วยคนค่ะ ปกติเป็นคนปล่อยปลาบ่อยมากๆคร่าวๆเป็น 1000 ตัวแล้วมั๊งคะ ชอบเวลาเห็นเขาเป็นอิสระ ดีใจเวลาลงน้ำ ส่วนมากก็ปล่อยปลาไหลค่ะ เพราะมีพ่อค้าขายอยู่แถวบ้าน สังเกตุว่าคนที่มาซื้อส่วนใหญ่จะซื้อไปปล่อยเหมือนกัน เคยไปธุระ ผ่านวัดที่เขามีเขตปล่อยปลาเลยแวะหาซื้อปลาไปปล่อย ทั้งนก เต่า ปลาอื่นๆกระโดดกะโจนจะไปด้วยกันหมดเลย แต่ก็สามารถซื้อได้แค่กำลังที่มีค่ะ กลับบ้านมาแทนที่จะสบายใจเต็มที่กลับเป็นทุกข์มากกว่า สงสารเขาจังเลย
สวัสดีครับ
คุณ sa คุณ please ไม่ทราบว่าใช่คุณ sa ที่เคยเขียนถามเรื่องปลามาครั้งหนึ่งแล้วใช่มั๊ยครับ
ผมจําได้ว่าอ่านผ่านตา ว่าจะเขียนตอบ แต่ยังไม่ได้ตอบ
วันนี้ขอตอบเลย การมีความสงสาร ก็คือข้อหนึ่งที่อยู่ในพรหมวิหาร๔ คือ
มีความเมตตา สงสาร แต่ถ้าสงสารอย่างเดียวได้บุญน้อย
ต้องมีกรุณาด้วยคือการช่วยเหลือ ยิ่งช่วยเหลือคนดี คนมีศีลมีธรรม ยิ่งได้บุญมากๆ
มาดูการปล่อยปลาที่กําลังจะถูกฆ่าตายในตลาด บุญได้แน่นอน ถึงแม้จะไม่มากเท่ากับช่วยชีวิตคน [คนดีๆ ,มีศีล มีธรรม]
ศีลข้อ ๑ ห้ามฆ่าสัตว์ เป็นข้อที่ ๑ เพราะว่าบาปหนักสุด ในศีล ๕ ข้อ ถ้าฆ่าสัตว์
หรือฆ่ามนุษย์ เวลาตายแล้วลงนรก ขุมที่ ๑
นั่นคือผลของการฆ่าสัตว์ รวมทั้งมนุษย์ กรรมที่ชดใช้ตอนมีชีวิตอยู่คือ จะเป็นคนที่มีโรคภัยไข้เจ็บ ตลอดเวลา
ที่ต้องกินยาตลอดชีวิต หรือเรียกง่ายๆว่ามีโรคประจําตัว เช่นโรคความดันสูง โรคเบาหวาน โรคหัวใจ นี้คือผิดศีลข้อที่ ๑ แบบ เบาๆ
คือฆ่าสัตว์ แต่ไม่มากนัก แต่ถ้าฆ่าสัตว์มากๆ ไม่ว่าโดยอาชีพ หรือ เจตนาก็ตาม คนพวกนี้จะรับกรรมหนักขึ้น คือเป็นโรคร้ายแรง
ที่ไม่มียารักษาและอายุไม่ยืนยาว มีอาการเจ็บปวด ทรมาน ตอนที่ยังมีชีวิต
คราวนี้มาดูผลของการไม่ฆ่าสัตว์ คือตรงข้ามกับฆ่าสัตว์ คือ จะไม่มีโรคภัยไข้เจ็บเรื้อรัง หรือรุนแรง ไม่สบายก็เป็นไปแบบตามฤดูกาล
ไม่กี่วันก็หาย แต่ถ้ายิ่ง มาช่วยไถ่ชีวิตสัตว์ที่กําลังจะถูกฆ่า หรือคน [ที่มีศีล มีธรรม ] จะช่วยส่งผลให้แรงขึ้น คือนอกจากไม่มีโรคเรื้อรัง โรคร้ายแรงแล้ว
ร่างกายยังแข็งแรง อายุยืน เกินกว่าจะควรจะเป็น เวลาอยู่ในช่วงคับขัน ใกล้ตาย ก็จะรอดตายอย่างปฏิหารย์ส่วนปล่อยแล้ว ต้องไม่กินปลาชนิดนั้นๆ เรื่องนี้ไม่จําเป็นครับ ขอเพียงเราไม่ได้เป็นคนฆ่าปลา หรือเป็นคนสั่งฆ่าปลา ก็ใช้ได้เเล้ว
ส่วนจะกินหรือไม่ก็ได้ ส่วนผลในการปล่อยปลาหรือสัตว์อื่นๆที่กําลังจะตาย เมื่อปล่อยแล้ว ก็แล้วกันไป ไม่ต้องไปอาลัยอาวรณ์ ว่าปล่อยไปแล้ว พวกเขาจะไปอยู่
กันอย่างไร จะมีใครมาจับไปอีกมั๊ย ไม่ต้องไปคิดให้เสียเวลา ปล่อยแล้วก็จบเรื่อง ไปเก็บเงินมาใหม่ แล้วไปปล่อยเพิ่มอีกดีกว่า
และที่สําคัญคือเราปล่อยสัตว์ที่กําลังจะโดนฆ่าแล้ว ได้บุญมากแล้ว ในอนาคตเราก็ต้องยึดมั่นในศีลข้อ ๑ นี้ด้วยคือต้องไม่ฆ่าสัตว คน ด้วย
ไม่งั้นบาปจะเกิด ตามมาได้ถึงแม้จะได้บุญนี้แล้วก็ตาม
