ต่อไป »

[sara80]

ปราสาทน้ำ( kraton & Water Castle) ที่สุลต่านสร้างขึ้นไว้แอบพระชายามาเล่นน้ำและอยู่กับพระสนมสาวๆ

ซึ่งปราสาทนี้มีอุโมงค์ลับเชื่อมต่อกับวังสุลต่านค่ะ  
ปล รูปวังสุลต่านไม่ค่อยสวย และก็ไม่ค่อยมีอะไรด้วยค่ะ เลยไม่ได้เอามาลงให้ดูกัน

[sara80]

ตรงนี้เคยเป็นที่ตั้งของหมู่บ้าน Kaliuadam หมู่บ้านที่ได้รับความเสียหายจาก การระเบิดของภูเขาไฟเมอราปี เมื่อปี 2006 และปกติจะสามารถมองเห็นปากปล่องภูเขาไฟเมอราปี ที่มีควันพวยพุ่งออกมาตลอดเวลา ได้อย่างชัดเจน
ตอนไปถึงเสียดายฟ้าปิดเลยไม่เห็นปากปล่องอย่างชัดเจน จากรูปปากปล่องจะอยู่ตรงกลางลางๆ และดินที่เห็นเป็นดินลาวาที่ไหลออกมาจากการระเบิดค่ะ  

[sara80]

บูโรพุธโธ คือ พุทธศาสนสถาน ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก สร้างจากหินภูเขาไฟสีดำ กว่า 2 ล้านก้อน มีภาพสลักพุทธประวัติมากมาย มี 5 ชั้น ซึ่งมีระเบียงภาพแกะสลักด้วยหินภูเขาไฟมากที่สุดในโลกค่ะ  

ปล ตอนไปเที่ยวบุโรพุทโธ เจอปรากฎการณ์ อินโดมุง ไม่ใช่ ไทยมุง นะคะ ฮ่า ฮ่า มีแขกไม่ได้รับเชิญมาถ่ายรูปด้วยกันเพียบเลย  












รีสอร์ทที่พักค่ะ ติดกับบุโรพุทโธเลย ไม่มีรั้วกั้น เดินไปนิดนึงก็มองเห็นบุโรพุทโธแล้วค่ะ



Uploaded with ImageShack.us

[sara80]

ทะเลสาบสีเขียวมรกต ( Color Lake) ยิ่งแดดแรง สีเขียวเข้ม จากน้ำในทะเลสาบ ที่ทำปฏิกิริยา กับธาตุ ที่ออกมาจาก ภูเขาไฟ ก็ยิ่งชัดค่ะ

ตรงนี้ต้องเดินขึ้นเขา แบบไต่เขาเลยทีเดียว เพราะเป็นที่ที่ยังไม่ค่อยมีคนไปเที่ยว เป็นunseen ก็ว่าได้ค่ะ ทางขึ้นต้องเลาะขึ้นเขาไป เล่นเอาเหงื่อตกเลยทีเดียวค่ะ  

ก่อนที่จะมาปีนจุดนี้ ก็ไปชมพระอาทิตย์ขึ้นบนเดียงพลาโต รูปเปิดตัวที่ได้ลงไปชุดแรกสุดค่ะ อันนี้ก็ต้องเดินขึ้นเขาประมาณครึ่งชั่วโมงได้ค่ะ






รูปที่เห็นฉากหลังเป็นภูเขาไฟ และไ่ร่ขั้นบันได ที่ทำตลอดแนวภูเขาไฟเลยค่ะ เนื่องจากที่ราบมีน้อยเค้าจึงนิยมทำไร่ขั้นบันไดบริเวณรอบๆภูเขาไฟค่ะ

[sara80]

จากนั้นก็ไปชม บ่อโคลนเดือด อุณหภูมิกว่า 100 องศา Kawah Sikidang ควันพวยพุ่งออกมา เสียงดังเหมือนลมพายุเลยค่ะ  
เค้าใช้ผลิตกระแสไฟฟ้าให้เป็นประโยชน์ค่ะ  แต่กลิ่นกำมะถันที่แถมมาด้วยนี่สิ  สูดนานๆจะเป็นลมเอาค่ะ  :'(



วิวรอบๆมีลำธารไหลผ่านค่ะ ฉากหลังเป็นภูเขาไฟเช่นเดิมค่ะ  

[sara80]

เจ้าลิงน้อยทางขึ้นไปดูทะเลสาบค่ะ  

[sara80]

ระหว่างทางลงเขา ก็แวะเก็บรูปยอดภูเขาไฟที่แทงทะลุเหนือเมฆมาฝากค่ะ 

[sara80]

โบราณสถาน ของฮินดู ในยุคแรก ของศาสนาฮินดู บนเกาะชวาค่ะ คือ Candi Bima และ Candi Ajurna  

Candi อ่านว่า  จันดี  แปลว่า วัด ค่ะ ส่วนชื่อ Ajuna น่าจะเคยได้ยินกันในเรื่องรามเกียรติ์ ชื่อวัดอรชุน ค่ะ  

บรรยากาศทางเข้าวัดวิวสวยมากค่ะ ซาร่าว่าบรรยากาศดีสุดแล้วตั้งแต่ไปมาทุกวัดค่ะ











ปล ไม่น่าเชื่อว่า อินโดนีเซีย ซึ่งเป็นเมืองร้อนเหมือนบ้านเราเลี้ยงแกะด้วยค่ะ จริงๆแล้วถ้าอยู่พื้นราบอากาศร้อนมากก เหมือนเมืองไทยเลยค่ะ
แต่ถ้าขึ้นเขตภูเขาไฟ อากาศจะหนาวเย็น บรรยากาศดีมากค่ะ

[sara80]

ภูเขาชาท่ามกลางหมอกจางๆค่ะ  เขาทั้งลูกทำเป็นไร่ชาขั้นบันไดค่ะ เอาต้นชามาฝากกันด้วย  

[sara80]

ขอแทรกรูปอาหารเย็นหน่อยค่ะ เป็นอาหารประจำเมือง โซโล Nasi Liwet เป็นข้าวราดแกงกะทิไก่ มะละกอ และก็ไข่ต้มค่ะ  

ปล เป็นมื้อเดียวที่กินไม่ได้เลยล่ะค่ะ :'( ยังดีที่มื้ออื่นๆกินอาหารที่คล้ายๆกับอาหารไทยบ้านเรา

[sara80]

เดินทางผ่านภูเขาไร่ชา ชมวัดยุคโบราณอีก 2 แห่ง Candi Sukuh และ Candi Cetho ซึ่งสร้างในแบบชวาโบราณ และ ยังเป็นปริศนาอีกหลายอย่าง และมีความฮาหลายๆแบบในตัว อันนี้ดูเอาเองนะคะ ไม่มีบรรยายค่ะ ไม่ได้จะทะลึ่งนา  

ปล ทางขึ้นนี่น่ากลัวสุดๆ ลุ้นจนเหงื่อแตกเลยล่ะค่ะ ว่ารถตู้เก่าๆที่นั่งไปเนี่ยจะไต่่เขาไหวมั้ยเนี่ย  :'(วัดนี้เป็นวัดที่ต้องขึ้นไปบนสุดยอดเขาที่อยู่ระดับเมฆเลยทีเดียว  แต่อากาศข้างบนดีมากเลยค่ะ เดินท่ามกลางเมฆหมอกเย็นๆ  

[sara80]

วันนี้ตื่นเช้ามากกค่ะ ตีสอง เพื่อจะนั่งรถจี๊ปขึ้นจุดชมวิวของ ภูเขาไฟโบรโม่ที่ยอดเขาพีนาจากันค่ะ สูง 2700 เมตร เป็นไฮไลท์ของทริปนี้เลยค่ะ แต่ปรากฏว่าช่างโชคร้ายเหลือเกินที่ฟ้าปิดสนิท มองไม่เห็นอะไรเลย ที่ซื้อทัวร์มาตั้งใจจะมาดูอันนี้อันเดียวเลยล่ะ แย่จัง เสียใจมากเลยอ่ะค่ะ :'(

ปล ถ้าฟ้าเปิด จุดนี้จะสามารถเห็น ยอดภูเขาไฟ  5 ลูกที่แทงทะลุเหนือทะเลหมอกขึ้นมา พร้อมกับเห็นภูเขาไฟที่ยัง active อยู่พ่นควันออกจากกาปล่องพร้อมชมวิว พระอาทิตย์ขึ้น และ วิวที่เรียงรายกัน ของ ภูเขาไฟ ในที่ราบสูง โบรโม่ ตั้งแต่ ปล่องภูเขาไฟ โบรโม่ จนถึง ภูเขาไฟ ซีเมรุ (เลียนชื่อมาจาก เขาพระสูเมรู ของ ฮินดู) ซึ่งยังคงปล่อยควัน ออกมาเป็นระยะๆ เป็นวิว ที่สวยงามขนาดที่ฝรั่งเค้าว่า ลืมหายใจ เลยทีเดียว




ฟ้าปิดเลยได้รูปต้นไม้บนยอดเขามาแทน  

[sara80]

หลังจากนั้นก็ใช้รถจี๊บคันเดิม ลงจากยอดเขาพีนาจากัน ลงไปในแอ่งทะเลทราย ของปล่องภูเขาไฟโบรโม่ จนถึงจุดจอดรถจี๊ป จากนั้นก็จ้างม้า ขึ้นไปส่งจนถึงตีนปากปล่อง แล้วก็ต้องเดินขึ้นบันไดไปอีกหลายร้อยขึ้นกว่าจะถึงขอบปากปล่องภูเขาไฟโบรโม่ค่ะ แล้วเราจะเห็น ภูเขาไฟ ที่พ่นควันขาวออกมาค่ะ

แอ่งทะเลทรายที่ราบบนภูเขาไฟโบรโม่  ข้างหน้าคือปากปล่องที่เราจะไปขึ้นกันค่ะ



ต่อด้วยขี่ม้าค่ะ  






บันไดทางขึ้นขอบปากปล่องโบรโม่ค่ะ




ควันสีขาวที่พ่นออกมาจากตรงกลางปากปล่องค่ะ กลิ่นกำมะถันจะแรงมากๆค่ะ



วิวด้านล่างเมื่อมองลงไปจากขอบปากปล่องค่ะ




จะเห็นวัดที่อยู่ด้านล่างด้วยค่ะ  และอีกวิวนึงถ่ายจากด้านล่างฉากหลังเป็นภูเขาไฟอีกลูกค่ะ







ภูเขาไฟอีกลูกที่ดับแล้ว  ลักษณะจะเป็นกลีบๆค่ะ  

[sara80]

จากโบรโม่ เราก็เดินทางข้ามหลายจังหวัดเพื่อจะไปต่อที่ภูเขาไฟคาวาอีเจี้ยน  แต่ทางที่ไประหว่างขึ้นเขาถนนแย่มากกกกกกค่ะ
นึกว่ารถวิ่งอยู่บนหินดาวอังคาร ไม่อยากจะคิดเลยว่านี่คือถนนรึเนี่ย อาเจียนกันไปหลายรายทีเดียว และก็แวะพักค้างคืนที่โฮมสเตย์แห่งหนึ่งท่ามกลางหุบเขา ที่ไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนสามารถมาสร้างที่พักอยู่แถวนี้ได้จริงๆ และสร้างมาเกือบร้อยปีแล้ว

[sara80]

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ตื่นเช้ามากกว่าเดิม คือ ตีหนึ่ง เริ่มต้นออกเดินทางจาก ที่พักไปอีก 30 นาที จะถึงจุดเริ่มเดินเท้าระยะทาง 3 กม. แต่เป็นทางขึ้นเขาชันมากบางช่วง เดินจากข้างล่างขึ้นไปจนถึงปากปล่อง ภูเขาไฟ ก่อนพระอาทิตย์ ขึ้น (ขึ้นตอนตี่สี่)แต่ปรากฏว่าใช้เวลาเดินนานกว่านั้นน่ะสิ แย่จังฟ้าเริ่มจะสว่างนิดหน่อยเลยอดเห็นเปลวไฟเลย

ปล ถ้าหากไปถึง ก่อนแสงพระอาทิตย์จะมา จะเห็นเปลวไฟสีน้ำเงิน ของ กำมะถันเหลว ที่พ่นออกมาจากปากปล่องภูเขาไฟ ราวกับนิยายเรื่องลอร์ดออฟเดอะริงค์ เลยทีเดียว จนกระทั่ง ขอบฟ้าเริ่มสว่าง จึง ขึ้นมาที่ ขอบปล่อง ชมพระอาทิตย์ขึ้น และ วิวทิวทัศน์ แบบดาวอังคาร ทะเลสาบในปล่องสีเขียวเข้ม เมื่อยามแสงแดดส่อง เป็นภาพที่ท่านจะไม่ลืมไปตลอดชีวิต เลยทีเดียว อิอิ  




ทางเดินที่ขอบปากปล่องภูเขาไฟ เดินไปหวาดเสียวไป :'(



ต้องเดินลงไปในปล่องภูเขาไฟอีก 1 กม ในขณะที่มองไม่เห็นทางเลย น่ากลัวมากๆ เลยต้องให้ลูกหาบที่แบกกำมะถันหิ้วปีกกันลงไป  :'(
ปล รูปนี้เป็นตอนเดินขึ้น สว่างแล้ว